نسخه پیچی و خوددرمانی از روشهای رایج مقابله با بیماریها در میان مردم در تهران قدیم بود. این روش درمانی در مورد کودکان هم با ماجراها و داستانهای جالبی، همراه و کافی بود بچهای عطسه یا تب کند تا سیل نسخههای درمانی عجیب و غریب برای درمان این بچه بینوا از سوی فامیل دور و نزدیک و همسایهها تجویز شود. گوش درد بچهها و روند درمانی هم از آن دست بیماریهایی بود که خواندن روایتهای آن خالی از لطف نیست. از نشانههای گوش درد سرخ شدن گوش و چرخاندن بیش از حد سر در کودک بود. گرم کردن گوش بچه نخستین راهکار درمانی بود که معمولاً تجویز میشد. اما اگر ماجرا بیخ پیدا میکرد و از درد کم نمیشد چاره کار استفاده از تریاک به روشهای مختلف بود. بعضی تریاک را در گلاب حل میکردند و داخل گوش میریختند. گرم کردن گوش با دود چپق، ترکیب تریاک و آب و گشنیز و ریختن آن داخل گوش، نگهداشتن دستمال داغ و آهن داغ در اطراف گوش از دیگر روشهای درمانی این بیماری بود. اما اگر همه این روشها افاقه نمیکرد گاهی اوقات مادر بچه نمک یا نعنای جویده و آب دهان در گوش بچه میچکاند. اما اگر گوش بچهای به خارش میافتاد ماجرای درمان از گوش درد هم جالبتر میشد. اغلب علت خارش گوش را از گرمی میدانستند و به همین دلیل برای خنک شدن طبع بدن حتماً آب هندوانه میدادند. گاهی اوقات هسته زردآلو را در روغن بادام تلخ شیره کشیده و در گوشش میچکاندند یا شیر و تریاک میمالیدند.
دو شنبه 26 شهریور 1397
کد مطلب :
30969
+
-
کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به روزنامه همشهری می باشد . ذکر مطالب با درج منبع مجاز است .
Copyright 2021 . All Rights Reserved