شهروند ساکن شهرک ایرانیت فضای باصفایی در محله اش به وجود آورده است
پاتوق سبز همسایه‌ها
رابعه تیموری| خبرنگار:
منطقه 20
وقتی از خیابان طولانی و کم دارودرخت سلمان فارسی می‌گذری با دیدن گل‌های خوشرنگ و درختان کوتاه و بلند آلاچیق ورودی بلوک 2 شهرک ایرانیت احساس می‌کنی در قلب بیابانی داغ، باغی خرم و سرسبز پیدا کرده‌ای. چاشنی دلنشین این چشم‌انداز زیبا قیل و قال شاد و صمیمانه ساکنان بلوک است که زیر سایه درختان آلاچیق با هم گل می‌گویند و گل می‌شنوند. «محمد پیروزان» این پاتوق خرم و پرطراوت را برای اهالی بلوک 2 شهرک ایرانیت درست کرده است. او از ساکنان قدیمی بلوک است که خیر و برکت وجودش به رهگذران خیابان سلمان فارسی هم رسیده است. پیروزان کنارایستگاه اتوبوس مجاور شهرک ایرانیت باغچه نقلی زیبایی ساخته و آبسردکنی نصب کرده که در روزهای گرم تابستان رهگذران تشنه را سیراب می‌کند.
روی سنگفرش موزاییکی بلوارهای پرپیچ‌وخم شهرک ایرانیت آفتاب تند و تیزی پاشیده و حتی در زیر شاخ و برگ شمشادهای پیر باغچه وسط بلوارها سایه‌ای پیدا نمی‌شود، اما در آلاچیق ورودی بلوک 2 هرم و داغی آفتاب جای خود را به نسیم خنک و ملایمی می‌دهد که لابه‌لای گل و گیاه و درختان خیس آلاچیق جریان دارد. ورودی آلاچیق طاقی سرسبز است که تنه چوبی چند یاس جوان از سر و کول آن بالا رفته است. سپیداری خشکیده ستون یاس‌ها شده و خوشه‌های غوره درخت مو پر باری که لابه‌لای یاس‌ها پیچیده از طاق هلالی آلاچیق آویخته است.
یاس‌ها از داخل طاق آلاچیق خشکیده به نظر می‌رسند، اما بام آلاچیق پر از برگ و بار سبز و پرطراوت است. 2 نیمکت در گوشه و کنار آلاچیق گذاشته شده و با نصب پرسپکتیو فضای آن روشن شده است. ترون‌های 2ـ 3 ساله و شمشادهای 7 ساله هم‌قد و اندازه درهم فرو رفته‌اند و دور گل‌ها و درختان آلاچیق را حصار کرده‌اند. امتداد آلاچیق به باغچه‌ای آباد می‌رسد که تا لبه خیابان سلمان فارسی کشیده شده است. داخل باغچه درخت به جوانی قد کشیده که روی شاخه‌های ترد آن تعداد زیادی به کال کرکدار خودنمایی می‌کنند. کنار آن درخت انجیر پرثمری روییده که درخت هلوی بی‌برگ و باری را زیر پر و بال خود گرفته است. سایه درختان زبان‌گنجشک که 14ـ 15 سالی عمر دارند تا لبه پنجره‌های طبقه چهارم بلوک 2 رسیده است. در کرت انتهای این باغچه باصفا درخت اقاقیا شانه به شانه بید و توت بی‌ثمر ایستاده و درخت توتی که از 3گونه توت سفید و شاتوت و توت قرمز پیوند شده، شاخ و بالش را روی کاکل تاج‌خروس‌ها و اخترهای سرخ رنگ پهن کرده است. درختان به جای دیوار در مرز میان شهرک و خیابان کاشته شده‌اند.
کار نشد ندارد
این فضای سبز و مناظر تماشایی به همت «محمد پیروزان» به وجود آمده است. پیروزان تعریف می‌کند: «سال 1381 که یکی از واحدهای مسکونی بلوک 2 شهرک ایرانیت را خریدم، هنوز ساخت‌وساز واحدهای مسکونی شهرک تمام نشده بود و محوطه ورودی بلوک‌ها پر از گچ و سیمان و نخاله‌های ساختمانی بود. گرمای محوطه در روزهای تابستان قابل تحمل نبود. یک روز وقتی از داخل آپارتمان و زیر باد کولر به محوطه آمدم سر و صورتم از داغی هوا سوخت و احساس بدی پیدا کردم. من تا آن زمان فقط درخت مو خانه پدری‌‌ام را قلمه زده بودم و در باغبانی و کشاورزی هیچ تجربه‌ای نداشتم، ولی تصمیم گرفتم محوطه جلو بلوک را با طاقی از گل و گیاه بپوشانم تا اهالی از سایه آن استفاده کنند.» فردای آن روز پیروزان چند نهال یاس و شمشاد خرید و در دو طرف محوطه ورودی بلوک کاشت.
هنوز همسایه‌ها از حیرت این کار عجیب عضو تازه‌وارد ساختمان بیرون نیامده بودند که او سنگفرش محوطه را موزاییک‌پوش کرد. در زیر نهال‌ها نخاله‌های ساختمانی زیاد بود و یاس و شمشادها به قد نرسیده، می‌سوختند. همسایه‌ها تصور می‌کردند این اوضاع پیروزان را متوجه بیهوده بودن تلاشش خواهد کرد، اما او که پی برده بود آباد کردن اینجا حسابی عرق او را درخواهد آورد، مردانه‌تر آستین بالا زد و کارش را با خاکبرداری باغچه شروع کرد. هر 10 سانتیمتر که یاس‌ها قد می‌کشیدند آنها را به مفتولی قائم می‌کرد و وقتی مفتول‌ها به اندازه چند متری از قد آدمیزاد بلندتر می‌شدند رویشان توری می‌انداخت. کم‌کم سایبانی سبز در ورودی مجتمع درست شد.
پاتوقی برای دورهمنشینی همسایه‌ها
اوایل ساکنان بلوک با تعجب به برو بیای پر ذوق‌و‌شوق پیروزان نگاه می‌کردند و ایجاد فضای سبز را هزینه‌ای اضافه و غیر‌ضروری می‌دانستند گاهی هم نگران می‌شدند که این آلاچیق پر صفا محل استراحت غریبه و آشنای داخل و بیرون شهرک شود و محوطه را شلوغ و ناامن کند، اما پیروزان هر روز از کارخانه نرسیده بیل و تیشه به دست جلو محوطه حاضر بود و بر رفت‌وآمد محوطه هم نظارت داشت. او برای آبیاری باغچه از منبع آب عمومی شهرک استفاده می‌کرد و هرس و کوددهی و بذرپاشی و همه ریزه‌کاری‌ها را خودش انجام می‌داد تا هزینه زیادی به همسایه‌ها تحمیل نشود. حالا پس از گذشت سال‌ها از عمر گل‌ها و درختان رنگارنگی که پیروزان پرورش داده این آلاچیق زیبا به محل شب‌نشینی‌های تابستانی ساکنان بلوک تبدیل شده و هریک از آنها در نگهداری این پاتوق باصفا سهمی دارند.
هر سال در روز درختکاری و وسط‌گیر و گرفتاری‌های شب‌عید همسایه‌ها از شهرداری چند نهال رایگان می‌گیرند تا باغبان بی‌مزد و منت بلوک آنها را در باغچه بکارد. «فاطمه» دختر محمد پیروزان، فارغ‌التحصیل رشته مهندسی کشاورزی است. او عشق به طبیعت و گل و گیاه را از پدر به میراث برده و در منزل گل‌های کاکتوس زیبایی پرورش داده است. کنار شهرک ایرانیت ایستگاه اتوبوسی هم قرار دارد. پیروزان در فضای پشت ایستگاه باغچه کوچک و نقلی درست کرده تا مسافران از دیدن گل و سبزه‌ها و سایه خنک درختان پرشاخ‌وبرگ باغچه لذت ببرند. او با استفاده از موزاییک‌های باقیمانده از ساخت‌وساز و کنده‌کاری‌های بلوار شهرک، دور باغچه را سنگفرش کرده و آبسردکنی نصب کرده که آب و برق مصرفی آن از منزل او تأمین می‌شود.
