ویچ‌ها برمی‌گردند!
در روزهایی که زلاتکو دالیچ پیشنهاد پیوستن به استقلال را نپذیرفت، تصمیم او در ایران چند خبرساز نشده بود. او به‌عنوان سرمربی به‌جز لیگ کرواسی، تنها در لیگ‌های آلبانی، عربستان و امارات کار کرده بود و هنوز به‌نظر نمی‌رسید که همه ویژگی‌های لازم را برای شناخته‌شدن به‌عنوان یک «مربی بزرگ» داشته باشد. قهرمانی لیگ امارات و نایب‌قهرمانی لیگ قهرمانان آسیا، تنها افتخارات مهم مردی بودند که ناگهان به‌عنوان سرمربی جدید تیم‌ملی کشورش انتخاب شد. حتی در کرواسی، تردیدهای زیادی مورد او وجود داشت و بسیاری بر این باور بودند که او از تجربه و رزومه ایده‌آلی برای هدایت ستاره‌های تیم‌ملی برخوردار نیست. خیلی زود اما مشخص شد که چرا اماراتی‌ها و عربستانی‌ها، هنوز هم شیفته این مربی هستند و همچنان از ستایش او دست برنمی‌دارند. اواخر سال2017 و بعد از نتایج ضعیف آنته چاچیچ، زلاتکو با یک تبصره مهم سرمربیگری تیم‌ملی کرواسی را بر عهده گرفت.
او تنها در صورتی سرمربی این تیم باقی می‌ماند که بتواند کروات‌ها را به جام‌جهانی2018 برساند. در نگاه اول، این ماموریت دشوار به‌نظر می‌رسید اما دالیچ، تنها به صعود به جام‌جهانی اکتفا نکرد و تیمش را تا آخرین ثانیه جام، در روسیه نگه داشت. سرمربی 51ساله کرواسی، می‌تواند آینده روشنی در مربیگری داشته باشد و حالا شاید استقلالی‌ها، با این حسرت روبه‌رو شوند که چرا همه تلاش‌شان را برای جذب او انجام ندادند. به‌نظر می‌رسد این موفقیت بزرگ همان‌طور که ستاره‌های کرواسی را در بازارهای جهانی محبوب می‌کند، موج تازه‌ای از حضور مربیان کروات در فوتبال ایران را رقم بزند.
برای سال‌ها، فوتبال ایران رابطه مستقیم و مستمری با فوتبال کرواسی داشته و به ندرت از مربیان کروات خالی شده است. اخیرا دیناموزاگرب نیز با جذب علی کریمی وصادق محرمی، نشان داده که باشگاه‌های اهل کرواسی نیز به فوتبالیست‌های ایرانی علاقه‌مند هستند. استانکو پولکه‌پوویچ اولین مربی کروات فوتبال ایران به شمار می‌رفت. مردی که اوایل دهه هفتاد تنها برای چند مسابقه سرمربی تیم‌ملی شد و سپس به پرسپولیس پیوست. استانکو دو فصل سرمربی پرسپولیس بود و در هر دو فصل، قهرمان لیگ باشگاه‌های ایران شد.
او بعدها در سپاهان و داماش گیلان نیز کار کرد. «تومیسلاو ایویچ» بزرگ‌ترین مربی کرواتی بود که به فوتبال ایران قدم گذاشت. ایویچ که روی نیمکت پورتو در اروپا به موفقیت‌های قابل توجهی دست پیدا کرده بود، بعد از صعود به جام‌جهانی1998 سرمربی ایران شد و نقش بسیار مهمی در آماده‌سازی ستاره‌های نسل 98 برای جام‌جهانی ایفا کرد. هر چند که ماجرای شکست عجیب مقابل رم، موجب برکناری این مربی و انتخاب جلال طالبی به عنوان جانشین او شد. «میرسلاو بلاژویچ» بعد از نتایج شاهکار روی نیمکت کرواسی در جام‌جهانی1998 فرانسه، به ایران آمد و سرمربی تیم‌ملی شد. چیرو و تیمش به جام‌جهانی2002 راه پیدا نکردند اما خاطره نمایش‌های جذاب و هجومی آن تیم هنوز هم در بین اهالی فوتبال فراموش نشده است. بعد از چیرو، دستیار او «برانکو» هدایت تیم‌ملی را بر عهده گرفت و ایران را به جام‌جهانی2006 برد.
پرفسور بعد از نزدیک به یک دهه به ایران برگشت و این‌بار در دو فصل پیاپی، پرسپولیس را قهرمان لیگ‌برتر کرد. «وینگو بگوویچ» آن‌قدر در فوتبال ایران ماندگار شد که زبان فارسی را به‌طور کامل یاد گرفت. «لوکا بوناچیچ» با سپاهان به جام باشگاه‌های جهانی رسید و «کرانچار» که این روزها سرمربی تیم‌ملی امید است، با طلایی‌های اصفهان لیگ‌برتر را فتح کرد. برادر برانکو نیز برای مدتی کوتاه سرمربی برق شیراز بود و «دراگان اسکوچیچ» که هدایت یکی از دوست‌داشتنی‌ترین ملوان‌های تاریخ لیگ را بر عهده داشت، بعد از کار کردن در فولاد فصل گذشته با خونه‌به‌خونه به فینال جام‌حذفی رسید. تقریبا همه این مربی‌ها در مقاطعی به موفقیت‌هایی بزرگ دست پیدا کرده‌اند و شاید در فصل جدید، چند مربی کروات دیگر نیز به فوتبال ایران معرفی شوند.
نام زلاتکو دالیچ حتی در متن درگیری‌های لفظی برانکو و کی‌روش نیز مطرح شد. «مربی برنده» لقبی بود که ایوانکوویچ برای همکارش در نظر گرفت. پرفسور در یک اظهارنظر عجیب، دالیچ را جانشین کی‌روش معرفی کرد اما با این نتایج رویایی، حالا دیگر حضور روی نیمکت تیم‌ملی ایران برای دالیچ «پیشرفت» محسوب نمی‌شود. باشگاه‌های ایرانی اما می‌توانند از همین حالا، کشف دالیچ‌های بعدی را کلید بزنند. بر خلاف مربیان اروپایی، جذب مربیان کروات با هزینه‌های بسیار کم‌تری ممکن خواهد شد. کروات‌ها در طول تاریخ همواره با مربیان خوش‌فکر و بزرگ‌شان شناخته شده‌اند و عملکرد این کشور در جام‌جهانی2018 روسیه، مشتریان همیشگی مربیان کروات را برای استفاده بیشتر از این مربی‌ها ترغیب خواهد کرد. شاید بعد از جدایی کارلوس کی‌روش از تیم‌ملی در هر مقطعی، جانشین بعدی او یک مربی از کشور کرواسی باشد.
در همینه زمینه :
