عملیات امداد از نوع زنانه

شبنم سیدمجیدی

سیل لرستان، جلوه‌های مختلفی از همدلی و همراهی مردم را نشان داد. مرد جانباز معلولی که عصا به‌دست خانه سیل‌زدگان را از گل پاک می‌کرد، مردمی که پا به‌پای هم سیل‌بند ساختند، تراکتورهایشان را برای نجات افراد گرفتار وسط سیلاب بردند، آدم‌هایی که غذا و وسایل و پول فرستادند. آنها که خانه‌هایشان را به رایگان در اختیار سیل زدگان گذاشتند، زنان و مردان امدادرسان که برای توزیع اقلام مشارکت می‌کردند و بسیاری اتفاقات خوشایند دیگر را در میانه مصیبت سیل شاهد بودیم. اما یکی از چهره‌هایی که در میان همه چهره‌های خوب امدادرسانی در حادثه سیل به‌خاطر تفاوت‌هایش خبرساز شد، زینب توانایی بود؛ زنی از اعضای جمعیت هلال احمر لرستان و البته از نیروهای آتش‌نشانی خرم آباد که پا به‌پای مردان در عملیات‌های امداد و نجات شرکت می‌کرد. او 17سال است با هلال احمر کار می‌کند و از 8سال پیش نیز عضوی از آتش‌نشانی شده است. فیلمی از زینب در فضای مجازی دست‌به‌دست می‌شد که خودش را معرفی می‌کرد و می‌گفت سال‌هاست به‌عنوان نجاتگر کوهستان کار می‌کند و در اطفای حریق جنگل‌ها مشارکت دارد. او سنگ‌نورد است و در ارتفاع کار می‌کند. در یکی از فیلم‌ها که گروه سلامت پاد منتشر کرده است، می‌گوید که هر بار حادثه‌ای رخ می‌دهد، چیزی مثل یک طوفان  در درونم به تلاطم می‌افتد. نمی‌توانم بی‌تفاوت و ناامید باشم و جلوی خودم را بگیرم.

زینب همان کسی است که با کمک دیگر امدادگران روی یک رودخانه عریض در یکی از روستاهای خرم‌آباد، راهی ارتباطی با طناب و لوله درست می‌کنند، چرا که پل فلزی روستا را آب برده و می‌خواهند به آن طرف روستا آب آشامیدنی برسانند. زینب کمک می‌کند تا یکی دیگر از امدادگران از طناب آویزان شود و به هر زحمتی که هست در آب سرد، خود را به آن طرف رودخانه برساند. مردم آن طرف رودخانه منتظر آنهایند.

او در همه روزهای سیل درگیر امدادرسانی بود و می‌گفت دلم می‌خواست بهترینِ خودم باشم. با کمک دوستان و آشنایان یا امدادگران برای کمک می‌رفت. می‌گفت برایش فرقی نمی‌کند جان یک انسان در میان باشد یا حیوان. در هر صورت در هر حادثه‌ای خودش را می‌رساند.
در فیلم دیگری او و گروهی از امدادگران چندین ساعت در شب با کوله‌پشتی و بار، کوه‌پیمایی می‌کنند تا اقلام مورد نیاز را به روستاهایی که راه دسترسی به آنها را آب برده است، برسانند. زینب که فیلم را خودش گرفته، می‌گوید: ساعت 3.5 صبح بالای کوه رسیدیم. وسایل و غذاها را ‌رساندیم و از همانجا بر می‌گشتیم؛ مسیری که رفت و برگشت آن 10ساعت طول می‌کشد؛ همان شبی را می‌گوید که سیل در لرستان پلدختر و روستاهای اطراف را کاملا برده بود؛ همان شب کذایی که بالگردها به‌خاطر شدت باد و باران نمی‌توانستند خودشان را به آنجا برسانند و مردم نمی‌دانستند کی صبح می‌شود.

او که متولد 1366 می‌گوید: دنبال انجام کارهایی هستم که ماندگار باشند. دنبال نتیجه‌گیری فوری نیستم. از زمانی که بچه بودم دلم می‌خواست کاری مربوط به امداد و نجات انجام دهم. حالا هم آرزویم این است که بدون محدودیت کارم را انجام دهم. نه اینکه بگویند تو دختری و نمی‌توانی به عملیات بروی.

عکس‌های او در صفحه اینستاگرامش هم جالب است. از بلندی‌های ساختمان‌ها آویزان می‌شود، دیواری روی یک بلندی را با دریل سوراخ می‌کند، در عملیات نجات 2نفر در مخمل کوه خرم‌آباد شرکت می‌کند و درباره خودش می‌نویسد: من یک دخترم، دانش امداد را دارم، توانایی‌اش را دارم، آمادگی و قدرت بدنی‌اش را هم دارم. حالا هی بگویید تو دختری و نمی‌شود به عملیات بروی.