که سرما سخت سوزان است

سومین پیروزی متوالی تیم ملی در دیدارهای تدارکاتی بعد از جام جهانی روسیه، در مقابل ترینیداد و توباگو به‌دست آمد. درست همانند دو نبرد قبلی با ازبکستان و بولیوی، این بار هم پسران کارلوس کی‌روش با حداقل اختلاف ممکن حریف را شکست دادند. ایران در نیمه اول صاحب یک ضربه پنالتی شد اما کریم انصاری‌فرد این بار برخلاف مسابقه با پرتغال در روسیه، این ضربه را به سادگی از دست داد. او توپ را به بدن دروازه‌بان کوبید و در ریباند نیز نتوانست جبران کند. در شروع نیمه دوم اما کریم با یک حرکت فردی دیدنی و یک شلیک تماشایی، آمار گل‌های ملی‌اش را به فرشاد پیوس رساند. تیم ملی در دوئل با «تی‌اند تی» چند فرصت گلزنی نسبتا خوب خلق کرد اما باز هم نشان داد که هنوز در استفاده از موقعیت‌های ایده‌آل، به تکامل نرسیده است. ایران در مجموع در این مسابقه چندان «مقتدر» نشان نداد. شاید اگر مهره‌های هجومی کمی فرصت‌طلب‌تر بودند، ترینیداد خیلی زود در معرض ناامیدی قرار می‌گرفت.
تیم ملی این جدال تدارکاتی را با حضور سیدحسین حسینی روی خط دروازه آغاز کرد. گلر جوان استقلال 90دقیقه درون دروازه قرار داشت و در این نبرد تعویض نشد. روزبه چشمی و محمدحسین کنعانی‌زادگان، زوج خط دفاعی تیم ملی در این مسابقه به شمار می‌رفتند. به‌احتمال زیاد با وجود مرتضی پورعلی‌گنجی و مجید حسینی، این دو مهره شانس زیادی برای فیکس شدن در جام ملت‌ها نداشته باشند. سمت راست خط دفاعی تیم ملی در برابر ترینیداد و توباگو به وریا غفوری و سمت چپ نیز به احسان حاج‌صفی سپرده شد. احسان در تمام 90دقیقه فیکس بود اما وریا در دقایق پایانی، جایش را به رامین رضاییان داد. نمایش خوب احمد نوراللهی، از نکات مهم این مسابقه به شمار می‌رفت. احمد به‌ویژه در نیمه اول با تحرک مثال‌زدنی و توپ‌گیری‌های فوق‌العاده، هرگونه تلاش ترینیداد برای حمله به دروازه ایران را مسدود کرد. در کنار احمد، مسعود شجاعی، مهدی ترابی و وحید امیری همگی در خط هافبک برای تیم ملی به میدان رفتند و همه آنها نیز تعویض شدند تا صادق محرمی، اشکان دژاگه و امید ابراهیمی به بازی گرفته شوند. در خط حمله، کریم انصاری‌فرد و کاوه‌رضایی حضور داشتند که کریم جایش را به علی قلی‌زاده داد. جدال با ترینیداد در حضور چند غایب سرشناس ایرانی برگزار شد. علیرضا جهانبخش که هفته قبل در زمین اورتون مصدوم شد، همچنان دوران ریکاوری را زیرنظر پزشکان باشگاه برایتون پشت سر می‌گذارد. سامان قدوس به دلایلی نتوانسته به تهران سفر کند و سردار آزمون و سعید عزت‌اللهی نیز همچنان با مصدومیت دست و پنجه نرم می‌کنند. آسیب‌دیدگی مرتضی پورعلی‌گنجی و پژمان منتظری نیز هنوز بهبود پیدا نکرده تا آنها همچنان از ترکیب تیم ملی دور باشند.
تیم مهمان در شروع مسابقه، نمایش غافلگیرکننده‌ای داشت و حتی یک‌بار تیر دروازه تیم ملی را نیز به لرزه درآورد اما به مرور زمان تیم ملی میانه میدان را در دست گرفت و به کمک پاسکاری‌‌های کوتاه خودش را به دروازه حریف نزدیک کرد. از دست رفتن پنالتی کریم، یک سکته بزرگ در جریان بازی تیم کی‌روش بود و موجب شد ایران در ادامه نیمه اول دیگر حرف چندانی برای گفتن نداشته باشد. ترینیداد در ثانیه‌های پایانی نیمه اول دوباره خطرساز شد اما این خطر نیز در نهایت حاصلی برای تیم مهمان نداشت. پس از گل کریم، کاوه رضایی و اشکان دژاگه دو ضربه خطرناک به طرف دروازه حریف زدند اما بخت با این دو ستاره یار نبود و خبری از «گل دوم» نشد.
این آخرین مسابقه تیم ملی در ورزشگاه آزادی قبل از آغاز جام ملت‌های آسیا بود اما تماشاگرها استقبال خوبی از «بازی بدرقه» به عمل نیاوردند. خالی بودن سکوهای آزادی، تأثیر خاص خودش را روی مسابقه داشت و البته دو هزار نفری که روی سکوها حاضر بودند نیز از تماشای بازی به وجد نیامدند. بدون تردید این همه قدرت ایران نبود و تیم ملی با حضور مهره‌هایی مثل جهانبخش و قدوس، به‌مراتب بهتر و کامل‌تر خواهد شد. با وجود این حقیقت آن است که ایران در زمان هجوم، هنوز به خوبی زمانِ دفاع نشده و تاکتیک‌های سرمربی پرتغالی، از تیم ملی تیمی با قدرت هجومی بالا نساخته‌‌اند. تیم ملی درصورتی مدعی قهرمانی آسیا خواهد شد که به همان کیفیت دفاع کردن در جام جهانی، به دروازه رقبای آسیایی‌اش حمله‌ور شود.