نفت، قدرت و عدالت
امیرحسین زمانی‌نیا، معاون امور بین‌الملل وزیر نفت با اشاره به اینکه ایران از نظر تولید نفت در بازار جهانی دارای قدرت قابل‌توجهی نیست، گفت: بدون داشتن قدرت نباید انتظار عدالت داشته باشیم. وی همچنین اذعان دارد: اگر در فضای رسانه‌ای از من بپرسند که آیا تحریم ایران بر بازار نفت اثر خواهد گذاشت، حتما می‌گویم این تحریم اثرگذار خواهد بود. وی با اشاره به اینکه گفته می‌شود که اگر تحریم شویم از نظر علمی پیشرفت می‌کنیم، تصریح کرد: اگر واقعا چنین فکری می‌کنیم خودمان را گول زده‌ایم.
به‌گفته زمانی‌نیا، ما تولیدمان ناچیز است و قدرت قابل توجهی در بازار نفت نداریم و به همین دلیل آنها راحت می‌توانند ایران را تحریم کنند. این موضع شفاف معاون وزارت نفت گویای واقعیتی است که شاید خوشایند شعارگرایان نباشد. نخست اینکه قدرت در بازار جهانی نفت را میزان تولید کشورها تعیین می‌کند نه سابقه حضور آنها در سازمان‌های بین‌المللی، دوم اینکه تحریم‌ها را فرصت تلقی کردن، وقتی منطقی است که بتوانیم از ظرفیت‌های داخلی هم در بعد فناوری و هم منابع مالی بهره ببریم اما نباید خودمان را فریب دهیم که تأخیر در سرمایه‌گذاری در میدان‌های مشترک نفت و گاز ایران با همسایگان خطری است جدی چرا که همسایه‌ها در برداشت از این میدان‌ها منتظر ایران نمی‌مانند، حال این همسایه قطر باشد یا عربستان و عراق تفاوتی نمی‌کند، هر کشوری به منافع خود می‌اندیشد و هیچ کشوری نیست که به‌دلیل منفعت کشور همسایه دست از برداشت از این ثروت مشترک بردارد. نکته آخر اینکه فرمان دادن به قطع ارتباط با جهان و ناامیدی از دیپلماسی و مذاکره نقطه مطلوب دشمنان این مرز و بوم است و آنچه امیرحسین زمانی‌نیا می‌گوید را دلسوزانه قلمداد کنیم و نخواهیم با شعار و فشار او و دیگران را به سکوت واداریم که آنها بهتر خطر آینده را درک می‌کنند. آری تولید بیشتر قدرت می‌آورد و سنگ بنای عدالت را تنظیم می‌کند.
