رد پای پسر رییس گلف در بسکتبال

بعد از کنار رفتن محمود مشحون از ریاست فدارسیون، انتظار می‌رفت تنش‌های بسکتبال هم به پایان برسد اما نه تنها این اتفاق نیافتاده است که وضعیت آشفته‌تر هم شده است. هر روز یک نفر علیه رئیس فدراسیون، رامین طباطبایی موضع می‌گیرد، بیشترها ایرادها به نحوه مدیریت او است، به آدم‌هایی که برای پست‌های مهم و مختلف فدراسیون در نظر می‌گیرد. ایرادی که از مشحون گرفته می‌شد این بود که او بسکتبالی‌ها را از بسکتبال فراری داده است و حالا همان ایراد به طباطبایی هم وارد است.  نتایج ضعیف تیم‌های رده‌های سنی در کنار این انتخاب‌ها هم مزید بر علت شده است تا نارضایتی از فدراسیون به اوج خود برسد.
انتخاب‌های اشتباه فدراسیون از همان روزهای اول آغاز شد، روزهایی که همه خوشحال از هم پاشیدن امپراطوری مشحون بودند، طباطبایی با انتخاب‌هایش نظرها را به خودش جلب کرد، ته دل بعضی‌ها لرزید و بعضی‌ها هم اعتراض را شروع کردند تا شاید بتوانند جلوی اشتباهات را بگیرند. اما طباطبایی راه خودش را رفت تا حالا گفته شود دلیل همه شکست‌ها و آشفتگی‌ها بسکتبال، انتخاب‌های اشتباه بوده است. 
حرف اصلی بسکتبالی‌ها این است که فدراسیون از آنها استفاده‌ نمی‌کند، به نظر می‌رسد حق با آنها باشد. در هیات رئیسه فدراسیون به جز مسعود عماری و فریده شجاعی، چهره بسکتبالی دیگری حضور ندارد. به نظر می‌رسد سیاست اصلی فدراسیون این است که بیشتر اعضای هیات رئیسه افراد اقتصادی و حتی سیاسی باشند تا بتوانند در بحث‌های کلان به فدراسیون کمک کنند اما انتظار بسکتبالی‌ها این است که افراد معتبر رشته‌شان هم باید در این هیات سهمی داشته باشند تا موضوع اصلی فدراسیون که بسکتبال است، فراموش نشود. بسکتبالی‌ها به حضور عماری به عنوان دبیر هم ایراد گرفته‌اند. او با این که سابقه دبیر در فدراسیون‌های دیگر و مربیگری در بسکتبال را دارد ولی از نظر بسکتبالی‌ها نفرات قوی‌تر از عماری هم هست که می‌توانند دبیر فدراسیون باشند. 
طباطبایی هنوز نایب رئیس فدراسیون را هم انتخاب نکرده است و این شاید یکی از دلایل به هم ریختگی فدراسیون باشد. مشکل دیگر انتخاب مسعود قاسمی است، مدیر تیم‌های ملی که به جای مدیریت در همه تیم‌ها، همه توجه‌اش را معطوف تیم ملی بزرگسالان کرده است. هرچند به نظر می‌رسد قاسمی هم از سیاست‌های فدراسیون پیروی می‌کند. گفته می‌شود فدراسیون همه انرژی خود را روی تیم ملی گذاشته است تا در بازی‌های آسیایی نتیجه بگیرد. از طباطبایی نقل شده است که برای ثبات خودش و فدراسیون نیاز به قهرمانی در بازی‌های آسیایی دارد و به همین دلیل ترجیح می‌دهد در حال حاضر به چیزی جز تیم ملی فکر نکند. نتایجی که تیم‌های پایه به تازگی گرفته‌اند، این نقل قول را تایید می‌کند؛ تیم نوجوانان ایران که در گرگان میزبان مسابقات آسیایی بود هفتم شد و تیم جوانان هم که با قهرمانی دوره قبل به تایلند رفته بود، ششم شد و سهمیه حضور در مسابقات قهرمانی جهان را از دست داد. تیم سه نفره مردان هم در مسابقات غرب آسیا حذف شد. 
تیم ملی بسکتبال از سه دوره متوالی بازی‌های آسیایی دو مدال برنز و یک مدال نقره دارد، یک مدال طلا می‌تواند کلکسیون‌ مدال‌های این رشته را تکمیل کند. در حالی که کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش، چندان به مدال طلای بسکتبال در جاکارتا امیدوار نیستند، طباطبایی می‌تواند با برنامه‌ریزی‌هایش آنها را غافلگیر و فدراسیونش را عزیز کند. قهرمانی در این دوره چندان هم سخت به نظر نمی‌رسد، ایران در مقدماتی بازی‌ها در گروه دو تیمی با سوریه هم گروه است و با سه بازی می‌تواند می‌تواند به فینال برسد، چین با تیم اصلی‌اش شرکت نمی‌کند، ژاپن بهترین بازیکن‌اش را ندارد، فیلیپین محروم است و مشخص نیست با چه تیمی به جاکارتا می‌رود و... دیروز مصدومیت حامد حدادی کمی طباطبایی و فدراسیون بسکتبال را نگران کرد. کشاله ران او پاره شده و اجازه تمرین ندارد اما با این حال گفته می‌شود تا شروع بازی‌ها، آسیب‌دیدگی حامد هم رفع می‌شود. اما قهرمانی در این بازی‌ها می‌تواند فدراسیون را نجات بدهد؟ به نظر می‌رسد روزهای سخت فدراسیون بعد از این بازی‌ها آغاز شود. حامد حدادی و صمد نیکخواه بهرامی، ستاره‌های تیم می‌خواهند بعد از بازی‌های از تیم ملی خداحافظی کنند و نبود این دو می‌تواند سرآغاز مشکلات جدیدی باشد. 
در همه اتفاقات بسکتبالی‌ها مشکل را از نوع مدیریت طباطبایی می‌دانند و می‌گویند مدیر باید بتواند از همه داشته‌هایش استفاده کند، چیزی که طباطبایی بلد نیست. آنها نقش دو مربی نزدیک به رئیس را در این آشفتگی‌ها بی‌تاثیر نمی‌دانند. 
    پسر سعیدی همه جا 
یکی از ایرادات دیگری که به فدراسیون گرفته می‌شود، استفاده نکردن از نیروهای خود بسکتبال است. طباطبایی به نظر می‌رسد اعتمادی به نفرات حاضر در خود رشته‌اش ندارد. نمونه‌اش مدیری که برای روابط بین‌الملل انتخاب شده است. محمد مهدی، پسر کیکاووس سعیدی، رئیس سابق فدراسیون گلف، مدیر کمیته بین‌الملل فدراسیون شده است، او همزمان مدیر کمیته بین‌الملل فدراسیون گلف و رئیس انجمن وودبال است. 
طباطبایی حتی در انتخاب مسوول کمیته مربیان هم رضایت‌ بقیه را جلب نکرده. رحیمی مسوول کمیته مربیان است که او را بیشتر مربیان نمی‌شناسند.