«ارباب» تن به خشکسالی نداد

فرشته بامری/زاهدان- خبرنگار

در حالی که ساکنان روستاهای منطقه سیستان به دلیل نوسان آب‌وهوایی و خشکسالی با مشکلات زیادی از جمله مشکلات معیشتی و پدیده مهاجرت روبه‌رو هستند، ساکنان یکی از روستاهای سیستان به نام «ارباب» با تولید و خوداشتغالی به مقابله با مشکلات پیش‌آمده برخاسته‌اند. روستای ارباب در بخش مرکزی زابل قرار گرفته و حدود ۱۱ کیلومتر از شهر زابل فاصله دارد. جمعیت این روستا ۱۹۰ خانوار معادل ۶۰۰ نفر است. تلاش و کوشش اهالی این روستا موجب شده است روستای آنها یکی از برترین و موفق‌ترین روستاهای منطقه سیستان شود.

کارگاه خیاطی
یکی از اهالی روستا درباره فعالیتش می‌گوید: حدود یک سال پیش به همراه 10 نفر از بانوان روستا تصمیم گرفتم با تهیه چرخ خیاطی برای کارآفرینی گام برداریم. با کمک هم 10 میلیون تومان وام گرفتیم و 10 چرخ خیاطی را با کمک یکی از بانک‌ها خریدیم.  لیلا نخعی می‌افزاید: سپاه پاسداران هم با اهدای ۱۲ چرخ خیاطی به راه‌اندازی کارگاه خیاطی در روستا اقدام کرد و حالا ۲۲ نفر از زنان روستا به کار خیاطی مشغولند. وی ادامه می‌دهد: علوم پزشکی شهرستان زابل قصد دارد با سفارش دوخت روپوش و نیازهای بیمارستانی از اشتغال صورت‌گرفته حمایت کند.
این کارآفرین موفق می‌گوید: خشکسالی‌های چندساله برای زنان روستا که دوشادوش مردان به فعالیت‌های روزمره مشغول بودند بیکاری و روزمرگی را به ارمغان آورده، اما زنان این روستا از این‌که به فعالیتی مشغول‌ هستند و می‌توانند خودشان بدون اتکا به کسی درآمد کسب کنند، خرسندند.

دامپروری 
یکی دیگر از اهالی روستای ارباب می‌گوید: با هدف کاهش تبعات ناشی از خشکسالی و ارتقای توان معیشتی روستاییان و با همکاری یکی از بانک‌ها 5 دام سبک به من و 3 نفر دیگر از اهالی روستا تحویل داده شده است.
 علی احمدی با بیان این‌که پول خرید این دام‌ها به صورت اقساط به بانک پرداخت می‌شود، می‌افزاید: از آنجا که به دلیل خشکسالی علوفه‌ای برای دام‌ها نیست تا 6 ماه اول از پرداخت اقساط معافیم. در صورت موفقیت‌آمیز بودن طرح، ۶ راس دام دیگر نیز به ما اهدا می‌شود.

استفاده از تجربه مهاجران
دهیار روستا هم درباره تلاش‌های صورت‌گرفته برای اشتغال‌زایی می‌گوید: حدود 3 سال قبل و هم‌زمان با اوج گرفتن خشکسالی‌ها در منطقه سیستان اهالی روستا تصمیم گرفتند به جنگ با پیامدهای ناشی از خشکسالی بروند. از این رو اعضای روستا و حتی جوانانی را که به شهرهای دیگر نظیر زاهدان، مشهد و تهران مهاجرت کرده بودند، برای هم‌فکری دعوت کردیم.
فاطمه احمدی می‌افزاید: در این گردهمایی صمیمی درباره خشکسالی و جلوگیری از مهاجرت روستا بحث و تبادل نظر صورت گرفت و قرار شد با کارآفرینی و اشتغال در مقابل شرایط نامطلوب ایجادشده بایستیم. نیازمند مکانی مناسب بودیم و حمام عمومی روستا را که ۲۰ سال بدون استفاده مانده بود به عنوان مکانی برای ایجاد کارگاه تولیدی انتخاب کردیم. این حمام در 2 بخش زنانه و مردانه ایجاد شده که با کمک اهالی بخش مردانه را بازسازی و تعمیر کردیم.
وی می‌گوید: اولویت اشتغال در کارگاه خیاطی با افرادی بود که مدرک خیاطی داشتند. همچنین زنانی که علاقه‌مند به کار در خانه بودند با دریافت تسهیلات از بانک چرخ خیاطی خریدند. هزینه چرخ خیاطی به صورت اقساطی از خیاطان دریافت می‌شود. احمدی توضیح می‌دهد: برای افرادی که مدرک خیاطی نداشتند هم برنامه‌‌ریزی کردیم و یک صندوق خرد زنان روستایی تشکیل دادیم. تاکنون ۵۶ نفر از بانوان روستا به عضویت این صندوق درآمده‌اند و ماهانه 10 هزار تومان حق عضویت واریز می‌کنند تا از وام‌های قرض‌الحسنه این صندوق برای پرورش مرغ بومی و دام سبک بهره‌‌مند شوند. ناگفته نماند ۸۰ درصد اعضای این صندوق را جوانان تشکیل می‌دهند.

ارسال محصولات به زابل و زاهدان
دهیار روستای ارباب ادامه می‌دهد: مسئولان جهاد کشاورزی هم که شاهد این فعالیت موثر و موفق مردم روستا بودند 2 دستگاه تقطیر برای عرق‌گیری و 2 دستگاه خمیرگیر برای رشته‌بری به صورت امانت در اختیار 4 تن از اهالی روستا قرار دادند و بخش دیگری از این حمام هم به عرق‌گیری گیاهان و رشته‌بری اختصاص یافت.
وی با بیان این‌که با دستگاه‌های عرق‌گیری انواع عرق یونجه، نعناع، شوید و کاسنی تولید می‌شود، می‌افزاید: این محصولات از شهر تهیه می‌شود، زیرا به دلیل خشکسالی امکان کاشت آنها در روستا وجود ندارد. محصولات تولیدشده در پنجشنبه‌بازار روستا به فروش می‌رسد.