تلویزیون مهمتر از تکواندو

لیلی خرسند| آمدن هادی ساعی به فدراسیون تکواندو و گرفتن پست مدیر تیم‌‌ملی تقریبا منتفی شده؛ ساعی حاضر نیست با شرایطی که در فدراسیون حاکم است کار کند و فدراسیون هم علاقه‌ای به تغییرات ندارد، در حدی که فدراسیون قید ساعی را زده، با غلامحسین ذوالقدری مذاکره کرده و حتی گفته می‌شود به توافق‌نهایی هم رسیده است. بهمن‌ سال قبل که کمیته فنی فریبرز عسگری را به‌عنوان سرمربی انتخاب کرد، مصوب کرد که ساعی هم مدیر تیم‌‌ملی باشد اما یک مشکل اجازه نداد این مصوبه اجرایی شود. مشکل ساعی با آرش فرهادیان است، مدیر سازمان تیم‌های ملی. ساعی بارها به صراحت اعلام کرده است زیر دست فرهادیان کار نمی‌کند. چرا؟! فرهادیان کارنامه درخشانی در تکواندو ندارد و سوالی که از فدراسیون محمد پولادگر در این مدت شده این است که فرهادیان با کدام سابقه باید به مدیریت‌ سازمان تیم‌های ملی برسد. این انتقاد علنی مطرح شده. سال پیش بود که محمد باقری معتمد ایراد گرفت تا به حال فرهادیان را در لباس تکواندو ندیده، جواب فرهادیان هم این بود که مربی بین‌المللی بوده و 5سال در لیگ مربیگری کرده. این ادعای فرهادیان را تکواندوکاران مطرح خیلی تایید نمی‌کنند. آنها می‌گویند تنها موضوعی که دلیل شده تا پولادگر به فرهادیان میدان دهد، حضور او در تلویزیون است. فرهادیان از گزارشگران تلویزیونی است و به همین واسطه مدیر روابط عمومی فدراسیون شد، مدتی رئیس هیات تکواندو خوزستان بود، برای انتخابات ریاست فدراسیون هم ثبت‌نام کرد اما انصراف داد و انصرافش گفته می‌شد مشکوک است. نزدیکان به فدراسیون تکواندو می‌گویند او به‌خاطر حضورش در تلویزیون و وفاداریش به پولادگر در فدراسیون ماندنی شد و سمت گرفت. 
داشتن سازمان‌ تیم‌های ملی هم یکی از موضوعات قابل بحث در تکواندو است. گفته می‌شود این سازمان در روزهایی که ذوالقدری در کادر فنی جایگاهی نداشت، راه‌اندازی شد و تشکیلات مشخصی ندارد. ماندن فرهادیان در سمتش و گذشتن از ساعی این‌طور تعبیر می‌شود که پولادگر و فدراسیون تکواندو  بیشتر از موفقیت تکواندو به بودن در برنامه‌های تلویزیونی اهمیت می‌دهد. دیروز شایعه شد که شرط فریبرز عسگری برای قبول سرمربیگری تیم‌ملی، حضور ساعی در مدیریت فنی بوده است. 
    نهنگ را با بقیه مقایسه نکنید 
مجید افلاکی از قهرمانان به‌نام تکواندو انتقادات تندی علیه فرهادیان می‌کند. او به همشهری می‌گوید که فرهادیان رزومه‌ای در این رشته ندارد و نباید به ساعی مقایسه شود چه برسد به این که ساعی زیردست او کار کند: «مقایسه کردن هادی ساعی با آرش فرهادیان از نظر فنی، مثل این می‌ماند که نهنگ را با ماهی‌قرمز مقایسه ‌کنی. متاسفانه این رواج شده که آدم‌های کوچک را سر کارهای بزرگ بگذارند. فرهادیان روزومه‌اش را نشان بدهد،‌ بگوید کجای تکواندو بوده و چه کار کرده که حالا باید رئیس سازمان تیم‌های ملی باشد. فرهادیان شاید یادش رفته باشد زمانی به اردوی تیم‌ملی می‌آمد می‌خواست با من و قهرمان دیگر عکس یادگاری بگیرد. 
فرهادیان از زمانی پایش به تکواندو  باز شد که به‌جای خراسانی در تلویزیون گزارشگر تکواندو شد. مشکل از خود خانواده تکواندوست که این اجازه را به فرهادیان و بعضی از افراد دیگر می‌دهد تا باشند و مسئولیت بگیرند. با این وضعیت تکواندو به قهقرا می‌رود همان‌طور که بعد از المپیک لندن دیگر نتوانست به روزهای خوشش برگردد.»
محمد بیرامی، از کارشناسان و خبرنگاران تکواندو نیز معتقد است که با نیامدن ساعی، تکواندو همان شرایط بحرانی‌اش را ادامه می‌دهد. او به همشهری می‌گوید: «حضور هادی ساعی در فدارسیون تکواندو به‌نفع تیم‌ملی و تکواندو است. او چهره کاریزماتیک تکواندو است و می‌تواند در فدارسیون بین‌المللی تاثیرگذار باشد. ساعی حق دارد با فرهادیان کار نکند. فرهادیان در حد و اندازه مدیر سازمان تیم‌های ملی نیست.»