نگاه
هموطنان سیل‌زده لرستان را دریابیم
فهیمه فیض‌آبادی ـ خبرنگار
سیل و دیگر بلایای طبیعی اگر به‌درستی مدیریت و کنترل نشوند می‌توانند موجب پیامدهای تلخ و ناگوار انسانی و اجتماعی شوند. وقوع سیل دهشتناک در استان لرستان به شهرهای پلدختر و معمولان آسیب‌های بی‌شماری وارد کرده است. مصایب رنج‌آور مردمان سیل‌زده منطقه معمولان لرستان و اتفاقاتی که در پیش است و می‌تواند باعث حوادث تلخ پسا‌سیل شود، نیاز به اقدامات بازدارنده فوری دارد. با این روند که مقامات محلی گام برمی‌دارند، متأسفانه هرروز بر میزان ناامیدی مردمان این دیار می‌افزایند. اگر همین روند ادامه داشته باشد، بعید نیست در آینده‌ای نه چندان دور با یک شهر خاموش مواجه شویم و مهاجرت تنها گزینه اهالی این شهر باشد؛ سیل‌زدگانی که با احساس ورشکستگی نه فقط اقتصادی، بلکه شکست درهمه ابعاد مواجهند. باورکردنی نیست!؟ شهر سیل‌زده و دچار بحران معمولان بخشدار ندارد. بسیاری از ادارات شهر با حداقل منابع و اختیارات و در انتظار دستور از مسئولان بالادستی هستند. ضمن آنکه در انجام همان اختیارات محدود خود هم ناتوانند. متأسفانه مردم سرگردان و با احساس درماندگی و گاه پذیرش از سرناچاری روزهای خود را به شب می‌رسانند. زنان در اردوگاه‌های اسکان موقت بیکار و بی‌تحرک به مراقبت مختصر اجناس دریافتی از خیران مشغولند و این وضع از دید آنها بسیار آزاردهنده است. مددکاران بروز سرقت، مصرف مواد و شرب‌خمر ، برخی نابهنجاری‌های اخلاقی و احساس ترس و ناامنی دختران از تعرض و برچسب‌های محلی را گزارش می‌کنند. شهر کوچک است و همه تقریبا هم را می‌شناسند و این ناهنجاری‌ها می‌تواند نگران‌کننده باشد. گماردن نیروهای دست چندم در منطقه بحران‌زده معمولان چاره‌ساز نیست و باید فردی با اختیارات مکفی به‌طور دائم در این پهنه جغرافیای بحران‌زده از سیل باشد. به خدا که مردمان این دیار با وجود محرومیت‌های بی‌شمار، نجیب و صبور هستند و حداقل از آستانه تحمل خوبی با توجه به بی‌توجهی‌ها برخوردارند، اما این نوع از تاب‌آوری به باور نگارنده این سطور، از جنس سکوت است و نه سکون و سکینه قلبی که در ورای آن تهدید دیگر نمایان است؛زیرا زیر پوست شهر معمولان وضعیت واقعا نگران‌کننده است.
در همینه زمینه :
