در سوگ یگانه سینمای ایران

پوران درخشنده  |کارگردان سینما

مهم‌ترین خاطره‌ای که از مرحوم عزت‌الله انتظامی در ذهنم نقش بسته، حضور بی‌بدیل و توانای او در عرصه نمایش بود؛ حضوری که در هر صورت و با هر نقشی ماندگار و فراموش‌ناشدنی شد.

این هنرمند گرامی در نقش‌های فراوانی که ایفا کرد، به خوبی توانست ظرایف و دقایق موقعیت‌های انسانی را به نمایش بگذارد؛ به نحوی که بیننده محو بازی او می‌شد و با او همذات‌پنداری می‌کرد. 
زنده‌یاد انتظامی دردانه و یگانه‌ سینمای ایران و به‌راستی عزت، آبرو و حیثیت آن بود. نگاه انسانی او در کاری که می‌کرد، قابل مشاهده و عواطف رقیق او نمایان بود. همین‌ها موجب محبوبیت او شده بود. تا جایی که به جرات می‌توان گفت از شخصیت‌هایی بود که به معنی دقیق کلمه در دل‌ها جا داشت.

عمیقا به رسالت هنر پایبند بود و از این روی سعی وافری در ترسیم رنج‌ها و آ‌رزوهای بشری داشت و به گواه کارهایی که از او مانده است، از پس حرفه‌اش به خوبی برآمد.  مردم سال‌های سال با او زندگی و لحظات ناب انسانی را تجربه کردند. سال‌ها پیش برای فیلمی که می‌خواستیم بسازیم و هرگز ساخته نشد، با ایشان گفت‌وگوهایی داشتم. حساسیت او درباره چگونگی و چرایی نقش، مثال‌زدنی بود. از رفتار او به خوبی می‌شد فهمید که هرگز با سینما سرسری برخورد نمی‌کند و فقط کاری را می‌پذیرد که آن را قبول داشته باشد و بتواند به بهترین شکل ممکن ارائه دهد. درگذشت این هنرمند بزرگ را به مردم خوبمان که او را دوست دارند و او هم با تمام وجود آنها را دوست ‌داشت، تسلیت می‌گویم.