شاد باشید با نسخه ما

دانیال معمار/دبیر تحریریه

اینکه ما در زندگی‌مان تغییراتی داده‌ایم، بر هیچ‌کس پوشیده نیست. منظورم از تغییرات، مدل ماشین و فرش و وسایل خانه نیست، دارم درباره مدل زندگی‌کردن صحبت می‌کنم. یکی از تغییرات اساسی زندگی ما این است که در این روزگار کمتر شاد هستیم، کمتر می‌خندیم، کمتر با دوستان‌مان جمع می‌شویم و بگوبخند راه می‌اندازیم. البته حتما الان می‌گویید با حال و روز اقتصادی این روزها دیگر چه جای خندیدن و شادبودن.
به هر حال دوست دارم این سؤال را بپرسم که شما چقدر آدم شادی هستید؟ چقدر اهل مزاح و شوخی هستید؟ اصلا از اهمیت این خوشحال‌بودن در زندگی خبر دارید؟ شادی و تفریح سالم برای آدمی، درست مثل بنزین برای ماشین می‌ماند؛ اگر نباشد، بعد از مدتی متوقف خواهیم شد. به همین دلیل است که اسلام نیز نسبت به این مورد بسیار مهم بی‌تفاوت نمانده است. اما چه جور شادی؟ اینجاست که نظرها متفاوت می‌شود. راستش همه دوست دارند خوشحال باشند، همه دوست دارند شاد باشند، همه دوست دارند در زندگی خودشان، هر روز لبخند به لب داشته باشند. شاید به همین دلیل هم باشد که خیلی از آدم‌ها، برای رسیدن به این شادی دست به هر کاری می‌زنند. مثلا فکر می‌کنند با شنیدن موسیقی‌های خالتور لوس‌آنجلسی شاد خواهند شد. و عجیب اینجاست که هیچ وقت هم طعم شادی عمیق درونی را نمی‌چشند؛ و چه پارادوکس وحشتناکی است این...
خب چه باید کرد؟ دین چه نسخه‌ای برای شادی پیچیده است؟ حضرت امیر‌علیه‌السلام در این‌باره به کمیل فرموده است: «... سوگند به خدایی که تمام صدا‌ها را می‌شنود، هر کس دلی را شاد کند خداوند از آن شادی لطفی برای او قرار دهد که به هنگام مصیبت چون آب زلالی بر او باریدن گرفته و تلخی مصیبت را بزداید چنان که شتر غریبه را از چراگاه دور سازند». این می‌شود یک نسخه متفاوت؛ یعنی با شادی دیگران شاد شو. جالب است که روانشناسان هم ثابت کرده‌اند وقتی که برای شادی و خوشبختی دیگران تلاش می‌کنید، شادتر از موقعی خواهید بود که برای شادی و خوشبختی خودتان تلاش می‌کنید. همین یکی نیست؛ نسخه‌های دیگری هم وجود دارد. برایان تریسی، نویسنده نام‌آشنای کتاب‌های موفقیت، در یکی از کتاب‌هایش می‌گوید که 80‌درصد خوشبختی آدمی، طبق چیزی که روانشناس‌ها گفته‌اند، ناشی از ارتباطات و کیفیت ارتباطات اوست. در دین اسلام، بر صله‌رحم و دید و بازدید اقوام و آشنایان و دوستان و برادران دینی تأکید بسیاری شده است. همین نشست و برخاست‌هاست که حال آدمی را عوض کرده و شادی درونی را نصیبش می‌کند. نسخه‌های بسیار دیگری هم وجود دارد که دین ما برای شاد‌بودن درنظر گرفته است. باید یاد بگیریم که شادی واقعی از دل آدم می‌آید و لبخندی که با این شادی واقعی پشتیبانی شود، لبخندی دلنشین‌تر و صمیمی‌تر و تأثیرگذارتر خواهد بود تا لبخندی که همین‌جوری و برای نشان‌دادن اینکه مثلا ما چقدر شادیم ایجاد شود.