به روش کی‌روش
وینفرد شفر به قول خودش هر 6ماه باید یک تیم جدید در استقلال بسازد، هرچند لازم است اذعان کنیم تیم‌هایی که او در 6ماه دوم می‌سازد را بیشتر دوست داریم. تیم آقای شفر این روزها عالی بازی می‌کند و با ثبت سه پیروزی مقتدرانه و پرگل در نیم‌فصل دوم برای همه خط و نشان کشیده است. با وجود این بیرون از زمین و در حوزه کنش‌های رفتاری، شفر این روزها به‌شدت شبیه کارلوس کی‌روش شده است. او عصبانی است، اختلافات درون مجموعه‌ای زیادی را پشت سر می‌گذارد و البته در یارکشی‌های مربوط به جنگ قدرت، توانسته اغلب بازیکنان را به سمت خودش بکشاند. وقتی بعد از بازی با تراکتورسازی بازیکنان مهم استقلال مقابل خبرنگاران به صف شدند و جملات مشابهی را در مورد مشکلات باشگاه به زبان آوردند، خیلی‌ها به یاد پدیده «مصاحبه‌های هماهنگ» بازیکنان تیم ملی در زمان کی‌روش افتادند. اتفاقا آنجا هم بازیکنان عمدتا در مورد مشکلات سخت‌افزاری و کمبودها سخن می‌گفتند؛ کاری که حالا سرمشق شفر و بچه‌هایش شده است.
شباهت سرمربی استقلال به مربی پیشین تیم ملی اما فقط به همین موضوع محدود نمی‌شود. شفر که پیش از این همیشه از مواضع مدیران باشگاه حمایت می‌کرد و از مدیرعامل با لفظ «رئیس» نام می‌برد، حالا به‌طور آشکار رودرروی بخشی از بدنه مدیریتی استقلال ایستاده است. امروز دیگر همه می‌دانند که شفر با علی خطیر، معاون باشگاه دعوا دارد و بازیکنان را هم تحریک کرده با طعنه زدن به تعداد بالای معاونان، از او حمایت کنند. شفر این موضع را حتی بعد از پیروزی دلچسب برابر ذوب‌آهن هم کنار نگذاشت و جملاتی با این مضمون به زبان آورد: «از وقتی مخالفان در باشگاه علیه ما فعالیت می‌کنند، نتایج بهتری می‌گیریم.» از قضا کی‌روش هم همین عادت را داشت و درست بعد از پیروزی‌های بزرگ، به جای تلاش برای بهبود روابط سراغ تسویه‌حساب‌های دورن‌گروهی می‌رفت. طبعا مدیران استقلال از اظهارنظر شفر در نشست خبری بعد از بازی خوشحال نشده‌اند، اما تا وقتی تیم او این‌طور طوفانی بازی می‌کند، همه باید تسلیم پیرمرد آلمانی باشند.
