ظهور نقاشان انقلاب

علی بختیاری، کیوریتور  

حبیب‌الله صادقی از مشهورترین نقاشان موسوم به «نقاشان انقلاب» است. او فارغ‌التحصیل هنرستان پسران و دانشکده هنرهای زیباست و فوق‌لیسانس و دکترای پژوهش هنر را از دانشکده تربیت مدرس دریافت کرد. نقاشی‌های صادقی در دهه 1360 رویکردی نمادین با ارجاع به مذهب، اسطوره و سیاست‌های روز دارند. صادقی در این باره گفته: «مسئولیت هنرمند تنها در برابر فرهنگ ملی و قومی خودش نیست بلکه مسئولیتی الهی و جهانی دارد.» نقاشی «یا مهدی ادرکنی» دارای شاخصه‌های پر‌اهمیت نقاشی‌های صادقی در آن دوران است.


فوق برنامه در مدارس 

مهرداد رهسپار ، روزنامه نگار



از دیرباز اصطلاح «آثار شعاری» و انتقاد از آن، میان نویسندگان، هنرمندان و منتقدان رواج داشت. برای بسیاری از نویسندگان این مسئله اهمیت نداشت، زیرا منبع الهام آنها برای نگارش یک داستان و یا نمایشنامه، خود شعار ، معنا ، کارکرد و تأثیر آن بود. اکنون معرفی یک نمونه از این آثار خالی از لطف نیست. سال‌های آغازین دهه 60 امور تربیتی در وزارت آموزش و پرورش اهمیت می‌یابد. مدارس برای اوقات فراغت دانش‌آموزان و یا همان «فعالیت‌های فوق‌برنامه» برنامه‌ریزی می‌کنند. بی‌شک هر دانش‌آموزی که در دهه 60 زیسته باشد با برنامه‌های تئاتر و سرود و تواشیح مدارس در آن سال‌ها آشناست. آنچه از امور تربیتی دهه 60 باقی مانده، انبوهی از نمایشنامه‌ها، داستان‌ها و اشعار است که به‌منظور اجرا توسط دانش‌آموزان منتشر می‌شدند. هر شهر و شهرستانی برای امور تربیتی آموزش  و پرورش مربیان و نویسندگان خاص خود را داشت. حسین تمنایی از معلمان فعال و محبوب کاشان و از مدیران امور تربیتی این شهر بود که داستان‌ها، کتب مذهبی و نمایشنامه‌های خود را با نام مستعار محمدحسن فردنیا می‌نوشت. سال ۱۳۶۲ نمایشنامه‌‌ای از او به نام «نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی» به‌منظور اجرا در مدارس منتشر می‌شود. شخصیت‌های این نمایشنامه کمدی عبارتند از: آمریکا، شوروی، جمهوری‌اسلامی، شاه خائن، ازهاری، بنی‌صدر، رجوی و بختیار. این نمایشنامه نمونه نوعی آثاری است که در هر شهر کوچک و بزرگی به‌منظور اجرا برای مدارس منتشر می‌شدند. این نوشته‌ها شیرین‌ترین لحظات فراغت از برنامه‌های مدارس بودند که با کمک مربیان پرورشی رقم می‌خورد.