پرواز در آب

نسیم قاضی‌زاده/خبرنگار

آرش گوران را بیشتر به رهبری‌های متفاوتش می‌شناسند؛ در ارکستر فیلارمونیک تهران؛ ارکستری که ریشه آن را با جانش تغذیه کرده و می‌کند. او چند شب پیش رسیتال پیانواش را در تالار رودکی تهران به صحنه برد تا نشان دهد که هنرش به رهبری و آهنگسازی محدود نمی‌شود. او که سال‌هاست در زمینه آهنگسازی به‌خصوص برای تئاتر فعالیت می‌کند، با اجرای آثاری از اسکریابین و خودش در قالب اجرای یک رسیتال پیانو روی صحنه رفت.

در بخش اول برنامه که با استقبال خوب مسئولان موسیقی و هنرمندان برگزار شد، او به اجرای 9قطعه از پرلودهای اسکریابین، آهنگساز روس پرداخت.
گوران که پیوسته طی این سال‌ها تلاش کرده تا نگاهی خلاقانه و جدید در اجرای آثار داشته باشد، در رسیتال پیانواش هم سراغ آهنگسازی رفت که آثارش کمتر مورد علاقه پیانیست‌های ایرانی بوده و در عین حال شنیدن زنده آثارش می‌تواند برای مخاطب جدی موسیقی بسیار جذاب باشد.
گوران در اجرای پرلودهای اسکریابین با طمأنینه‌ای حرفه‌ای و تسلط کافی نسبت به محتوا و دوره خلق آنها، قطعات را نواخت و در عین حال لحن شخصی‌اش را می‌شد در اجرا دید.

کافی بود که شنونده این قطعات، به بخش دوم برنامه که اجرای ساخته‌های گوران بود توجه بیشتری کند تا این نگاه شخصی را در وزن و حرکات دست حس کند. 
او در ابتدا «رویاها» را اجرا کرد که قطعه‌ای است نسبتا طولانی با فراز و فرودهای بسیار که در آن مجموعه‌های تکرارشونده را بسیار می‌توان شنید. «رویاها» اثری است که در آن با رفت و برگشت نت‌ها و در عین حال رسیدن به یک خط مستقیم و از نو پرش نت‌ها و رسیدن به این خط، ‌رؤیا و خیال ساخته می‌شود. همین رفت‌وآمدهای موسیقایی کمک کرده تا مخاطب شمایل یک ‌رؤیا را بتواند در ذهن خود تجسم کند. استفاده بجا و دقیق از همه بخش‌های ساز از دیگر نکات آهنگسازی این قطعه بود.
«رنگ‌ها» قطعه بعدی از آثار این آهنگساز بود که در این رسیتال اجرا شد؛ قطعه‌ای که در آن تاش‌های قلم‌موی یک نقاش را می‌شد حس کرد.
او در پایان اجرا، موومان اول قطعه «سونات مهتاب» از بتهوون را اجرا کرد که قطعه‌ای آشنا برای مخاطبان بود و انتخاب خوبی برای خداحافظی با تماشاگران این رسیتال.

خوشبختانه سالن رودکی با مدیریت مثال زدنی معصومه سهرابیان که سال‌هاست در مجموعه رودکی تجربه کسب کرده، توانسته در برگزاری رسیتال‌ها، همچنین کنسرت‌های تکنوازی و البته مجلسی حرفی برای گفتن داشته باشد و حتی در مواردی الگو قرار بگیرد.