تغییر شیفت ورزش ایران

دوره سیزدهم،اصلا نحس نبود. ورزش ایران از نظر کیفی بهترین نتیجه تاریخی خودش در المپیک (تا آن زمان)را در سیدنی 2000 گرفت؛سالی که قرن جدید آغاز شده و البته عصر جدید ورزش ایران هم به‌وجود می‌آمد. اگر در دهه 60 نگاه ایدئولوژیک به ورزش، خط قرمزها زیادی را به‌وجود آورده بود، حالا پایان دهه 70 شمسی با انتهای قرن، همراه شده بود و تغییرات بنیادی نیز در ورزش ایران در حال وقوع بود که شاید نخستین نتیجه‌اش، حرکت پرشتاب به سمت ورزش حرفه‌ای با تدوین طرح جامع ورزش کشور توسط محسن مهرعلیزاده- رئیس وقت سازمان تربیت بدنی- بود.

 ایران در بازی‌های دوره سیزدهم المپیک 2000 سیدنی با 35ورزشکار، 3 مدال طلا و یک برنز کسب کرد. پرچمدار ایران که در پیشانی کاروان حرکت می‌کرد، امیررضاخادم نماینده بعدی مجلس و معاون امروز حقوقی و مجلس وزارت ورزش بود. در این المپیک؛ حسین رضازاده با آن استیل خاص و دست‌های بزرگ و بازوان پرتوان، یکی از مهم‌ترین مدال‌های ایران در تاریخ المپیک یعنی مدال طلای سنگین وزن وزنه‌برداری را گرفت. او پیش از این و حتی بعدها به‌عنوان سوگلی مدیران ورزش به نماد رسمی ورزش ایران تبدیل شد و تا سال‌های بعدی که حتی به نمایندگی مردم تهران در شورای شهر رسید هم همچنان در محافل رسمی حضوری جدی داشت. پیش از طلای رضازاده، این حسین توکلی بود که به مدال طلا رسیده بود تا وزنه‌برداری ایران با 2طلای سیدنی از همان زمان به بعد وارد سبد مدال‌آوری ایران در مسابقات مهم المپیک و جهانی شود. البته روایت‌هایی منحصربه فردی وجود دارد که مافیای وزنه‌برداری جهان نگذاشت ایران سومین طلای خودش را با شاهین نصیری‌نیا به‌دست بیاورد تا توماس از یونان سومین طلای المپیک خود را کسب کند. کشتی ایران هم یکی از بهترین تیم‌های تاریخ خود را به سیدنی برده بود؛ بهنام طیبی، امیرخادم، علیرضاحیدری، علیرضادبیر، عباس جدیدی و محمد طلایی. در این تیم اما این علیرضای دبیر جوان و خوش‌آتیه بود که تک طلای ایران را به‌دست آورد؛ تیمی که منصور برزگر سرمربی‌اش بود. در سیدنی اما هادی ساعی، بهترین المپین ایرانی از نظر مدال هم رخ نشان داد. او سوم شد و برنز گرفت. در سیدنی 2000 اما یک اتفاق عجیب هم برای کاروان ایران رخ داد؛ انوشیروان نوریان -کاپیتان تیم ملی بوکس- پس از اینکه تست دوپینگش درآمد، از دهکده  و بازی‌ها اخراج شد و به جای اینکه به تهران بازگردد در استرالیا اعلام پناهندگی کرد. او سال 86 پس از موافقت مسئولین به ایران بازگشت.

سیدنی 2000 تغییر بزرگ گفتمانی در ورزش ایران به‌وجود آورد؛ جایی که ورزش به‌عنوان پدیده‌ای حرفه‌ای و پولساز مورد توجه قرار گرفت.