فرهنگ بر و بچه‌های ترون

برگرفته از کتاب فرهنگ بروبچه های ترون
نوشته مرتضی احمدی

  راه بردن (کسی را): اداره کردن، راه و چاه را نشان دادن، راهنمایی کردن،‌ رسیدگی کردن.

  رنگ کسی پریدن: جا خوردن، ترسیدن، یکه خوردن.

  زَغنبود: تلخ‌تر از زهر، تلخ و کشنده.

  زدن و بردن: برداشتن و رفتن (همچنین: قاپیدن و جیمفنگ شدن).

  صحنه / صنه: زمین هموار و وسیع، محل نمایش در تماشاخانه.

  طاقت: تحمل، توانایی.

  طماع: حریص، پرطمع، آزمند، طمعکار.

  ضرب گرفتن: نواختن و ضربه به دُنبک زدن.

  سایه به سایه: دورادور تعقیب کردن و چشم برنداشتن، دوش به دوش، کنار هم، شونه به شونه.

  سِدخانوم: سیده.

  شاقولوس: نوعی بیماری لاعلاج و دردآور در کتف که بیشتر ورزشکاران با ورزش‌های سنگین به آن مبتلا می‌شوند.

  شَرخر: کسی که چک یا سفته وصول نشده را با ارعاب و تهدید و روش‌های گوناگون دیگر نقد می‌کند و حق‌الزحمه خود را می‌گیرد.

  عجیب غریب: شگفت‌انگیز، دور از ذهن.

  عقل کسی زیر پایش بودن: عقل کسی پس کله‌اش بودن. عقلش با خودش نیست، از هیچ چیز و هیچ جا خبر ندارد.

  غش و نوبه: تب و لرز شدید، تب خیلی زیاد و اغما.

  غیبگو: شارلاتانی که گویا از رموز و اسرار پنهان خبر می‌دهد.