امیدوارم همه‌‌چیز به نفع حال خوب سینما باشد

سمیرا مصطفی زاده

هادی حجازی‌فر از بازیگران مطرح سینمای ایران در 5 سال گذشته که گرچه کمی دیر با «ایستاده در غبار» به قافله سینما پیوست اما به‌دلیل توانایی‌‌ها و سابقه درخشان تئاتری‌اش خیلی زود شناخته شد و جلوه کرد. او حرف‌های شیرینی از فیلم دیدن خود از نوجوانی تا اکنون در نوروز دارد که بخش کوتاهی از آن را برای ما روایت کرده است.

سینما با کیک و نوشابه 5 تومان

قدیمی‌ترین تصویری که از سینما رفتن به یاد دارم، عیدی بود که این سکه‌های زردرنگ 5تومانی تازه ضرب شده بود و ما هم عیدی از همان سکه‌های نوی زردرنگ گرفتیم. بلیت سینما ایران در خوی هم همان 5تومان بود؛ یعنی یک بلیت به اضافه یک کیک و نوشابه می‌شد 5تومان، چون سینما ایران، سینمای درجه دو بود و قیمت بلیتش پایین‌. اما داستان این بود که ما همه عیدی خود را می‌دادیم تا فیلمی قدیمی را تماشا کنیم، چون در شهرستان‌ها فیلم‌هایی اکران می‌شدند که 2 سال قبل‌تر در تهران اکران شده بودند. درواقع آنچه برایمان مهم بود خود فیلم نبود، سینما رفتن بود. تجربه جمعی سینما رفتن، ‌نشستن روی صندلی‌های کهنه و داغان سینماهای شهر. ولی بخش جذاب‌تر آنجا بود که ما عید‌ها، سالی یک‌بار به تهران می‌آمدیم و برایمان باورکردنی نبود که فیلم‌هایی که در تلویزیون تبلیغ می‌شدند، همزمان روی پرده سینماها بودند. به یاد دارم خانه عمویم در محدوده بهارستان بود و ما به هر سینمایی که در محدوده بهارستان بود، می‌رفتیم و فیلم‌هایش را تماشا می‌کردیم. این تمام چیزی است که از آن سال‌ها به یاد دارم.

سالن‌هایی که با «لاتاری» نونوار شدند

این روزها اما داستان متفاوت شده، خود ما هم بخشی از این ماجرا شده‌ایم. امسال سومین سالی است که من در اکران نوروزی فیلم دارم و طبعا 4- 3‌روز اول درگیر اکران خواهم ‌بود، ‌چون همیشه پیگیر اکران‌ها هستم. اینطور نیست که با آغاز اکران کار را تمام‌شده بدانم، به‌نظرم بخش اعظم کار دیدن فیلم با مردم است، البته طوری که شناخته نشوی و مردم معذب نشوند. اما واکنش‌ها را می‌بینم تا نقاط قوت و ضعف کار را بفهمم. به‌نظرم اکران فیلم آغاز بخش لذتبخش کار است، زیرا ایرادات و واکنش‌ها را می‌بینی. 4- 3‌روز اول نگران می‌شوی چون همه در سفرند و اما از ششم و هفتم عید که مردم از سفر بازمی‌گردند، استقبال اوج می‌گیرد. این استرس هرسال وجود دارد، اینکه آیا فیلم با اقبال مواجه می‌شود یا نه. شیرین‌ترین تجربه‌ای که در این سال‌ها داشتم مربوط به اکران فیلم «لاتاری» بود. من معمولا عید‌ها به جنوب سر می‌زنم و دیدن مردمی که در شهرستان‌ها مقابل سینما برای دیدن این فیلم صف بسته بودند خیلی خوشحالم کرد. از شهرستان‌های مختلف برای ما عکس می‌فرستادند از این استقبال. حتی سینماهایی که درحال تعطیل شدن بودند، با این فیلم دوباره احیا شدند، بعضی از آنها می‌گفتند به‌دلیل استقبال مردم مثلا لابی سینما را رنگ کرده‌اند یا تابلوی تبلیغاتی گرفته بودند در سطح شهر. این برای من خیلی جذاب بود. در آن سال خیلی به سالن‌های سینما سر می‌زدم و واکنش مردم را می‌دیدم. اکران نوروزی فیلم لاتاری برایم تجربه شگفت‌انگیزی بود.

اهمیت تماشای فیلم در کنار مردم برای من ریشه در تئاتری بودنم دارد. در مقام کارگردان تئاتر بیشتر از اینکه صحنه را نگاه کنم، تماشاگرم را نگاه می‌کنم تا ببینم کی فرصت پیدا می‌کند تکان بخورد، موبایلش را نگاه کند یا با بغل‌دستی‌اش صحبت کند. بلافاصله همان لحظه صحنه را نگاه می‌کنم تا ببینم ایراد از کجاست و در تمرین‌های بعدی آن را اصلاح می‌کنم. این تجربه در تئاتر به‌کار می‌آید، چون تئاتر اجرای زنده‌است، اما در سینما تنها می‌توان تجربیات یک پروژه را به پروژه‌ای دیگر منتقل کرد و در لحظه، کاری نمی‌توان کرد جز حرص خوردن. برای من اهمیت دارد در هر فیلمی که بازی می‌کنم، هرچه در توان دارم برای موفقیت فیلم انجام دهم و از جایی هم تصمیم گرفتم در مقام بازیگر، بیشتر به اکران فکر کنم، یعنی جنس بازی‌ام را برای مردم انتخاب کنم. زیرا در نهایت باید تصمیم بگیری که برای جشنواره بازی کنی یا اکران عمومی. من مزه استقبال مردم را در اکران فیلم لاتاری چشیده‌ام، از این‌رو در زمان بازی این موضوع را مدنظر دارم. فکر می‌کنم مخاطبی که بلیت می‌خرد و به سینما می‌آید در نهایت باید کاراکتری که من آن را بازی می‌کنم را دوست داشته‌ باشد.

امسال هم فیلم «ژن خـوک » را دارم که در میان گزینه‌های اعلام شده برای اکران نوروزی است. امیدوارم فیلم‌های اکران نوروزی در نهایت تنوع خوبی داشته باشد زیرا این زمان، موقعیت خوبی است برای فیلم‌هایی که ممکن است در اکران‌های عادی، چندان دیده نشوند. فکر می‌کنم اکران نوروز را می‌توان نوعی حمایت از یک سری آثار درنظر گرفت. مثلا انیمیشن «فیلشاه» که سال گذشته اکران شد فروش خوبی پیدا کرد و شاید اگر در زمان دیگری اکران می‌شد چنین فروشی نمی‌داشت. از این‌رو امیدورام متولیان امر فیلم‌هایی که ارزشمند هستند را نیز در اکران‌ نوروزی لحاظ کنند. این‌جاهاست که نظر منتقدین در انتخاب درست فیلم‌ها کمک می‌کند تا فیلم‌های خوب و ارزشمند، بیشتر دیده شوند. اکران نوروزی یک موقعیت خوب است و امیدوارم در نهایت روزی همه‌چیز به نفع حال خوب سینما شود.