راه‌های خاکی در حوالی مرزها

جاده بخش محروم جرگلان واقع در شهرستان راز و جرگلان خراسان شمالی سال‌هاست در پیچ‌و‌خم خاکی اعتبارات، زندگی را بر مردم این منطقه تنگ‌تر می‌کند. به گزارش ایسنا، سال‌های سال است که مردم روستاهای بخش جرگلان چشم‌انتظار تدبیر و همت مسئولان هستند تا بلکه با بارقه‌ای از امید چهره‌های خاک گرفته ناشی از جاده‌های خاکی‌شان را سیاهی قیر و آسفالت بگیرد و با خاطری آسوده تردد کنند. قصه رنج محرومیت روستاهای شهرستان راز و جرگلان تاریخی طولانی دارد و نداشتن جاده مناسب و حتی صعب‌العبور بودن برخی از مسیرهای روستایی در این شهرستان به پیشینه تاریخی آنان بازمی‌گردد و این امر زمینه‌ساز مهاجرت روستاییان شده است. کمتر راننده‌ای حاضر است مسافر یا باری را به مناطقی که جاده‌های خاکی و پُر از چاله‌چوله ‌ ببرد.وجود راه‌های خاکی در برخی از نقاط این شهرستان همیشه مساله‌ای بوده که روستاییان این منطقه را اذیت می‌کرده اما جاری شدن سیلاب‌های مخرب طی سال جاری سبب شده این مشکلات چند برابر شود. 


وضعیت راه‌ها بدتر شد

«منصور نجاهی» عضو شورای روستای کلاته بهار در نقطه صفر مرزی شهرستان راز و جرگلان گفت: از روستای یکه‌سعود تا این روستا، 10 کیلومتر جاده خاکی وجود دارد که مردم با خودیاری انجام داده و همچنین کمک دهیاری آن را تسطیح و شن‌‌ریزی کرده‌اند. وی افزود: اما بارندگی‌های شدید 3 ماه نخست سال جاری سبب شد تا وضعیت این جاده خاکی بسیار بد شود و رفت‌و‌آمد در آن به‌سختی صورت گیرد. نجاهی ادامه داد: در حال حاضر این مسیر نیاز به ایجاد 7 پل دارد تا رفت‌و‌آمد روستاییان کمی راحت‌تر شود. ‌اکنون جاده مذکور علاوه بر ایجاد پل، به تسطیح و شن‌‌ریزی نیز نیاز دارد. 

عضو شورای روستای کلاته بهار تصریح کرد: وضعیت بد جاده‌های خاکی موجب شده تا به قسمت جلوبندی خودروها نیز خسارت وارد شود و خودروهای در حال تردد در این مسیر هر 40 تا 45 روز روانه تعمیرگاه برای تعمیر شوند. عمده رفت‌وآمدها برای رسیدن به روستای کلاته بهار از مسیر یکه‌سعود به کلاته بهار صورت می‌گیرد که این راه خاکی، عرصه را بر مردم تنگ کرده است. نجاهی با بیان این‌که راه یکی از محورهای توسعه در هر منطقه‌ای است، اظهار کرد: یکی از علت‌هایی که مردم خود اقدام به ساخت راه کرده بودند، این بوده که راه‌های خاکی برای آنها مشکل‌ساز بوده و نمی‌توانستند با این وضعیت کار کنند. 

وی خاطرنشان کرد: وجود راه خاکی در این مسیر سبب شده تا به عنوان مثال کامیون‌ها هنگام فصل گندم‌کشی کرایه بیشتری از کشاورزان روستایی این منطقه طلب کنند یا از سوی دیگر این امر موجب شده تا رانندگان تاکسی خطی کرایه بیشتری را از مردم این منطقه دریافت کنند. نجاهی بیان کرد: هنگام بارندگی غصه مردم این منطقه دوچندان می‌شود و دیگر نمی‌توانند در یک راه پر از گِل خود را به مقصد برسانند. 


راهی از میان رودخانه

«سرافراز» دهیار روستای کلاته ابریشم در بخش جرگلان نیز گفت: از روستای کلاته ابریشم تا جاده اصلی 7 کیلومتر باید طی شود که این مسیر کاملا خاکی بوده و از سوی دیگر مسیر از رودخانه می‌گذرد. وی افزود: وضعیت این جاده خاکی نامناسب است و از سوی دیگر اگر سیل جاری شود دیگر نمی‌توان از رودخانه عبور کرد و ارتباط این روستا با دیگر مناطق قطع می‌شود. سرافراز تصریح کرد: جاری شدن سیلاب در فصل بهار امسال سبب شد تا مردم نتوانند از این مسیر خاکی که از رودخانه عبور می‌کند با علت جاری بودن حجم زیاد آب تردد کنند. وی ادامه داد: در نتیجه مردم این روستا مجبور شدند تا با کمک‌های خودیاری جاده خاکی دیگری را ایجاد کنند تا مشکل رفت و آمد آنها تا حدودی مرتفع شود. دهیار روستای کلاته ابریشم با اشاره به این‌که این روستا 328 خانوار دارد، اظهار کرد: مردم این روستا مبلغ 30 میلیون تومان برای ساخت جاده خاکی هزینه کردند اما هنگام بارندگی تردد در این مسیر نیز به سختی صورت می‌گیرد و باید به طور کلی برای حل این مشکل چاره‌ای اساسی اندیشید. 


100 کیلومتر راه خاکی در جرگلان

«پولاد نجاهی» بخشدار جرگلان با اشاره به این‌که بخش جرگلان واقع در یک منطقه کوهستانی و صعب‌العبور است، بیان کرد: بیشتر روستاهای واقع در این بخش پراکنده از یکدیگرند و با توجه به خاکی بودن راه‌های روستایی مردم مشکلات زیادی برای تردد دارند. وی توضیح داد: محور اصلی از روستای قاولقا تا آیرقایه آسفالت بوده و فقط 5 کیلومتر در حوزه ساخت سد چندیر خاکی است که شرکت آب منطقه‌ای استان بعد از تکمیل پروژه باید آن را آسفالت کند. نجاهی ادامه داد: علاوه بر آن محور اصلی روستا کلاته ابریشم تا کلاته بهار نیز آسفالت بوده و از روستای گرکز تا دویدوخ بخشی از مسیر اصلی از آسفالت برخوردار بوده است. 

وی تصریح کرد: به طور کلی در بخش جرگلان 80 کیلومتر جاده آسفالت و 100 کیلومتر راه خاکی وجود دارد. این در حالی است که راه آسفالت شده نیز مناسب نیست، به طوری که در 30 کیلومتر از 80 کیلومتر مذکور روکش آسفالت گرم ریخته شده و 50 کیلومتر باقی‌مانده متعلق به حدود 12 سال گذشته بوده است. این مسئول با بیان این‌که بیشتر راه‌های روستایی بخش جرگلان واقع در منطقه راز و جرگلان خاکی است، گفت: با بارش باران در این بخش بیشتر راه‌های خاکی تبدیل گل شده که رفت‌و‌آمد تقریبا غیرممکن می‌شود و سیلاب‌های جاری شده در سال جاری مشکلات مردم منطقه را دوچندان کرده است. وی خاطرنشان کرد: مشکلی که ‌اکنون بیش از هر چیز دیگر مردم منطقه جرگلان را رنج می‌دهد تخریب راه‌های بین مزارع بر اثر سیلاب بوده، به طوری که باران‌های سیل‌آسای جاری شده وضعیت این جاده را خیلی بد کرده است. 


مصوبات محقق نشد

«علی علیمردانی» مدیر ساخت و توسعه راه‌های اداره کل راه و شهرسازی خراسان شمالی نیز گفت: شهرستان راز و جرگلان کمترین شاخص بهره‌مندی و جاجرم بیشترین شاخص بهره‌مندی از راه‌های آسفالت را در خراسان شمالی دارند. وی افزود: به طور کلی 2 هزار و 500 کیلومتر راه خاکی در خراسان شمالی به آسفالت نیاز دارد که البته برخی از روستاها دارای چند راه بوده که یکی‌دو راه آسفالت است و یکی‌دو راه نیز خاکی باقی ‌مانده و به آسفالت نیاز دارد. علیمردانی تصریح کرد: اما روستاهایی که فقط یک راه دارند و راه دسترسی آنها خاکی بوده و باید آسفالت شود، طول راه خاکی به هزار کیلومتر می‌رسد. 

وی توضیح داد: هم‌اکنون 80 پروژه راه‌سازی راه روستایی با مساحت 730 کیلومتر در این استان در دست ساخت است که 430 کیلومتر آسفالت شده، 90 کیلومتر آماده آسفالت است و مابقی مساحت در‌ حد انجام عملیات ابنیه و خاکی باقی مانده است. 
این مقام مسئول با اشاره به سفر رئیس دولت تدبیر و امید در چند سال گذشته به خراسان شمالی گفت: طی این سفر مصوب شد تا 60 میلیارد تومان برای روکش آسفالت در اختیار استان قرار گیرد که این امر محقق نشد. 


عمر کم راه‌ها

«داود یارمحمدی» مدیر سابق ساخت و توسعه راه‌های اداره کل راه و شهرسازی خراسان ‌شمالی بیان کرد: راه‌های اصلی روستایی شهرستان راز و جرگلان تقریبا آسفالت شده‌اند و اکثر راه‌های خاکی مربوط به راه‌های آنتنی و فرعی هستند. وی گفت: اما از آنجا که شهرستان راز و جرگلان یک منطقه کوهستانی و روستاها در مناطق صعب‌العبور قرار دارد، ساخت راه در این منطقه زمان‌بر است. این مسئول افزود: از سوی دیگر عمر راه‌ها در این شهرستان نسبت به مناطق دیگر به دلیل کوهستانی و سیل‌خیز بودن کمتر است. یارمحمدی اظهار کرد: معمولا با بارش باران و جاری شدن سیل بخشی از جاده یا پل در این شهرستان تخریب و ارتباط روستاها با یکدیگر قطع می‌شود و این اداره کل مجبور به مرمت و بهسازی راه‌ها می‌شود.