احیای فدراسیون منحل شده!
فدراسیونی که در زمان ریاست محمد علی‌آبادی در کمیته ملی المپیک منحل شده بود، حالا دوباره احیا شده و سرپرست جدید خود را شناخته است. انحلال این فدراسیون البته بیش از آنکه دلیلی ورزشی داشته باشد به خاطر فضای سیاسی حاکم بر آن در دولت دهم بود. در سال 89 درست با شروع به‌کار محمد علی‌آبادی در کمیته ملی المپیک، فدراسیون اسلامی ورزش زنان که رئیس‌اش فائزه هاشمی بود، در یک حرکت عجیب منحل شد و کارکنان این فدراسیون به کمیته ملی المپیک منتقل شدند. این حرکت با توجه به اساسنامه کمیته ملی المپیک کاملا غیرقانونی بود و تخلفی بزرگ شکل گرفت که در دولت قبل نادیده گرفته شد.
طاهره طاهریان- نایب‌رئیس امروز کمیته ملی المپیک- که آن روزها عضو هیأت اجرایی این فدراسیون بود، این اقدام را غیرقانونی عنوان می‌کند؛«انحلال این فدراسیون غیرقانونی بود چون باید در این‌باره هیأت اجرایی کمیته ملی المپیک تصمیم می‌گرفت. مجمع باید به انحلال یا تعلیقش رأی می‌داد و اگر می‌خواستند تعلیقش کنند باید کمیته بین‌المللی المپیک در جریان می‌بود اما هیچ‌کدام از این اتفاقات نیفتاد. ما همه کارهایمان را با کمیته ملی المپیک هماهنگ می‌کردیم چون فدراسیون اسلامی ورزش زنان به کمیته بین‌المللی المپیک وابسته بود، 56کشور مسلمان عضوش بودند و در مجمع شرکت می‌کردند منتها مقرش در ایران بود. ایران هم عضو این مجمع بود. کار علی‌آبادی غیرقانونی بود؛ چون فدراسیون اسلامی ورزش زنان در اساسنامه کمیته ملی المپیک بود اما اساسنامه را غیرقانونی و بدون درنظر گرفتن نظر مجمع تغییر دادند و تخلف اساسنامه‌ای صورت گرفت».
تنش‌های موجود البته بیش از آنکه ورزشی باشد، سیاسی و برگرفته از فضای آن روزهای کشور بود. در دولت یازدهم از سال 92 تا امروز تلاش‌هایی برای احیای فدراسیون ورزش اسلامی بانوان صورت گرفت اما هیچ‌گاه به سرانجام نمی‌رسید تا اینکه در شامگاه یکشنبه وزیر ورزش حکمی به الهه عرب‌عامری، به‌عنوان سرپرست این فدراسیون داد که ماموریتش احیا و سازماندهی این فدراسیون است.
عرب‌عامری پیش از این نایب‌رئیس فدراسیون فوتبال و استاد دانشگاه تهران بود. او در نخستین واکنش‌گفته است: «شروع به‌کار این فدراسیون بعد از 8 سال توقف، زنان ورزشکار را به آینده امیدوار کرد و به جرأت ادعا می‌کنم بسیاری از مربیان حال حاضر زن در رشته‌های مختلف از دل بازی‌های زنان کشورهای اسلامی به ورزش ایران معرفی شدند.اگر همدلی و همکاری وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک نبود، این اتفاق بزرگ برای زنان ورزشکار مسلمان جهان نمی‌افتاد. ما بعد از استقرار در کمیته ملی المپیک به سرعت مقدمات ارتباطات بین‌المللی و دعوت از کشورهای عضو را برای مجمع آینده آغاز خواهیم کرد.
این فدراسیون رسالت فرهنگی معرفی جایگاه و منزلت زنان ورزشکار مسلمان جهان را برعهده دارد وما با کمک رسانه‌ها، مسئولیت‌های بین‌المللی آن را بیشتر معرفی خواهیم کرد». تاسیس فدراسیون اختصاصی ورزش بانوان طرحی بود که ایده اولیه آن 3 دهه پیش توسط فائزه هاشمی -دختر رئیس‌جمهور وقت، اکبر هاشمی رفسنجانی- با همراهی مسئولان ورزشی همراه شد. فائزه هاشمی آن موقع نایب‌رئیس وقت کمیته ملی المپیک بود. در همان زمان زمزمه‌هایی درباره احیای ورزش بانوان پس از دهه پرتلاطم 60 در دستور کار بود و این فدراسیون به شکل رسمی می‌توانست هم از مشکلات داخلی ورزش بانوان بکاهد وهم ورزشکاران زن را به میادین بین‌المللی ببرد. در همان زمان خوان آنتونیو سامارانش- رئیس وقت کمیته بین‌المللی المپیک (IOC) - به تهران آمد و موضوع با او در میان گذاشته شد که وی از این مسئله استقبال کرد. همچنین شیخ احمد الفهد الصباح- رئیس شورای المپیک آسیا (OCA)- هم همراه تیم ایرانی شد و در واقع نخستین فدراسیون بین‌المللی ورزش زنان مسلمان تشکیل شد. یکی از ایده‌های بزرگ این فدراسیون که برای چندین دوره هم اجرایی شد، برگزاری بازی‌های اسلامی بانوان بود. هدف اصلی پر کردن خلأ ناشی از محدودیت‌های حضور بانوان در میادین بین‌المللی و با حجاب اسلامی کامل بود؛ این بازی‌ها 3سال پس از تشکیل این فدراسیون در سال 72 آغاز شد و 4 دوره ادامه پیدا کرد. نخستین و دومین دوره بازی‌های اسلامی بانوان در سال‌های ۱۹9۳ و ۱۹۹۷ با حضور ورزشکاران زن کشورهای اسلامی برگزار شد. حق شرکت در سومین دوره این بازی‌ها که سال ۲۰۰۱ برگزار شد، علاوه بر زنان کشورهای اسلامی به زنان مسلمان کشورهای غیراسلامی هم داده شد. چهارمین دوره بازی‌های اسلامی بانوان هم در حالی سال ۲۰۰۵ برگزار شد که منعی برای حضور زنان غیرمسلمان وجود نداشت و اینگونه برگزاری این بازی‌ها گسترده‌تر شد. در این دوره بازی‌ها تیم فوتبال زنان انگلیس شرکت داشت و ورزشکاران روسی هم در برخی رشته‌های انفرادی حضور داشتند. با اینکه برگزاری بازی‌ها تا سال 2023 به تصویب رسیده بود، فدراسیون اسلامی ورزش زنان پس از 20سال از آغاز کار خود در دولت احمدی‌نژاد به‌دلیل مشکلات سیاسی و نبود بودجه منحل شد.
