• چهار شنبه 5 اردیبهشت 1403
  • الأرْبِعَاء 15 شوال 1445
  • 2024 Apr 24
دو شنبه 19 شهریور 1397
کد مطلب : 30070
+
-

زباله‌پاک‌کن غول پیکر در اقیانوس آرام

طرح یک جوان ۲۴ ساله حالا به مهم‌ترین اقدام برای پاکسازی اقیانوس‌ها تبدیل شده‌است

زباله‌پاک‌کن غول پیکر در اقیانوس آرام

اقیانوس آرام برخلاف نامش مدت‌هاست حال و روز آرامی نداشته است. این اقیانوس سال‌هاست از بزرگ‌ترین قطعه یا جزیره زباله جهان در قلب خود رنج می‌برد. از روز گذشته اما تلاش برای حل این مشکل بزرگ زیست‌محیطی و نگرانی جهانی به کمک فناوری شروع شده است.

یک دستگاه غول پیکر پاکسازی اقیانوس‌ها از زباله‌های شناور که بخش عمده آن را زباله‌های پلاستیکی تشکیل می‌دهند به وسیله دولت هلند راهی اقیانوس آرام شده است.

قرار است این غول زباله‌خوار که روز گذشته به آب انداخته شد از کالیفرنیا تا هاوایی شناور باشد و به جنگ جزیره زباله‌ای برود که مساحتش دو برابر ایالت تگزاس آمریکا تخمین زده می‌شود. 3 هفته طول خواهد کشید که این سیستم عظیم به منطقه معروف به «قطعه عظیم زباله» در شرق اقیانوس آرام و 2هزار کیلومتری سواحل کالیفرنیا برسد.

 زباله‌دان بزرگ اقیانوس آرام که با نام چرخاب زباله اقیانوس آرام نیز شناخته می‌شود، محل تجمع زباله‌های دریایی در این اقیانوس است که بزرگ‌ترین مورد در جهان شناخته می‌شود.
به گزارش گاردین، طرح اولیه غول زباله‌ پاک‌کنی که از خلیج سانفرانسیسکو کارش را شروع کرده و ابزار این نبرد تمام‌عیار است از بویان اسلات، یک جوان مبتکر هلندی بوده است. طرح او که تاسیس شرکت «پاکسازی اقیانوس» را به‌دنبال داشته با سرمایه‌گذاری ۲۰میلیون یورویی دولت هلند و کمک‌های طراحی و مهندسی همراه شد و اکنون یکی از مهم‌ترین طرح‌های فناورانه برای پاکسازی اقیانوس‌های جهان به‌حساب می‌آید.

بدون نیاز به موتور 
در این دستگاه غول‌پیکر که مانند یک مار ۶۰۰متری است هیچ موتوری به‌کار گرفته نشده است. لوله عظیم این دستگاه مانند یک نوار ساحلی مصنوعی در میان اقیانوس، پلاستیک‌های شناور را به داخل خود می‌کشاند. درواقع نیروی باد و امواج سطحی مهم‌ترین عامل در جمع‌آوری زباله‌های سطح اقیانوس هستند. ۵ سال طول کشیده است تا طرح اولیه این فناوری به نقطه کنونی برسد. در ابتدا قرار بود ایستگاه‌های ثابتی در موقعیت‌های خاص نصب شوند و با بهره‌گیری از امواج دریا، زباله‌ها را جمع کنند. این ایستگاه‌ها باید در کف اقیانوس و عمق 4‌کیلومتری مهار می‌شدند که بسیار مشکل بود. در طرح بعدی ایستگاه‌ها با استفاده از لنگرهایی در عمق 600متری مهار می‌شدند اما باز هم نتیجه کار مطلوب نبود، در نهایت مهندسان پروژه سیستم را به‌طور کامل روی آب شناور کردند. 

   بازیافت زباله‌های اقیانوس

پلاستیک‌های جمع‌آوری شده توسط سیستم نهایتا هر چند‌ماه یک‌بار توسط کشتی‌های مخصوص تخلیه شده و به مراکز بازیافت زمینی انتقال می‌یابد. انرژی مورد‌نیاز تمام ابزارهای الکترونیک نصب شده روی این سیستم از جمله حسگرها، دوربین‌ها، چراغ‌ها، ماژول‌های ناوبری، آنتن‌های ماهواره‌ای و ... هم از طریق پنل‌های خورشیدی تأمین می‌شوند. قرار است با پلاستیک‌هایی که این دستگاه جمع‌آوری می‌کند محصولاتی ساخته شود و روی آن برچسب «تهیه شده از پلاستیک اقیانوس» زده شود.

 

این خبر را به اشتراک بگذارید