نابرابری امکانات در محله‌ها

دکتر گیتی اعتماد| استاد دانشگاه و کارشناس معماری

میزان رضایتمندی شهروندان از محله‌ای که در آن سکونت دارند، به فضا و ساختار شهری و همچنین خدمات و امکاناتی که در آنجا دریافت می‌کنند بستگی دارد. کیفیت و سرانه حمل‌ونقل عمومی، فضای سبز، مدرسه و مراکز آموزشی، مدیریت پسماند، نظافت و پاکیزگی کوچه و خیابان، بهداشت و درمان، مراکز تفریحی و ورزشی، آرامش و نبود ترافیک از جمله مواردی است که در میزان رضایتمندی شهروندان از محل زندگی‌شان تأثیر مستقیم دارند. مناطق 5 و 22 با مناطق 9 و 21 به لحاظ جغرافیایی فاصله چندانی ندارند، اما از نظر امکانات، سرانه و کیفیت زندگی شکاف عمیق و اختلاف زیادی بین آنها وجود دارد. آمار و ارقام نشان می‌دهد که کمبود سرانه در مناطق 9 و 21 به مراتب بیشتر از دو منطقه دیگر است. بافت فرسوده، بافت صنعتی، تراکم جمعیت، کوچه‌ها و خیابان‌های اغلب تنگ و باریک و بعضاً بن‌بست، نداشتن دسترسی به ایستگاه مترو و بی.آر.تی، نازل بودن میزان و کیفیت خدماتی که شهرداری به محله‌ها می‌دهد، ترافیک و دور بودن از مراکز خرید و اماکن تفریحی، کیفیت پایین و سرانه کم مراکز آموزشی به‌ویژه مدارس و مهدکودک‌ها از جمله موارد و مشکلاتی است که در اغلب محله‌های مناطق 9 و 21 به چشم می‌خورد. 
در نقطه مقابل اغلب محله‌های مناطق 5 و 22 از این لحاظ مشکل و کمبود چندانی ندارند. بیشتر محله‌ها در مناطق شمال غرب تازه‌ساز است و بنا‌ها و ساختمان‌ها نیز مدرن و نوسازند. تفاوت زیاد قیمت مسکن در این مناطق به خوبی میزان رفاه و رضایتمندی ساکنان آنها را نشان می‌دهد و نسبتاً شاخص خوبی برای سنجش این موضوع است. در مناطق و محله‌هایی که ملک گران تر است، رفاه و امکانات در آنها بیشتر است و ساکنانش رضایت بیشتری دارند.