میکروب ضعیف‌شده لیگ قهرمانان
فوتبال‌دوستان ایرانی از هفته اول لیگ برتر خلیج فارس چندان راضی نبودند. کارشناسان معتقدند که مردم با تماشای مسابقات جام‌جهانی از فوتبال سیراب شده‌اند و به‌علاوه، بازیکنان جدید تیم‌های لیگ هنوز نتوانسته‌اند خودشان را با بازیکنان قبلی وفق دهند و بدن بازیکنان هم هنوز ول نکرده و آثار دوران بدنسازی همچنان در ساق‌های بازیکنان پیداست. حالا شانس آوردیم اهل آمریکا یا سنگاپور نیستیم و برای بازی‌های دوستانه بین بهترین تیم‌های اروپا به دلار پول نداده‌ایم. به گواه آنهایی که بازی‌ها را از نزدیک یا از طریق شبکه‌های تلویزیونی دیده‌اند، تقریبا تمام بازی‌ها مزخرف است و ارزش دیدن ندارد. حتی مورینیو هم بعد از شکست سنگین 1-4 از لیورپول در چارچوب جام بین‌المللی قهرمانان (International Champions Cup) در مصاحبه مطبوعاتی‌اش گفت که اگر هوادار فوتبال بود برای تماشای چنین مسابقاتی پول بلیت نمی‌داد. این حرف صدای اعتراض هواداران منچستر را درآورده و آنها را نگران تماشای یک فصل دیگر بازی‌های تیم محبوب‌شان با دفاع اتوبوسی و ضدفوتبال کرد. خود تیم‌ها هم انگیزه‌ای برای بازی ندارند و فقط به زور اسپانسر در مسابقات شرکت می‌کنند. برد و باخت در این بازی‌ها هم در کل‌کل بین هواداران تیم‌ها تاثیر چندانی ندارد.
جالب است بدانید که این ششمین دوره این مسابقات است و هر ساله در دوران آماده‌سازی پیش‌فصل بهترین تیم‌های اروپا دور هم جمع می‌شوند و این مسابقات را در آمریکا، چین و سنگاپور انجام می‌دهند. فرمول این مسابقات هم کمی پیچیده است. مثلا هر تیم فقط سه بازی می‌کند اما جدول مسابقات با حضور 18تیم آرسنال، من‌سیتی، من‌یونایتد، چلسی، لیورپول، رئال مادرید، بارسلونا، تاتنهام، پاری‌سن‌ژرمن، بایرن‌مونیخ، دورتموند، بنفیکا، یوونتوس، میلان، اینتر، اتلتیکو، رم و لیون چیده می‌شود. لیون در آخرین لحظه جایگزین سویا شد.
هر برد در وقت قانونی سه امتیاز دارد و در صورت تساوی دیدار به پنالتی کشیده می‌شود و وقت اضافه‌ای در کار نیست و برد در پنالتی دو امتیاز در بر دارد که یک امتیاز آن به تیم بازنده در ضربات پنالتی می‌رسد.
International Champions Cup در سال 2013 از آمریکا شروع شد و میزبانی مشترک به استرالیا، چین و سنگاپور هم رسید. تماشاگران برخلاف نظر مورینیو خیلی خوب از بازی‌ها استقبال می‌کنند و برخی بازی‌ها بالای صد هزار تماشاگر دارد آن هم در آمریکا که فوتبال غیرآمریکایی ورزش دسته‌چندم بین ورزش‌های محبوب این کشور است. رکورد تماشاگر در این تورنمنت برمی‌گردد به بازی همین منچستر با رئال در سال2014 که در میشیگان بیش از 109هزار تماشاگر در ورزشگاه حضور داشتند. مورینیو که با تاکتیک‌های ضدفوتبالش هواداران خودی و اهالی فوتبال را عاصی کرده، ممکن است با این بازی‌ها کاری کند همین تماشاگران آمریکایی غیرفوتبالی هم از فوتبال زده شوند و دیگر ورزشگاه را پر نکنند. البته بازی‌های دوستانه در هر رده‌ای معمولا دیدنی از آب درنمی‌آید حتی اگر یک بازی دوستانه مثلا با برزیل برگزار شود چون تیم‌ها به‌خاطر اسپانسر بازی می‌کنند و مربیان نهایتا در نیمه اول ترکیب کامل خود را به میدان می‌فرستند و تعویض‌های زیادی که در طول بازی انجام می‌شود حداقل نیمه دوم را مسخره و کسالت‌بار می‌کند.
در حال حاضر رئال مادرید با سه قهرمانی در این تورنمنت بهترین آمار را دارد. سال2017 شاهد یک ال‌کلاسیکو هم در همین تورنمنت بودیم که به سود بارسا تمام شد.
اسپانسر بازی‌ها در مرحله اول «گینس» بود که بعدا قرار شد گینس فقط اسپانسر بازی‌ها در منطقه آمریکای شمالی باشد. در حال حاضر در استرالیا اسپانسر مسابقات «آئودی» است.
فصل قبل هر یک از سه تیم رئال، منچستریونایتد و بارسلونا فقط به‌خاطر حضور در این سه مسابقه 20میلیون پوند جایزه گرفتند. یوونتوس، پاری‌سن‌ژرمن و آرسنال هر کدام 12میلیون، چلسی و بایرن 10میلیون، سیتی و تاتنهام و رم 9میلیون و اینتر 5میلیون پوند از محل حضور در سه مسابقه این تورنمنت پول گرفتند. میزان پاداش‌ها به تعداد تماشاگران هم بستگی دارد. پس مورینیو وقتی به تماشاگران توصیه می‌کند این بازی‌ها را نبینند، از پاداش تیم خودش می‌کاهد.
