دروغ‌های حقیقی!
«مشکل پروپئیچ حل شد»...«نگران پاتوسی نباشید»...« با پاتوسی قرارداد داریم»...«پول پروپئیچ جور شده است»... اینها جملاتی است که در یک‌سال گذشته از زبان مدیران و اعضای هیأت مدیره استقلال بارها و بارها شنیده شده است. حتی مهدی تاج رئیس فدراسیون هم در یک برنامه تلویزیونی گفت که مشکل پروپئیچ حل شده است.
حالا وضعیت آبی‌ها باز قرمز شده؛ صیادمنش از یک‌سال قبل فروخته شده به این بهانه که پولش را خرج چاله‌های فصل جدید کنند. امیرحسین فتحی و علی خطیر در یک‌سال گذشته بارها برای خودشان افتخار ساخته‌اند. اینکه پول فروش تیام را زنده کرده‌اند، اینکه مجید حسینی را خوش قیمت رد کرده‌اند، اینکه قراردادهای جدید همه حرفهای و دقیق بسته شده‌اند، اینکه بازیکنان باکیفیت جذب تیم شده‌اند و...
استقلال در عرض یک‌سال به اندازه دو تیم بازیکن از دست داده و هنوز درگیر گرفتاری‌هایی است که هیچ‌کدام حل نشده است. پرونده پروپئیچ هنوز که هنوز است مثل کابوسی بالای سر باشگاه است و تا این لحظه همچنان حل و فصل نشده است. همه پول‌هایی که در این یک‌سال به گفته فتحی و خطیر به باشگاه تزریق شده ظاهرا پیش خور شده بودند و آبی‌ها همچنان منتظر لطف فیفا هستند تا شاید از محل مطالبات‌شان ماجرا ختم به خیر شود. امیدی که به‌نظر می‌رسد با ناامیدی همراه شود چرا که فیفا مدتی است این پنجره را به روی تیم‌های ایرانی بسته. حالا هواداران استقلال نگرانند که نکند وعده پولی که گفته می‌شود برای روز مبادا کنار گذاشته شده تا از طریق سفارت کرواسی به پروپئیچ پرداخت شود هم توخالی باشد.امیرحسین فتحی مدیرعامل آبی‌ها چند روز پیش گلایه کرد که اعتراض‌ها منصفانه نیست چرا که اولویت باشگاه حل ماجرای پروپئیچ بوده و باید از خیر پاتوسی به‌خاطر پرونده خطرناک‌تر می‌گذشتند.حالا اما چه‌کسی می‌تواند مطمئن باشد که این ماجرا به خوبی تمام می‌شود. چه‌کسی می‌تواند مطمئن باشد که گرو و نویمایر و ایسما و منشا و طارق هم بدون دردسر به کارشان در استقلال پایان داده باشند. از کجا معلوم که چندی دیگر صف جدید شاکیان پشت در باشگاه تشکیل نشود؟
بعد از این همه وعده‌هایی که عملی نشدند و قول‌های خوشرنگی که به سرانجام نرسیدند چه‌کسی می‌تواند تضمین بدهد که آبی‌ها فصل بعد را به سلامت سپری می‌کنند؟ اتمسفر خشم آلودی که فضای مجازی را پر کرده بی‌شک بار دیگر در ورزشگاه‌ها رونمایی می‌شود.
آیا مدیران وزارت ورزش پیگیر این نیستند که مدیران زیرمجموعه‌شان چرا باید این همه حرفهای ضد‌و نقیض بزنند و بعد از یک‌سال عینا از روی دست اسلاف خود کپی کاری کنند؟ دو فردا که هواداران عصبانی خشم‌شان را در سکوها فریاد زدند می‌شود همه‌‌چیز را به جوانی و تحریک شدن و جوزدگی آبی‌ها نسبت داد؟
چرا دروغ گفتن در ورزش ما هیچ هزینه‌ای ندارد و به راحتی آب خوردن تحمل می‌شود؟ روزهای آتی شاید اوضاع استقلال سخت‌تر از امروز باشد و آن زمان خسارت دروغ‌ها مضاعف خواهد بود.
در همینه زمینه :
