سداریس: از موبی‌دیک متنفرم

دیوید سداریس، نویسنده و طنزنویس ۶۱ساله آمریکایی تاکنون ۱۰مجموعه داستان و مقاله نوشته و یازدهمی «کالیپسو» به‌تازگی منتشر شده است. روزنامه گاردین گپی با او زده است که خلاصه‌ای از آن را در ادامه آورده‌ایم.


 همیشه از زندگی‌ام به‌عنوان موضوع اصلی استفاده می‌کنم و حالا که دارم پیرتر می‌شوم فکر می‌کنم این اتفاق منطقی است. نمی‌نشینم فکر کنم که چند سال دیگر زنده‌ام، اما حواسم هست.

 اغلب اوقات وقتی کسی می‌گوید نباید راجع به این بنویسی هرگز برایم پیش نیامده که درباره‌اش بنویسم. این چندان جالب نیست. اغلب این را از افرادی می‌شنوم که به خوبی نمی‌شناسم. فکر می‌کنم کلا حس تشخیص خوبی دارم از اینکه مردم دوست دارند چه چیزی را دیگران بدانند و چه چیزی را ندانند.

  جایی خواندم که نمی‌توانی خواننده را سورپرایز کنی، بدون اینکه خودت سورپرایز نشوی. بنابراین فکر می‌کنم این موقعیتی است که خواننده می‌تواند دقیقا به همان شیوه که من سورپرایز شدم سورپرایز شود. فکر می‌کنم خواننده‌ها تصور می‌کنند من وحشت‌انگیزم.

  کتاب‌های معمایی و پلیسی نمی‌خوانم. نمی‌خواهم بگویم هرگز از این کتاب‌ها نمی‌خوانم. می‌دانید که وقتی یک کتاب واقعا خوب می‌خوانید، بسیار برای نوشتن هیجان‌زده می‌شوید و فکر می‌کنید: «ببین هر چیزی ممکن است» و از یک کتاب بد چیزهای زیادی یاد می‌گیرید. آموختن از یک کتاب بد آسان‌تر است.

  حدود ۱۵سال پیش مجله اسکوییر از من خواست یک رمان کلاسیک را که تا به حال نخوانده‌ام انتخاب کنم. رمان موبی‌دیک هرمان ملویل را شروع کردم و فکر کردم هیچ راهی نیست که بتوانم تمامش کنم. پس به ‌خودم گفتم تا آن را تمام نکنم حمام نمی‌روم. از این کتاب متنفرم.