درس نه به پلاستیک در کلاس مدرسه

فخرالسادات غنی ـ کارشناس گردشگری و محیط‌زیست

ماجرا خیلی ساده شروع شد؛ از پروژه من در حوزه محیط‌زیست و طبیعت که قرار بود در محله کوچکی بین یوسف آباد و امیرآباد برای زنان اجرا کنم. قرار بود روی فرهنگ نه به پلاستیک و دوستداران زمین در همین محدوده کوچک کار کنم تا شروعی باشد برای کارهای بزرگ‌تر. عضو کانال 600نفری زنان محله شدم و آنها را برای آموزش و گپ و گفت به مؤسسه طبیعت دعوت کردم. در میانه آموزش‌ها بود که یکی از مادران پیشنهادی داد که جذاب بود، گفت که بیاید این پروژه را در دبستان ابتدایی محله برای دانش‌آموزان هم اجرا کنیم. من هم پذیرفتم اما تصورم این بود که مدیر مدرسه کار را به گرفتن مجوز از آموزش و پرورش و روال اداری و... موکول می‌کند و بعد هم آنقدر ماجرا طول می‌کشد که رهایش می‌کنیم اما اینطور نبود و «نسرین اقدم» مدیر دبستان دولتی اندیشه تا پیشنهاد را شنید پذیرفت و بعد هم به سرعت اجازه داد که کلاس به کلاس درباره آسیب‌هایی که استفاده از پلاستیک به طبیعت وارد می‌کند و ضرورت کاهش مصرف آن در زندگی روزمره با دانش‌آموزان صحبت کنیم. بچه‌ها با رغبت و علاقه فراوان گوش می‌دادند و در آخر می‌پرسیدند که خوب به‌جای پلاستیک باید از چه چیز استفاده کنیم؟ قرارمان شد کیسه‌های پارچه‌ای دست‌ساز خودمان. 2 هفته پیش بود که گفتیم بچه‌ها حین خانه‌تکانی بروید سراغ بقچه پارچه‌های مادرهاتون و پارچه‌های اضافی و خرده‌پارچه‌ها را بیاورید مدرسه. روز قرارمان یک کوه پارچه رنگی‌رنگی که از پستوی کمددیواری‌ها و کشوهای لباس‌ها بیرون آمده بود، جمع شد. با کمک 2 گروه فعال دیگر در این زمینه کار را شروع کردیم و تمام پارچه‌ها را اندازه زدیم و قیچی کردیم و دادیم دست 550نفر از دانش‌آموزان برای دوختن. بعضی‌ها کوک‌های درشت زدند که بعدا با چرخ خودمان دوباره دوختیم و بعضی‌ها هم کوک‌های ریز و تمیز که نیاز به چرخکاری نداشت. باید بودید و می‌دیدید که چقدر بچه‌ها کیسه‌ها را تمیز و قشنگ تزیین کرده بودند، خودمان از این همه سلیقه شگفت‌زده شده بودیم. در نهایت از دسترنج بچه‌ها و مادرانشان نمایشگاهی در خود مدرسه زدیم که مسئولان آموزش و پرورش منطقه6 هم از آن بازدید و از این پروژه حمایت کردند. حالا ما در محله کوچکمان بین یوسف‌آباد و امیرآباد شمالی، شهروندانی داریم که با کیسه پارچه‌ای به بقالی و میوه‌فروشی می‌روند و بابت این همکاری‌شان با محیط‌زیست از کسبه تخفیف‌های کوچک می‌گیرند. اینطوری هم کسبه راضی‌اند، هم خانواده‌ها دچار اندوه جمع شدن انبوه پلاستیک در خانه نمی‌شوند و هم زمین نفسی تازه می‌کشد. پروژه بعدی ما با دخترکان مدرسه اندیشه و زنان محله نگهبانی از آب است. می‌خواهیم درست مصرف کردن آب را هم خودمان بیاموزیم و هم به دیگران آموزش دهیم. قرار است محله کوچکمان جای زیباتری برای زندگی باشد.