شاعری که هنوز زنده است

داوود امیریان

مولانا  745 سال قبل فوت کرده و این یعنی بیش از 7قرن از فوت او می‌گذرد. برای ما که معمولا آثار و وسایل به‌جا مانده از بزرگان همین 3-2 دهه پیش‌مان را هم نگه‌نمی‌داریم باید عجیب باشد که از مولانا چیزهایی به یادگار مانده و بعضی در موزه و البته بعضی زنده هستند! بله احتمالا خیلی از ما ندانیم که خاندان مولانا بعد از این همه سال هنوز در ترکیه زندگی  و البته گهگاهی هم به ایران سفر می‌کنند. غیر از این، موارد دیگری هم هست.

خاندان مولوی



برخلاف بیشتر شاعران و حکیمان بزرگ تاریخ ایران که هیچ اثری از خاندان و دودمان آنها نیست، خاندان مولوی یعنی نوادگان او هنوز در میان ما هستند و اتفاقا مسئولیت مدیریت بنیادهای او را هم برعهده دارند؛ آسین و فاروغ همدم چلبی، فرزندان جلال‌الدین باقر چلبی بیست‌ودومین نواده مولانا. فاروغ همدم هم‌اکنون مدیر بنیاد بین‌المللی مولانا است و ریاست فرقه مولویه در ترکیه را بر عهده دارد. خواهر او آسین هم رئیس مرکز فرهنگی مولانا در قونیه است. آسین تا‌کنون چندین بار به ایران سفر کرده و حتی شهروند افتخاری شهر خوی در آذربایجان غربی هم.

بارگاه مولانا



جایی که مولانا در آن دفن شده، یعنی محلی مرتفع در قونیه، غیراز آرامگاه، حکم موزه او را هم دارد. در این موزه آثاری از مولانا وجود دارد؛ مثلا سجاده او که رویش نماز می‌خوانده یا نسخه اولیه مثنوی معنوی که به‌شدت از آن محافظت می‌شود. در کنار مزار مولانا، بعدا همسر و فرزندان او هم دفن شده‌اند.

کلاه شمس



شمس تبریزی، مراد مولانا و کسی که همه این اتفاقات از او شروع شده، بعد از این همه سال هنوز هم خبرساز است. گفته می‌شود کلاهی متعلق به او در قونیه نگهداری می‌شود که رویش عبارت «لا‌اله‌الا‌الله» نوشته شده است.

دستخط



نامه‌هایی از مولانا به پسرش وجود دارد که گفته می‌شود ظاهرا دستخط خود اوست و البته پایین آنها امضای جناب عارف هم وجود دارد. این نامه‌ها در قالب کتاب‌هایی به چاپ رسیده است.