جام شخصی

شاید برای خیلی از پرسپولیسی‌ها این نگرانی وجود داشته باشد که بعد از فتح دشوار یکی از رقابتی‌ترین فصول لیگ برتر، بازیکنان و سایر عوامل تیم انگیزه کافی برای درخشش در نیمه‌نهایی جام حذفی را ندارند. برخی بر این باورند که با شادی‌های مفصل بعد از قهرمانی در جم، فصل عملا برای سرخپوشان به پایان رسیده و سپاهان عطش و شانس بیشتری برای رسیدن به فینال حذفی دارد. این فرضیه البته در مورد هر‌کسی درست باشد، راجع‌به شخص برانکو صدق نمی‌کند. سرمربی سرخپوشان اتفاقا به 2 دلیل شدیدا علاقه دارد جام حذفی امسال را بگیرد؛ علت نخست این است که ناکام‌ترین بخش حضور او روی نیمکت پرسپولیس به همین مسابقات جام حذفی مربوط می‌شده است؛ جامی که برانکو هربار با خاطره تلخی با آن وداع کرده است. البته گاهی اشتباهات ویرانگر داوری هم وجود داشته؛ مثل مسابقه 3سال پیش با ذوب‌آهن که جهانبازی قبل از دقیقه‌20 ایمان صادقی را به‌خاطر خطای هند بیرون از محوطه جریمه اخراج کرد تا پرسپولیس 100دقیقه با یک بازیکن کمتر و گلر سومش بازی کند، درحالی‌که تصاویر تلویزیونی نشان می‌داد در آن صحنه توپ به سینه صادقی خورده بود. در مجموع اما چیزی که باقی‌مانده، ناکامی‌های مکرر برانکو است. 2باخت دیگر این مربی در مسابقات حذفی هم برابر قشقایی شیراز و نفت آبادان رقم خورده است. می‌گویند عصبانی‌ترین شب برانکو در ایران شبی بود که او در ضربات پنالتی به صنعت نفت باخت. برانکو پس از آن مسابقه حتی دلش نمی‌خواست وارد رختکن تیم شود. پس او به‌شدت دوست دارد جام حذفی را هم ببرد و امسال دبل کند. انگیزه دوم برانکو هم رودررویی او با امیر قلعه‌نویی، بعد از یک سال پیغام و پسغام و خط و نشان و مظلوم‌نمایی است. امیر به هیچ‌وجه نایب‌قهرمانی لیگ را حق تیم خودش نمی‌داند و می‌گوید مظلوم واقع شده؛ بنابراین دوئل مستقیم در نیمه‌نهایی حذفی بهترین موقعیت برای تسویه‌حساب خواهد بود؛ جایی که شاید روشن شود کت تن کیست!