آمریکا و دنباله‌هایش در معامله قرن هم شکست می‌خورند

در بیست و سومین روز از‌ماه مبارک رمضان، جمعی از استادان، نخبگان و پژوهشگران دانشگاه‌ها و مراکز علمی کشور، عصر دیروز با حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی دیدار کردند.
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای گزیده‌هایی از بیانات رهبر معظم انقلاب را منتشر کرد که به شرح زیر است: 

 مسئله‌ روز قدس امسال از هر سال مهم‌تر است. البته مسئله‌ فلسطین یک مسئله‌ اساسی است و مخصوص دولت‌ها و کشورهای اسلامی هم نیست. مسئله‌ فلسطین یک مسئله‌ انسانی است.البته برای مسلمان‌ها این کار اهمیت بیشتر و اولویت بیشتری دارد و غیرجنبه انسانی، جنبه‌های شرعی و دینی هم دارد.
 راهپیمایی روز قدس که دفاع از فلسطین به‌وسیله حضور مردمی است، همیشه مهم است. امسال این راه‌پیمایی مهم‌تر است به‌خاطر این کارهای خیانت‌باری که بعضی از دنباله‌های آمریکا دارند در منطقه انجام می‌دهند برای جاانداختن معامله‌ قرن؛ که البته جا نخواهد افتاد و هرگز تحقق هم پیدا نخواهد کرد و آمریکا و دنباله‌هایش حتماً در این قضیه هم شکست خواهند خورد. منتها فرقش با گذشته‌ها این است که حالا صریحا می‌گویند می‌خواهیم مسئله‌ فلسطین را کان لَم یکن کنیم و از مسائل مطرح دنیا حذف کنیم؛ البته چنین کاری را نخواهند توانست و ناکام خواهند ماند.

  حرفی درباره‌ جنجال مذاکره که حالا خارجی‌ها و روزنامه‌ها و تبلیغاتچی‌ها می‌گویند؛ مقصود آنها از برگشتن به میز مذاکره، مطلق «مذاکره» نیست؛ بلکه «مذاکره با آمریکا» است؛ وَالّا ما که با مذاکره با دیگران و اروپایی‌ها مشکلی نداریم.

  در مذاکره با دیگران و اروپایی‌ها هم مسئله‌مان تعیین موضوع است. ما درباره‌ مسائل ناموسی انقلاب مذاکره نمی‌کنیم؛ درباره‌ توانایی نظامی مذاکره نمی‌کنیم. معنی مذاکره در این مسئله، معامله است؛ یعنی از توانایی دفاعی‌تان کوتاه بیایید. مذاکره درباره‌ این‌جور مسائل، دو کلمه است: آنها می‌گویند این را می‌خواهیم، ما می‌گوییم نه! مثل قضیه‌ آن خواستگاری که از او پرسیدند چه شد؟ گفت همه‌‌چیز پیش رفته غیراز دو چیز: ما می‌گوییم دختر شما را می‌خواهیم و آنها می‌گویند غلط می‌کنید! پس منظور اینها از مذاکره، مذاکره با آمریکا است که درباره‌ این هم گفتیم که مذاکره نمی‌کنیم؛ علتش این است که مذاکره هیچ فایده‌ای ندارد و ضرر هم دارد.

 آمریکایی‌ها وقتی می‌خواهند با فشار، چیزی را در کشوری هدف قرار بدهند و مقصود خود را به‌دست آورند، «فشار» در اینجا برایشان راهبرد است؛ یک تاکتیک هم دارند به اسم مذاکره. فشار می‌آورند تا طرف خسته شود و بعد می‌گویند حالا مذاکره کنیم. این مذاکره مکمل فشار است و برای آن است که محصول فشارها نقد شود. فشار می‌آورند و بعد می‌گویند حالا مذاکره کنیم؛ مذاکره این است. راهبردشان مذاکره نیست؛ فشار است. مذاکره یک ذیلی است در راهبرد فشار. راه مقابله هم این است که طرف مقابلشان، از ابزار فشار خود استفاده کند تا فشار روی خود را کم کند. اما اگر چنانچه فریب دعوت به مذاکره را بخورد و بگوید پس احتیاجی به استفاده از اهرم‌های فشار من نیست، آن‌وقت لغزیده و رفته و این یعنی باخت قطعی.


 تنها راه ما این است که ما در مقابل فشارهای آمریکا از ابزارهای فشاری که داریم استفاده کنیم. این ابزارها هم برخلاف تبلیغ آنها نظامی نیست -البته لازم باشد از اهرم نظامی هم استفاده می‌کنیم- ولی همین کاری که شورای امنیت ملی کرد و گفتند ما تعهداتمان را در این بخش عملی نمی‌کنیم و از تعهدمان خارج می‌شویم، این کار درستی بود. وقتی شما از ابزار فشار خودتان استفاده نکردید، او خیالش راحت می‌شود و فشار را کش می‌دهد.
 توانایی ما هسته‌ای و علمی است و دنبال سلاح هسته‌ای هم نیستیم؛ نه به‌خاطر تحریم و آمریکا، بلکه به‌خاطر مبنایمان که حرام می‌دانیم از نظر فقهی و شرعی. بعضی‌ها هم گفتند که سلاح هسته‌ای تولید کنیم ولی مصرف نکنیم؛ این هم اشتباه است، چون با هزینه بالا تولید می‌کنیم ولی استفاده نمی‌کنیم و طرف هم می‌داند که ما استفاده نمی‌کنیم و این برای ما دیگر تأثیری ندارد.
 فعلاً مصوبه شورای‌عالی امنیت ملی اجرا می‌شود و بعد هرچه که مقتضی باشد. توقف در این حد معنی ندارد. فعلاً این مصوبه کافی است و اگر مقتضی شد بعداً از اهرم‌های بعدی استفاده خواهیم کرد.