استارت پسربچه‌ها

چهار سال قبل، بازی‌های آسیایی 2014 ایچئون به یک کابوس تمام‌عیار برای فوتبال ایران تبدیل شد. تیم  نلو وینگادا که چند مهره سرشناس لیگ برتری را نیز در اختیار داشت، در گروه آخر با قرقیزستان و ویتنام همگروه بود و در حالی که تصور می‌شد به‌راحتی هر دو تیم را گلباران می‌کند، با یک باخت و یک تساوی خیلی زود به ایران برگشت. حالا بعد از 4 سال شرایط تیم‌ملی امید تغییرات زیادی کرده است. سرمربیگری این تیم بر عهده زلاتکو کرانچار کروات قرار دارد. مردی که یکی از موفق‌ترین مربیان خارجی لیگ برتر در یک دهه اخیر به‌شمار می‌رود و به لحاظ فنی، دانسته‌های فراوانی برای منتقل کردن به پسران جوان‌ تیمش دارد. کرانچار سال 2014 نیز گزینه جدی سرمربیگری تیم‌ملی امید بود اما فدراسیون فوتبال به‌دلایلی روی نام او قلم قرمز کشید اما بالاخره در فدراسیون، همه به این نتیجه رسیدند که زلاتکو، گزینه ایده‌آلی برای هدایت تیم‌ملی امید خواهد بود. امیدها برای رقابت در اندونزی، دو اردوی تدارکاتی در عراق و چین برگزار کرده‌اند. این تیم البته بازی‌های تدارکاتی زیادی نداشته و هنوز به هماهنگی کامل نرسیده است. برخلاف گذشته، دیگر از 3 مهره بزرگسال در ترکیب تیم‌ملی امید برای حضور در بازی‌های آسیایی خبری نیست. شاهین عباسیان از پرسپولیس، سینا زامهران از پدیده مشهد، محمدرضا آزادی از تراکتورسازی و یونس دلفی از استقلال خوزستان، بیشتر از سایر بازیکنان حاضر در فهرست نهایی تیم شناخته‌شده هستند. ستاره اصلی تیم اما مهدی قائدی است. فوتبالیست جوانی که این روزها با مدل موی تازه‌اش حاشیه‌ساز شده اما همه امیدوارند بالاخره درخشیدن در سطح‌ملی را آغاز کند. امید نورافکن و رضا شکاری نیز به‌دلیل حضور در تیم‌های خارجی، نمی‌توانند در جاکارتا به تیم‌ملی امید ملحق شوند. نکته جالب‌توجه درباره این تیم، استفاده از بازیکنان زیر 21 سال است. مهره‌هایی که تک‌تک‌شان می‌توانند در مرحله مقدماتی و نهایی المپیک نیز برای تیم‌ملی امید به میدان بروند و بازی‌های آسیایی، فرصت خوبی برای کسب تجربه در اختیارشان قرار خواهد داد. 
بازی‌های آسیایی برای تیم‌ملی امید، با صف کشیدن در مقابل تیم‌ملی عربستان آغاز خواهد شد. ایران از ساعت 13:30 امروز به وقت تهران، روبه‌روی عربستانی‌ها قرار می‌گیرد. تنها دو روز بعد، پسران کرانچار باید با کره شمالی دیدار کنند و آخرین جدال مرحله گروهی، روز دوشنبه مقابل میانمار شکل خواهد گرفت. نوع برنامه‌ریزی برای رقابت‌ها، یکی از دغدغه‌های جدی تیم‌ملی امید محسوب می‌شود. چراکه ظاهرا برگزارکنندگان این رقابت‌ها، شناخت چندانی از فوتبال ندارند و به‌طور کلی اندونزی، امکانات فراوانی را به برگزاری بازی‌های آسیایی اختصاص نداده است. فاصله بسیار زیاد هتل محل اقامت تیم‌ها تا محل تمرین، موجب شده تیمی مثل عربستان دو جلسه تمرینی را در پارک مجاور هتلش پشت سر بگذارد و بدون تردید این ضعف‌ها، روی کیفیت بازی‌ها نیز تاثیر منفی زیادی خواهد داشت. 
از آخرین حضور تیم‌ملی در فینال بازی‌های آسیایی، 16 سال سپری شده است. آخرین‌بار تیم پرستاره برانکو ایوانکوویچ سال 2002 به فینال این رقابت‌ها رسید و با شکست دادن ژاپن، مدال طلا را تصاحب کرد. ایران در بازی‌های آسیایی 1998 بانکوک نیز به‌قهرمانی دست پیدا کرده بود. امیدهای ایران با 4 طلا، 2 نقره و یک برنز، پشت سر کره‌جنوبی، دومین تیم پرافتخار رقابت‌های فوتبال در بازی‌های آسیایی به‌شمار می‌روند. هدف اول تیم کرانچار اما صعود به المپیک است. بدون تردید او و همه بازیکنانش در جاکارتا برای مدال طلا خواهند جنگید اما نباید فراموش کرد که این تیم در درجه اول، برای باطل کردن طلسم تکراری المپیک بسته شده و نقشه‌هایی بزرگ‌تر و بلندپروازانه‌تر از قهرمانی بازی‌های آسیایی در سر دارد.