نکو از نزدیک!

2جدال پشت سر هم با پرسپولیس و استقلال، تصویر شفافی از مربیگری جواد نکونام در فوتبال ایران ساخته است. او در 2هفته متوالی، زیر ذره‌بین رفته و حالا همه هواداران فوتبال ایران با شیوه مربیگری‌اش آشنا شده‌اند. سرمربی جوان نساجی، نتیجه را به پرسپولیس واگذار کرد و از استقلال وینفرد شفر، مساوی گرفت اما مهم‌تر از این دو نتیجه، نحوه بازی تیم او و البته رفتارهای خودش در کنار زمین بود. نکو در نبرد با 2مربی پرتجربه، لحظات چالش‌برانگیزی را پشت سر گذاشت. وقتی وینفرد شفر مربیگری را در آلمان آغاز کرد، جواد نکونام تنها 5سال داشت و وقتی برانکو به مربیگری روی آورد، او بازیکن رده سنی نوجوانان محسوب می‌شد. برانکو و شفر بعد از سال‌ها مربیگری، لیگ برتر را به‌عنوان یکی از آخرین مقصدهای شغلی‌شان انتخاب کرده‌اند اما برای نکو، همه‌‌چیز از همین لیگ شروع شده است. در درجه اول آنچه در مورد این مربی جلب توجه می‌کند، بی‌علاقگی او به بازی کنشگرانه است. جواد ترجیح می‌دهد عقب بنشیند و با یک بازی دفاعی، در انتظار اشتباه حریف بماند. البته که ابزار او در نساجی و تفاوت این ابزار با ستاره‌های پرسپولیس و استقلال نیز او را به سمت این مدل از بازی ترغیب کرده اما تیم این مربی حتی در جدال با رقبای هم‌تراز نساجی نیز به همین شیوه فوتبال بازی کرده است. نکونام سبک کاری‌اش را برگرفته از آنتونیو کاماچو می‌داند اما به‌نظر می‌رسد او بیشتر تحت‌تأثیر تاکتیک‌های کارلوس کی‌روش قرار گرفته است.
شیوه قرار دادن بازیکن‌ها در ترکیب تیم، تنها تصمیمی نیست که نکو را به کی‌روش شبیه می‌کند. جواد در کنار زمین نیز با اعتراض دائمی‌اش به داور مسابقه و فریاد زدن بر سر بازیکن‌ها، خواسته یا ناخواسته رفتارهای سرمربی پرتغالی را مورد تقلید قرار می‌دهد. خیلی‌ها تصور می‌کردند او با بهترین لباس‌هایش، در آرامش روی نیمکت بنشیند و جریان بازی‌ها را با خونسردی دنبال کند اما این مربی با جنب و جوش زیاد در حوالی نیمکت، به اندازه بازیکنان درون زمین و یا شاید حتی بیشتر از آنها انرژی مصرف می‌کند. حرکات نکونام در نبرد با پرسپولیس، کمی اغراق‌آمیز بود اما او توانست در برابر استقلال کمی بیشتر خودش را کنترل کند و بیش از حد از کادر بیرون نزند. شاید میزان توجه عمومی به این بازی‌ها، او را برای افزایش حرارت نمایش‌اش در کنار زمین ترغیب کرده بود. نکو مربیگری را کاملا «جدی» می‌بیند و قصد ندارد به هیچ قیمتی، این شغل را ترک کند. او از نساجی استارت زده اما بدون تردید در ذهن‌اش، برای نیمکت استقلال و حتی تیم ملی دورخیز کرده است. نکونام هنوز در مرحله آزمون و خطا قرار دارد و برداشتن نخستین قدم‌ها، نقش مهمی در آینده او در مربیگری خواهد داشت.
جواد نکونام هیچ‌وقت یک فوتبالیست فوق‌العاده «محبوب» نبود اما برای رسیدن به موفقیت در فوتبال، نیاز چندانی به محبوبیت نداشت. او از تکنیک چندانی برخوردار نبود و نمی‌توانست در جریان بازی تماشاگرها را به وجد بیاورد اما به‌خاطر نظم و دقتش در زمین، همواره بازیکن موردعلاقه مربیانش به شمار می‌رفت. هوش بالای بازی نکو، همان چیزی است که می‌تواند در مربیگری نیز به کمک او بیاید و سختکوشی، او را در مسیر تبدیل شدن به یک مربی موفق قرار خواهد داد. برای قضاوت کاپیتان سابق تیم ملی، هنوز کمی زود به‌نظر می‌رسد. او برای تبدیل‌شدن به یک مربی خوب، همه‌‌چیز دارد اما همچنان باید تجربه بیشتری به‌دست بیاورد؛ تجربه‌ای که شاید رفتار او را در مقابل دوربین‌ها و در دیدارهای بزرگ نیز تعدیل کند.