تأثیر مشارکت‌های مردمی در کاهش آسیب‌های اجتماعی

محمدعلی بهرامی|شهردار ناحیه 5 منطقه16 

امروزه آسیب‌های اجتماعی یکی از مهم‌ترین مسائل و دغدغه‌های کشور است که بارها مقام معظم رهبری هم به مسئولان مربوطه دستور پیگیری و ریشه‌کنی آن را داده‌اند. پرداختن به موضوع آسیب‌های اجتماعی از آن حیث اهمیت دارد که این نوع آسیب مهلک‌تر از آسیب‌های طبیعی و دیگر آسیب‌هاست چراکه زلزله یا سایر بلایای طبیعی اگر خانه‌ای را ویران کند قابل جبران خواهد بود، اما آسیب‌های اجتماعی، بنیان خانواده و اجتماع را ویران می‌کند و غیرقابل جبران یا حداقل هزینه‌های جبران آن گزاف خواهد بود. متأسفانه امروزه به دلیل عوامل مختلفی از جمله وضعیت اقتصادی و اجتماعی و به تبع آن بیکاری و معیشت برخی مردم، به‌رغم تشکیل جلسات مختلف و برگزاری همایش‌های بسیار با محور آسیب‌های اجتماعی، نه فقط تاکنون توفیقی در این‌باره حاصل نشده بلکه متأسفانه شاهد بروز ناهنجاری‌های اجتماعی بسیاری در جامعه و به‌صورت آشکار هستیم که همین موضوع زنگ خطر جدی را برای گروه‌های مختلف جامعه به‌خصوص جوانان به صدا درآورده و امنیت و آرامش روانی جامعه را سلب و دچار آسیب کرده است. نتیجه کنار گود نشستن و منتظر معجزه‌ای از طرف نهادهای ذی‌ربط دولتی و قضایی شدن، که امروزه به دلایل متعددی از جمله نبود ظرفیت لازم که از نبود قوانین مناسب و بازدارنده و بودجه کافی و منابع مکفی نشئت می‌گیرد، ورود این ناهنجاری‌های مهلک به داخل منازل غالب شهروندان، خصوصاً ساکنان مناطق جنوبی شهر است. بر این اساس باید طرحی نو درانداخت و از ظرفیت بزرگی به نام نهادهای مردمی در ابعاد محلی استفاده کرد. تاریخ پیروزی‌های به دست آمده در نهضت عظیم انقلاب اسلامی و مقاومت شجاعانه در دوران جنگ تحمیلی که با تکیه بر قدرت لایتناهی و حضور مسئولانه مردم در صحنه به دست آمده این نوید را می‌دهد که در صورت استفاده از این ظرفیت بی‌بدیل می‌توان بر هر مشکلی هرچند بزرگ فائق آمد و غیرممکن را ممکن کرد. کافی است زمینه مداخله مساجد و نهادهای مردمی از جمله شورایاری‌ها و پایگاه‌های بسیج را در مواجهه با مشکلات فراهم کرد. آنگاه مشخص خواهد شد که سیل خروشان مردمی که در بزنگاه‌های تاریخی، کشور را از معرض آسیب دشمنان خارجی و داخلی نجات داده است، چگونه در ریشه‌کنی یا حداقل در کاهش آسیب‌های اجتماعی نقش خود را ایفا خواهد کرد. بنابراین چنانچه مسئولان به فرموده مقام معظم رهبری به ظرفیت‌های داخلی کشور که همان عزم و اراده مردمی است توجه کنند، گام‌های مؤثری در راستای کاهش آسیب‌های اجتماعی در محله‌ها برداشته خواهد شد. چنانچه دستگاه‌های دولتی ذی‌ربط با تدوین برنامه‌ای جامع امکانات و تجهیزات موجود خود را در کنار ظرفیت‌های محلی و مردمی کامل کنند. با اجرای یک طرح جهادی می‌توان آسیب‌های اجتماعی را در محله‌های آسیب‌پذیر به‌ویژه در مناطق جنوبی شهر به حداقل رساند. خوشبختانه مردم جنوب شهر همواره در بزنگاه‌های تاریخی نشان دادند که از درک اجتماعی و مسئولیت‌پذیری بالایی برخوردارند و مسئولان همیشه می‌توانند روی مشارکت‌های آگاهانه آنها حساب ویژه‌ای بازکنند، اما نکته حائز اهمیت شناخت این ظرفیت‌ها و استفاده بهنگام از آنهاست.