دندان مصنوعی از جنس دندان سگ‌های مرده

برای مردم تهران قدیم که هر وقت دندان‌شان درد می‌گرفت خودشان را دست سلمانی‌های مغازه‌دار و دوره‌گرد می‌سپردند تا دندان‌شان را با کلبَتین (انبر) بکشند باورش سخت بود که در کشورهای پیشرفته‌تر تکنولوژی به اسم دندان مصنوعی وجود دارد! هر وقت دارنده یک دست دندان مصنوعی از فرنگ راهش به تهران می‌افتاد، مردم کوچه و بازار راه و بیراه جلویش را می‌گرفتند و از او می‌خواستند دندان‌هایش را نشان‌شان بدهد. کمی بعدتر که یکی، 2 دندانساز خارج دیده در تهران دکان‌های دندانسازی باز کردند مردم روزگاران دور که همیشه با هر چیز جدیدی مخالفت می‌کردند شروع به قصه‌بافی‌ها کردند و گفتند دندان‌های مصنوعی دندان‌ سگ‌های مرده است و لثه دندان‌ها را با آب کردن رگ و پی مرده‌ها می‌سازند. کار به جایی رسید که می‌گفتند کسی که دندان مصنوعی دارد از آنجا که استخوان و اعضای مردار در دهانش است هرچه که بخورد و بنوشد حرام است و نماز و روزه‌هایش هم قبول نمی‌شود. این داستان‌ها ادامه داشت و کار و کاسبی دکان‌های دندانسازی تهران کساد بود تا این خبر در شهر پیچید که پادشاه انگلستان هم از دندان مصنوعی استفاده می‌کند. پایتخت‌نشین‌ها با این توجیه که اگر این دندان واقعاً از دندان‌های سگ و رگ و پی مرده‌ها ساخته شده بود پادشاه انگلستان هیچ‌وقت حاضر به استفاده از آنها نمی‌شد کم‌کم به این پدیده جدید علاقه‌مند شدند. 
در همین میان شاهد هم از غیب رسید و فردی به نام «ستار اُف» که یکی از مهاجران قفقازی بود و در چهارراه لاله‌زار نجاری داشت با مردم تهران درباره اینکه دندان‌هایش مصنوعی است و از صدف و مواد تشکیل شده، صحبت کرد و رفته رفته دل تهرانی‌ها نسبت به این پدیده نوظهور نرم شد. بعدها کار و کاسبی دندانسازهای تهرانی سکه شد و دندان‌سازان یکی پس از دیگری با اسامی «مسنن» و «سنایا» در تهران به ظهور رسیدند.