گزارش
صندلی‌های خالی دولت
فرزانه آئینی/خبرنگار
شعار رئیس‌جمهور برای ترمیم کابینه همچنان مغفول مانده و حتی برکناری وزرای کار و اقتصاد از سوی مجلس و استعفای سخنگوی دولت هم سبب شتاب دولت در این بحث نشده است.
با برکناری علی ربیعی در جلسه هفدهم مردادماه و برکناری مسعود کرباسیان، وزیر اقتصاد و دارایی در جلسه چهارم شهریورماه بهارستان از یک‌سو و استعفای محمدباقر نوبخت از سخنگویی دولت در نهم‌مرداد‌ماه گذشته، قریب به یک ماهی می‌شود که 3کرسی مهم و تأثیر‌گذار هیأت دولت، بلاتکلیف رها شده‌اند.
البته رئیس‌جمهور دو، سه روزی پس از استیضاح وزرای کار و اقتصاد تصمیم به معرفی سرپرست برای 2 وزارتخانه گرفت و انوشیروان محسنی بندپی و رحمت‌الله اکرمی را سکاندار وزارتخانه‌ها در غیاب وزرایشان کرد، اما بعد از معرفی آنها گمانه‌زنی درباره سرنوشت این دو وزارتخانه نیز به محاق رفت و با توجه سکوت خبری که برقرار است به‌نظر می‌رسد حسن روحانی بنا دارد بی‌توجه به شرایط و رویه این روزهای کشور، رویه گذشته خود را یعنی طی مهلت قانونی 3ماهه‌اش برای معرفی وزیر وارد گود شود و در پایان مهلت 90روزه‌اش وزیر پیشنهادی‌اش را راهی بهارستان کند. سرگردانی وزارت اقتصاد و دارایی با توجه به گرانی‌های اخیر و واکنش‌های مردمی به شیب تند افزایش قیمت‌ها، عدم‌چاره‌جویی مناسب برای رفع معضل چندین‌ساله بیکاری و افزوده شدن شمار بیکاران به این آمار در پی تعطیلی برخی کارگاه‌های تولیدی و کارخانه‌ها از سوی دیگر و همچنین بلاتکلیف ماندن کرسی سخنگویی دولت در زمانی که مردم به‌شدت نیازمند شنیدن مواضع دولت و برنامه‌هایش درباره شرایط روز کشور هستند، 3 عاملی است که اهمیت این سه کرسی را آشکار می‌کند؛ موضوعی که از سوی صاحب‌نظران و چهره‌های سیاسی و اقتصادی به‌شدت مورد توجه قرار گرفته است.
در نخستین واکنش‌ها به این امر محمدعلی ابطحی، رئیس دفتر رئیس دولت اصلاحات در حساب شخصی‌اش در توییتر نوشت: «در سخت‌ترین شرایط اقتصادی و در اوج بحران بیکاری و کارزار بی‌امان رسانه‌ای، دولت نه وزیر اقتصاد دارد و نه وزیر کار و نه سخنگوی دولت کسی را معرفی کرده. مجلس هم که برای تجدید قوا در مرخصی هستند. فقط جهت اطلاع عرض کردم که مطمئن باشید عزیزان ما مشغول کار جهادی هستند. عجله کار شیطان است.»
انفعال دولت در ترمیم کابینه انتقادهایی از سوی مجلسی‌ها نیز به‌دنبال داشته است؛ چنانچه محمدرضا عارف، رئیس فراکسیون امید نیز به این موضوع واکنش نشان داده است. او دیروز در رابطه با انتقادات مطرح شده پیرامون نبود سخنگو برای دولت و نداشتن وزرای اقتصاد و کار در شرایطی که کشور با مشکلات اقتصادی مواجه است، به خانه ملت گفت: در مورد این موضوع که دولت سخنگو ندارد نظر ما هم این است که باید هر چه سریع‌تر سخنگو مشخص کند و آنچه بارها از دولت خواسته‌ایم و باز هم اشاره می‌کنم، این است که دولت با مجلس تعامل داشته باشد؛ مجلسی که می‌خواهد برای رفع مشکلات و عبور از این وضعیت به دولت کمک کند. بنابراین باید هم با مجلس، هم فراکسیون‌های مجلس و هم مجمع نمایندگان استان‌ها تعامل داشته باشد. عارف در مورد سرنوشت 2وزارتخانه کار و اقتصاد نیز تأکید کرد: در مورد وزرایی که تغییر کرده‌اند به دولت توصیه می‌کنیم که از طریق تعامل با کمیسیون‌های تخصصی مجلس هرچه سریع‌تر وزرایی را که توانا باشند و بتوانند به‌طور جدی‌تر در رفع مشکلات کمک کنند، انتخاب کند.
جزیره‌های ناهمگون دولت
انتقاد از تأخیر دولت در تعیین تکلیف 3 کرسی مذکور محدود به اصلاح‌طلبان یا حامیان دولت نیست و منتقدان دولت را نیز به میدان آورده است؛ چنانچه حمیدرضا حاجی‌بابایی - رئیس فراکسیون ولایی بهارستان- دیروز دراین‌باره به مهر گفت: حس می‌کنم در دولت جزیره‌های گوناگونی وجود دارد که اینها هیچ همگونی با هم ندارند.
او معتقد است: بعد از استیضاح‌های وزرای کار و اقتصاد، دولت پیام مجلس را برای ترمیم کابینه دریافت کرده اما من فکر می‌کنم دولت نمی‌داند با خودش چند چند است. دولت گرفتاری‌های خودش را دارد. دوست ندارم حرف‌های من رنگ و بوی سیاسی داشته باشد یا بی‌انصافی باشد، اما احساس می‌کنم دولت می‌خواهد برخی از وزرا را نداشته باشد، ولی می‌خواهد هزینه‌اش را بر گردن مجلس بیندازد. پیش‌تر علی صوفی، وزیر تعاون دولت اصلاحات نیز با انتقاد از تأخیر ایجاد شده برای معرفی سخنگوی دولت گفته بود: «دولت به‌نحوی عمل می‌کند که انگار منتظر است هرچه زودتر 3 سال باقیمانده به پایان برسد و از وضعیت کنونی خلاص شود. از همین رو با توجه به اتفاقاتی که امروز در کشور رخ می‌دهد تلاش می‌کند خود را از حاشیه دور کند. عدم‌معرفی سخنگو هم در همین راستاست؛ اما این، باعث فاصله گرفتن از مردم می‌شود.»
گزینه‌های سخنگویی
عدم‌برگزاری جلسات سخنگوی دولت با رسانه‌ها از 9 مردادماه تاکنون، بلاتکلیفی این کرسی را بیشتر عیان می‌کند، چراکه تقویت ارتباط دولت با مردم و رسانه‌ها جزو موضوعاتی است که همواره مورد تأکید حامیان دولت قرار دارد و ضعف در این حوزه جزو نقدهای همیشگی آنها به دولت‌های روحانی بوده است؛ آن هم در شرایطی که در 41روز گذشته که سخنگوی دولت می‌بایست حداقل 5 نشست خبری با رسانه‌ها برگزار می‌کرد، در این بازه زمانی قابل توجه است اما نه‌تنها نشستی از سوی تیم اطلاع‌رسانی دولت برگزار نشده بلکه هنوز گزینه رسمی هم برای برعهده‌گیری این سمت معرفی نشده است. گو اینکه پس از خداحافظی محمدباقر نوبخت با این صندلی، نقش سخنگویی کابینه روحانی به محاق رفته است. دولت در تعیین تکلیف کرسی سخنگوی دولت، سکوت در پیش گرفته و تنها موضوعی که در این باره رسانه‌ای می‌شود گمانه‌زنی‌های رسانه‌ای در مورد سخنگوی آتی دولت است. ولی‌الله سیف (رئیس سابق بانک مرکزی)، محمود واعظی (رئیس دفتر روحانی)، عبدالرضا رحمانی فضلی (وزیر کشور)، علی جنتی وزیر پیشین فرهنگ و علی ربیعی (وزیر سابق کار)، حمید ابوطالبی (معاون سیاسی دفتر روحانی) و حسام‌الدین آشنا (مشاور رسانه‌ای رئیس‌جمهور) ازجمله گزینه‌هایی هستند که نامشان برای تصدی این کرسی با حفظ دیگر سمت‌هایشان مطرح است؛ هرچند رحمانی فضلی اخبار مربوط به سخنگویی‌اش را تکذیب کرده است.
