در ایران معمولا اینطوری است که شما هر مشکلی هم با طرف مقابل داشته باشید، فورا می‌توانید با احساسی‌کردن فضا، طرف را توی رودربایستی بگذارید و همه‌‌چیز را گل‌وبلبل کنید؛ مثلا قلعه‌نویی و رحمتی کلی به هم یورش می‌برند، اما با نخستین پالس مثبت ناگهان مثل فیلم هندی در آغوش هم جا‌می‌گیرند؛ طوری که قلعه‌نویی می‌گوید: «رحمتی را مثل پسرم دوست دارم!». این فرمول البته همیشه هم جواب نمی‌دهد و یکی از مثال‌های نقضش علی کریمی است. بعد از انتخاب کریمی به‌عنوان برترین هافبک تاریخ جام‌ملت‌های آسیا، مهدی تاج در اقدامی غافلگیرکننده این انتخاب را به او تبریک گفت اما کریمی تبریک رئیس فدراسیون را نپذیرفت و خطاب به او نوشت: «ما مال دورهای هستیم که فدراسیون دنبال ستاره ساختن برای فوتبال بود، نه برای خودش». خلاصه جادوگر کمی با بقیه فرق دارد و به‌اصطلاح «تعارف‌گیر» نمی‌شود. مراقب باشید.
خلق‌وخوی جادوگری
در همینه زمینه :
