چهارمین همایش ملی پژوهش اجتماعی فرهنگی در جامعه ایران، از سوی انجمن جامعه شناسی ایران در دانشگاه علامه طباطبایی برگزار شد.
به گزارش همشهری، در این همایش سه روزه که با 28نشست تخصصی و کارگاه برگزار شد، استادان جامعه‌شناسی و ارتباطات مقالات علمی خود در حوزه‌های گوناگون را ارائه کردند. معصومه ابتکار، معاون امور زنان و خانواده ریاست‌جمهوری در افتتاحیه این همایش به‌وجود مطالعات ارزشمند دانشگاهی در حوزه مسائل اجتماعی و همچنین وجود مشکلات و آسیب‌های اجتماعی اشاره کرده و گفت: هنوز فاصله قابل توجهی میان نتایج پژوهش‌ها و مطالعات با عملکردها و اقدامات وجود دارد.
وی گفت: در دولت دوازدهم می‌خواهیم سیاست‌ها و برنامه‌های خود را مبتنی بر این پژوهش‌های کاربردی تنظیم کنیم اما این فاصله‌ها را باید حل کرد تا بتوانیم نتیجه پژوهش‌ها را به شکل فراتحلیل که منجربه اصلاح سیاست‌ها بشود درنظر گرفت تا ما را در سیاست‌های اجرایی به نتیجه برساند.
این دغدغه اصلی ماست حبیب‌الله طاهرخانی، معاون وزیر راه و شهرسازی و رئیس شرکت عمران شهرهای جدید نیز به‌عنوان دیگر سخنران افتتاحیه با بیان اینکه بنیان شهرها براساس زندگی اجتماعی است آن را در کشور ما دچار آسیب از زمان مدرنیته خواند و گفت که مالکیت خودرو در شهرها عرصه را بر زندگی شهروندان تنگ کرده و همچنین نابرابری‌های جنسیتی در شهرها وجود دارد. به گفته وی دسترسی زنان به فضاهای شهری محدود است که باید با کمک پژوهش‌ها این مشکلات رفع شود.
اما در دومین روز همایش و در نشست تخصصی پژوهش‌های توسعه شهری، اعظم آهنگر، جامعه شناس و عضو مؤسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی نتایج مطالعات و پژوهش خود درخصوص سراهای محله را با عنوان سرای محلات راهی به سوی توسعه پایدار شهری ارائه کرد.
وی طی سخنانی با اشاره به اینکه سراهای محله با رویکرد افزایش مشارکت عمومی و محلی در تهران راه‌اندازی شده و این افزایش مشارکت موجب توسعه خواهد شد سراهای محله را دارای ظرفیت و پتانسیل خوب برای شهر دانست که در برخی مناطق و محله‌ها به‌ویژه محله‌های کم برخوردار بااستقبال بیشتری مواجه شده است. وی در ادامه سخنانش به نقاط ضعف سراهای محله نیز اشاره کرد و افزود: یکی از بزرگ‌ترین این اشکالات عدم‌شناخت مردم از این سراها بوده است. این موضوع در تمام مناطق وجود دارد و لازم است شهرداری تبلیغات بیشتری برای این مراکز انجام دهد.
از طرفی تمامی کانون‌های سراهای محله در تمامی مناطق مورد استقبال قرار نگرفته است. در برخی مناطق برخوردار این اقبال وجود ندارد و باید کانون‌ها و فعالیت‌های جدیدی متناسب با بافت بومی و محلی برای آنها درنظر‌گرفت.
سرای محله کم داریم
اعظم آهنگر کمبود سراهای محله با توجه به جمعیت تهران را از اشکالات این مراکز دانست و گفت: هم‌اکنون 354سرای محله به تعداد محله‌های تهران فعالیت می‌کنند اما این تعداد با توجه به جمعیت حدودا 8میلیون نفری تهران بسیار ناکافی است.
یک اجتماع محلی بین 1500تا 5هزار نفر جمعیت دارد که اگر برای هر 5هزار نفر یک سرای محله درنظر بگیرم تهران حداقل باید 1600سرای محله داشته باشد تا بتوان عملکرد و کارایی مطلوب و موردنظر را از آن انتظار داشت.
این استاد دانشگاه مدیران جوان محله را شمشیر دولبه برای سراهای محله خواند و گفت: جوانی این افراد موجب هدف‌گذاری دقیق و فعالیت و پویایی می‌شود اما از طرفی به‌دلیل قرارداشتن این افراد در سن اشتغال، نگاه آنها به سراهای محله همراه با کسب درآمد است و این آسیب‌زاست و موجب فاصله گرفتن این سراها از فعالیت‌های داوطلبانه و ان‌جی‌اویی شده است.
درنظر گرفتن شرط سنی و به کارگیری افراد بازنشسته می‌تواند این مشکل را برطرف کند. همچنین سراهای محله نیازمند نظارت‌های دقیق‌تری هستند تا فعالیت‌هایی خارج از چارچوب تعریف شده در آنها رخ ندهد.
