هرمز فرخ/روزنامه‌نگار
پسر «حاج اکبر آقا» هنوز خیلی از دوران درس و مدرسه فاصله نگرفته بود که راهی جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شد. در 19سالگی مورد اصابت ترکش خمپاره قرار گرفت اما تا پایان دوران دفاع‌مقدس، میدان را ترک نکرد.
پس از پایان جنگ، بدون آنکه طلبکار کسی باشد، در سنگر تحصیل و بعداز آن تعلیم، به ادای دین پرداخت و این طی طریق تا به امروز بدون کوچک‌ترین نقطه تاریک و مبهمی در کارنامه حرفه‌ای و زندگی‌اش ادامه دارد.
از نظر این قاری قرآن، کتاب وحی بهترین و کامل‌ترین دستورالعمل زندگی است. این جمله را شاگردان و همکارانش بارها شنیده‌اند و با نوای ترتیل‌خوانی‌هایش کاملا آشنا هستند.
گنجینه‌اش، کتابخانه بزرگی است که محتویاتش را طی 30سال جمع‌آوری کرده است.
بهترین هدیه از نظر او کتاب است؛ خصوصا کتاب‌های علمی و تاریخی. مترجم و مؤلف بیش از 20جلد کتاب در حوزه شهرسازی و مسائل شهری است. مشتری پر و پاقرص نمایشگاه‌های کتاب و شیفته مطالعه؛ نقشه راهی که به قول خودش، جهان بینی انسان را عمق می‌بخشد.
معلم بیست و چندساله فرزندان من و شماکه امروز برخی شاگردانش خود استاد شده‌اند. عاشق معماری سنتی و فرهنگ غنی ایران زمین که بازگشت به ارزش‌های تاریخی - اسلامی را، نجات بخش و فخرآمیز می‌داند. از دریچه کار فرهنگی، همه مشکلات را قابل حل می‌داند و برای تمام ناهنجاری‌ها راه چاره دارد.
مردم را لایق زندگی در فضای شهری فاخرتری می‌داند. این معمار شهرساز، شهر را متعلق به همه می‌داند و معتقد است در همین روزهای سخت هم می‌توان با کار درست و جدی، پایتخت را برای زندگی دلپذیرتر ساخت.
بیشتر از آنکه حرف بزند، خوب گوش می‌کند. در مقام یک مدیرشهری، بهترین تصمیمات را ناشی از گوش فرا دادن به خواسته‌های منطقی مردم می‌داند و معتقد است از لابه‌لای حرف همین مردم است که می‌توان هم مشکلات واقعی را دریافت و هم برای آنها بهترین راه‌حل را یافت.
هرجا که بوده، چه در دانشگاه، چه وزارتخانه، چه رکنی از ارکان مدیریت شهری، کارنامه‌ای قابل‌قبول از حیث احترام به بیت المال از خود برجای گذاشته و به لحاظ اخلاقی هم کاملا موجه نشان داده است.
اسمش مهم نیست؛ به‌نظر شما، کلید اداره شهر را به‌دست این «مرد» بسپاریم؟
آیا کلید شهر را به‌دست این «مرد» بسپاریم؟
در همینه زمینه :
