پشت درهای بسته ظهیرالدوله
رونمایی از لوح ثبتی خانه فروغ بر سر مزارش میسر نشد
مائده امینی | خبرنگار
همه پشت درِ بسته ماندهاند؛ قصه‌ای که از سال92 تکرار می‌شود. حجت نظری، عضو شورای شهر تهران، چند خبرنگار و مردمی که جسته و گریخته می‌رسند، همه پشت در بسته ظهیرالدوله ماندهاند. رهگذران پشت درهای بسته شمع روشن می‌کنند و نا‌امید از باز‌شدن در آرامستان ظهیرالدوله، تولد فروغ فرخزاد را جشن می‌گیرند. چراغ اتاق نگهبانی روشن است اما درزدن‌های پی‌در‌پی به جایی نمی‌رسد.
تفکیک جنسیتی سال‌هاست که آرامگاه نام‌آوران ایران را هم گرفته است. پشت در آرامستان نوشته است: بازدید فقط پنجشنبه‌ها، خانم‌ها ساعت 11تا 13، آقایان ساعت 13تا 16. یکی از حاضران می‌گوید 4سال است که سالروز تولد و مرگ شاعرانی را که دوست دارد، خودش را به اینجا می‌رساند. اما هر سال پشت این در می‌ماند.
حجت نظری، عضو شورای شهر تهران می‌گوید: ما هماهنگی‌ها را از چهارشنبه آغاز کردیم. از راه‌های مختلفی وارد شدیم تا در ظهیرالدوله حداقل در روز تولد شاعر محبوب آن، فروغ فرخزاد، باز شود اما می‌بینید که ما هم پشت در بسته ماندیم و به هر دلیلی این هماهنگی‌ها به جایی نرسید. اگر قرار است صرفا من‌نوعی داخل این آرامستان شوم و طلسم را بشکنم، اتفاقی نمی‌افتد. مهم این است که این اجازه به شهروندان داده شود.
او در پاسخ به همشهری درباره علت بسته‌بودن در ظهیرالدوله و جزئیات فعالیت‌های شورا برای بازکردن آن، می‌گوید: اطلاعی ندارم که پیش از این در شورا چه فعالیت‌هایی در راستای بهبود وضعیت ظهیرالدوله صورت گرفته، اما فراموش نکنید این آرامستان مالک خصوصی دارد و تا مادامی که مالک خصوصی تصمیم‌اش این باشد، کاری از دست شورا برنمی‌آید. تلاش شورا در این دوره همواره بر این بوده که فضاهای ارزشمند فرهنگی و تاریخی در دسترس همگان قرار گیرد و از انحصار برخی از این فضاها کاسته شود.
نظری ادامه می‌دهد: استفاده از این آرامستان حق شهروندان است. مردم باید بتوانند هر زمان که می‌خواهند، از آرامگاه یا خانه تاریخی افرادی که برای آنها واجد ارزش است، دیدن کنند.
او تأکید می‌کند: نباید فراموش کنیم که برای به نتیجه رسیدن فرایندهای اینچنینی، بهتر است از فضاسازی‌های بیهوده جلوگیری کنیم. تدبیر و آرامش از مهم‌ترین آداب تحقق خواسته‌های ماست. تنش‌هایی که گاه ناخواسته توسط افراد ایجاد می‌شوند، روند به نتیجه رسیدن را کند می‌کند. نمونه بارزش هم همین نرده‌های چهارراه ولیعصر است؛ وعده‌ای که به‌راحتی می‌توانست عملیاتی شود، دچار گره کوری شد که با دندان هم باز نخواهد شد و به همین راحتی به شکل نیمه‌کاره رها شد.
دیروز لوح ثبتی خانه فروغ که چندی پیش از یک قدمی تخریب توسط رسانه‌ها و شورا نجات یافت، همزمان با هشتاد‌و‌چهارمین سالروز تولد فروغ امضا و صادر شده است. به گفته نظری، قرار بود که از این لوح در کنار مزار خود فروغ رونمایی شود که میسر نشد.
