شهری
دوچرخه‌های بی‌مسیر
مردم مشهد از ایستگاه‌های دوچرخه استقبال نکردند
امروز ایستگاه‌های دوچرخه در مشهد به ایستگاه‌هایی تزئینی تبدیل شده‌اند.
به گزارش تسنیم، در حالیکه گرد و غبار ناشی از غیرفعال بودن این سامانه‌ها را فراگرفته است، شرکت مجری این سامانه‌ها از ارائه طرحی استاندارد برای متحول کردن سامانه‌های دوچرخه از مشهد به شهرداری خبر می‌دهد.
چرا استقبال نمی‌کنند
یک جوان مشهدی که با دوچرخه شخصی در حال تردد است، می‌گوید: خوب مسلما این که بخواهند دوچرخه در اختیار شهروندان قرار بگیرد خیلی خوب است. من و برادرم تنها یک دوچرخه داریم و مجبوریم با هم از آن استفاده کنیم. اگر سامانه دوچرخه که چند سال است در حال خاک خوردن است واقعا فعالیتی داشت، با کرایه دوچرخه مشکل ما حل می‌شد چون خرید دوچرخه با توجه به قیمت‌ها از عهده ما خارج است.
تحول در سامانه دوچرخه
«حسین قربانی» مدیرعامل شرکت خوشه خدماتی یحیی‌گسترتوس به عنوان مجری طرح در واکنش به پیگیری وضعیت سامانه کرایه دوچرخه در مشهد اظهار کرد: پس از چندماه بررسی و مطالعه طرح جامعی به معاونت حمل و نقل شهرداری ارائه شده که در صورت تصویب و اجرایی شدن شاهد تحولی عظیم در این حوزه خواهیم بود. این طرح با بودجه‌ای در حدود 7 میلیارد تومان بسیاری از نواقص جاری سیستم را نخواهد داشت و شامل کیوسک‌های حرفه‌ای کرایه دوچرخه به صورت 24 ساعته خواهد بود. همچنین اپلیکیشنی برای ارتباط دوچرخه‌سوار با ایستگاه و نیز مسیر ارتباطی استانداردی در این طرح پیش‌بینی شده است.
پیرامون کیفیت دوچرخه‌ها نیز مقرر شده 2 نوع دوچرخه، یک مدل جوان‌پسند و یک مدل دوچرخه برقی برای افراد مسن‌تر به سیستم اضافه شود. همچنین مبلغی شناور به عنوان اعتبار در زمان کرایه دوچرخه از حساب شخص بلوکه و در زمان تحویل به سامانه به صورت خودکار آزاد شود. وی همچنین از سرقت حدود 400 دوچرخه در 2 سال گذشته از این سامانه خبر داد.
بدون مسیر دوچرخه
مجری طرح ایستگاه‌های دوچرخه مشهد در پاسخ به انتقادات از میزان کارایی این سامانه افزود: ما نخستین شهر مجری طرح سامانه دوچرخه در ایران بودیم، اما در حال حاضر از لحاظ پیشرفت آخرین هستیم. مراکز استان دیگر کارهای حرفه‌ای کرده‌اند اما ما خیر. یکی از مشکلات جدی ما مسیرسازی بوده که در شهرهای دیگر به خوبی انجام است. متاسفانه مسیرسازی در اختیار ما نیست بلکه در اختیار و جزو وظایف و تعهدات شهرداری است. مسیر باید به گونه‌ای باشد که راکب احساس امنیت داشته باشد. مشکل اصلی ما این است که راکبان دوچرخه در خیابان‌های شهر مشهد احساس امنیت ندارند.
معوقات کارکنان تا ریال آخر پرداخت شده است
قربانی پیرامون حواشی اعتراضات و میزان معوقات کارکنان این سامانه گفت: مشتری‌مداری از ارکان اولیه ما در ایستگاه‌های کرایه دوچرخه است. شاید حقوق در حال حاضر چندماهی معوق باشد اما حقوق کارکنان تا آخرین ریال پرداخت می‌شود. در حال حاضر هم 2 ماه بیمه در سال جدید رد نشده است و تا بهمن 96 بیمه کلیه متصدیان رد شده است. درصدد هستیم از محل مطالبات شرکت این حق بیمه هم پرداخت شود.
وی افزود: حدود 70 نفر در ماه پایانی سال تسویه شدند و افرادی که تسویه حساب شده‌اند تا ریال آخر مطالبات خود را دریافت کرده‌اند. هیچ چکی به این افراد داده نشده و اگر هر کدام از این افراد ادعایی دارند با ارائه چک دوبرابر مبلغ چک را از
ما بگیرند.
وی بیان کرد: در حال حاضر افرادی که ما با همکاری دارند شرایط ما را پذیرفته‌اند و مطمئن هستند حقوق خود را دریافت خواهند کرد. بخشی از این معوقات با دریافت مطالبات ما از شرکت‌های دیگر مانند شرکت‌های تبلیغات بیلبوردی به روز خواهد شد. شرایط اقتصادی واقعا مشکل شده و این برای همه ما اعم از پیمانکار و کارمند یکی است.
تسویه حساب نیمی از متصدیان ایستگاه‌های دوچرخه
یکی از کاربران ایستگاه دوچرخه در مشهد اظهار کرد: حقوق ما با تاخیر پرداخت می‌شود. ضمن اینکه بیمه هم چند ماه دیرتر واریز می‌شود. قبل از عید، شرکت با تقریبا نیمی از کاربران ایستگاه‌ها تسویه‌حساب کرد و آگهی جذب نیروی جدید داد. بخشی از این افراد یا به دلیل ناراضی بودن از وضعیت پرداختی و مشخص نبودن آینده شغلی رفتند یا شرکت با آنان خاتمه همکاری کرد. شنیده‌ام برخی برای الباقی طلب خودشان از شرکت چک گرفته‌اند و بخشی را هم نقدی دریافت کرده‌اند. حالا هم بعد از 2 ماه از ابتدای اردیبهشت نیروهای جدید در ایستگاه‌ها مستقر شده‌اند.
یکی دیگر از متصدیان ایستگاه‌های کرایه دوچرخه که به تازگی از این شرکت بیرون آمده، گفت: وقتی آینده شغلی معلوم نباشد و حقوق هم با تاخیر 6 ماهه و بیمه هم با تاخیر چند ماهه پرداخت شود، نباید خیلی توقع داشت کسی در این شرایط ادامه دهد. مشکل بخش زیادی از نیروهای تسویه شده علاوه بر دریافت نکردن حقوق، راکد بودن وضعیت ایستگاه‌هاست. من در ایستگاه خودم در نیمه دوم سال گذشته به زحمت هفته‌ای یک دوچرخه تبادل داشتم که واقعا این وضعیت انگیزه ادامه کار از انسان سلب می‌کند. این اواخر سیستم دریافت و پرداخت نیز مدت‌ها خراب بود و متصدیان ایستگاه‌ها در گروه شرکت اعلام وصول دوچرخه می‌کردند؛ البته فکر می‌کنم هنوز هم به همین روال است. حالا شما حساب کنید با این وضعیت باید چه آینده‌ای متصور بود؟ با چه انگیزه‌ای؟ شرکت هم در این 2 سال که من در آنجا مشغول به کار بودم هر روز وعده و وعیدهای جدید داد اما هیچ‌گاه به هیچ کدام عمل نشد.
در همینه زمینه :
