نابینایان در انتظار شغل

مرضیه ثمره‌حسینی- خبرنگار

امروز روز جهانی عصای سفید است. «حلیمه جعفرپور» با تخلص شعری «یلدا» دانشجوی روشندل دوره دکتری تاریخ و تمدن اسلامی دانشگاه تهران می‌گوید همه فکر می‌کنند دانشجویان نابینا با دیگر نابینایان رقابت می‌کنند درحالی‌که ما با همه دانشجویان رقابت می‌کنیم. یلدا در ادامه از خودش و مشکلات دانشجویان نابینا می‌گوید.

شعر و غزلم را من از چشم تو می‌خوانم/ وقتی که ببندی چشم هنگامه ویرانیست

متولد شفت گیلانم. نوجوان بودم که بینایی‌ام را از دست دادم. اما برای اینکه نابینایی بر رفتار و احساسم اثر نگذارد، شرایط سخت زندگی جدید را پذیرفتم. آقای «جعفر فیاضی» از انجمن نابینایان گیلان برای من معلمی خوب بودند. خانواده‌ام همواره در کنارم بوده‌اند، دوستانم نیز در همراهی و ضبط منابع و خوانش کتاب کوتاهی نکرده‌اند. من با پشتکار فراوان وارد دانشگاه الزهرای تهران شدم و با کسب معدل بالا نظر اساتیدم را جلب کردم. در دانشگاه مسئول کتابخانه نابینایان بودم و سال 87 به عنوان فعال فرهنگی دانشگاه انتخاب شدم. حضور در کانون فروغ دانشگاه الزهرا که مخصوص دانشجویان نابینا بود و شعرخوانی در نشست‌های مختلف بر روحیه‌ام تاثیر مثبت گذاشت.

با رتبه 7 وارد دوره کارشناسی ارشد دانشگاه تهران شدم و سال 91 به عنوان دانشجوی نمونه برگزیده شدم. پایان‌نامه‌ام با عنوان «جایگاه موسیقی در دربار و جامعه بغداد دوره عباسی» را دفاع کردم و در سال 95 کتاب شعرم با عنوان «دختر باران» به چاپ رسید. اکنون در حال نوشتن رساله دکتری‌ام با موضوع فرهنگ ایرانی هستم.

بخش مهم مشکلات دانشجویان نابینا به عدم دسترسی به منابع آموزشی و پژوهشی برمی‌گردد. گاهی 2 تا 3 ماه ضبط یک کتاب طول می‌کشد، آنهم در شرایطی که دوستانم داوطلب انجام این کار می‌شوند. البته بخش نابینایان کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران در حال ضبط برخی منابع است اما کافی نیست و باید دانشگاه‌های مطرح دیگر نیز در این زمینه همکاری کنند. حتی ایجاد کانال و گروه تلگرام هم در این زمینه راهگشاست.

دغدغه بسیار مهم دانشجویان نابینا، اشتغال است. قانون 3 درصد استخدام نابینایان اجرا نمی‌شود. انتظار زیادی نیست که ما با تلاش و زحمت بسیار بعد از سال‌ها تحصیل، شغلی با درآمد ثابت داشته باشیم.