افشین رضاپور؛ کارشناس بسکتبال
لیگ برتر بسکتبال با تعداد تیم‌های نامعلوم شروع شد و تا پایان این فصل نیز باید در انتظار سرنوشت نامعلوم تعدادی دیگر از این تیم‌ها بماند. لیگ برتر بسکتبال در این سال‌ها آورده مناسبی برای بسکتبال به‌خصوص براساس استانداردهایی که رایج است برای تیم ملی نداشت.
ناکارآمدی لیگ برتر از آغاز دهه٩٠ برهمگان ثابت شده است. کناره‌گیری تیم‌ها، تصمیمات اجرایی خلق‌الساعه، رابطه بازی و رانت‌خواری مربیان خاص، مباحث اقتصادی و... در یک چرخه معیوب برای عده‌ای زمینه‌ساز قدرت و ثروت شد و به‌دلیل اتمیزه‌شدن جامعه، سایر کارکردهای مطلوب خود را از دست داد. سرنوشت دنباله‌دار لیگ، امسال نیز ادامه پیدا کرد تا همچنان شیب نزولی بسکتبال با تحرک اجتماعی پایین، دلواپسی‌ها را بیشتر کند. لیگ و تیم ملی هر دو وضعیتی را در جامعه بسکتبال توصیف می‌کنند.
هر دوی اینها در پروسه طولانی به هم نیازمندند و هر دو مهم‌ترین مباحث اجتماعی در ورزش هستند. بنابراین از رموز داشتن یک تیم ملی خوب، داشتن ایده خوب در لیگ است. لیگ دائما تحت فشار تیم ملی است که برایش بازیکن با استانداردهای ملی تولید کند. جمعیت لیگ، از مهم‌ترین مباحثی است که فدراسیون براساس آن برنامه‌ریزی می‌کند بنابراین پذیرش تیم‌ها و جمعیت لیگ، الگوی برنامه‌ریزی است و نداشتن ثبات لازمه در این مقولات اساسی به بی‌ثباتی در برنامه‌ریزی لیگ با هدف حرکت و رشدفزاینده آن تا تأمین نکردن نیازهای تیم ملی می‌انجامد. این بی‌ثباتی، حرکت آرام خود را از چندسال پیش آغاز کرده و در جریان است، رشد جمعیت لیگ متوقف شد و لیگ و تیم ملی در حال منقرض‌شدن هستند.
سرنوشت دنباله‌دار یک لیگ
در همینه زمینه :
کوتاه‌تر از گزارش
