ناپدید شدگان

علیرضا حقیقی که سعی کرده بود با حضور کوتاه مدت در باشگاه ساندسوال سوئد آمادگی فنی‌اش را در آستانه جام‌جهانی افزایش بدهد، بعد از 5بازی نیمکت‌نشینی و ناامیدی مطلق از حضور در میادین، ساندسوال را ترک کرد. جدایی او از باشگاه سوئدی در فضایی پرتنش اتفاق افتاد تا یک تجربه تلخ دیگر به مجموع تجارب ناموفق علیرضا در این سال‌ها افزوده شود. او که 4سال پیش به شکلی عجیب و ناگهانی دروازه‌بان شماره یک تیم‌ملی ایران در مرحله نهایی جام‌جهانی لقب گرفت، حالا 4سال بعد از آن ماجرا حس و حالی کاملا متفاوت دارد؛ چه اینکه حالا دیگر حتی راهیابی او به فهرست 23نفره نهایی تیم‌ملی هم دور از انتظار به‌نظر می‌رسد. با این وجود حقیقی تنها بازیکن «ناپدید شده» تیم‌ملی نسبت به جام‌جهانی قبلی نیست؛ اینکه در لیست 23نفره 4سال پیش اسامی زیادی به چشم می‌خورد که الان مطلقا شانسی برای حضور در مسابقات روسیه ندارند.
علیرضا حقیقی: او با فیکس شدن در برزیل یک هدیه عالی غیرمنتظره دریافت کرد، اما در چهارسال گذشته نتوانست از این هدیه گرانبها نهایت استفاده را ببرد. انتخاب‌های غلط و نمایش‌های ضعیف باعث شد حقیقی روز به روز از شرایط مطلوب فاصله بگیرد. آیا کسی می‌داند ساندسوال چندمین باشگاهی است که علیرضا دست خالی آن را ترک می‌کند؟
رحمان احمدی: سبب‌ساز صعود تاریخی تیم‌ملی به جام‌جهانی برزیل، در مرحله نهایی همان تورنمنت نیمکت‌نشین شد و دوران حضورش در تیم‌ملی همان زمان به‌پایان رسید. احمدی که فصل گذشته در پیکان توپ زد، خودش بهتر از همه می‌داند یک درصد هم برای حضور در روسیه شانس ندارد.
دانیال داوری: یکی از بزرگترین سوءتفاهم‌های تاریخ فوتبال ایران بود. به‌نظر می‌رسید حضور این گلر دورگه در تیم‌ملی تا سال‌ها دروازه ایران را بیمه کند، اما داوری به سرعت نشان داد اینکاره نیست. آخرین خبری که از او وجود دارد، حضورش در تیم ام‌اس‌وی دویسبورگ در لیگ دوی آلمان است. عجیب است که هر 3دروازه‌بان لیست ایران در جام‌جهانی گذشته، امروز فرسنگ‌ها با تیم‌ملی فاصله دارند.
هاشم بیک‌‎زاده: همه سهمش از جام‌جهانی قبلی تحمل انبوه شوخی‌ها درمورد تقابلش با لیونل مسی بود. حالا اما هاشم نیست تا ملت در مورد رویارویی‌اش با کریس رونالدو جوک بسازند. او امسال با نفت تهران به دسته پایین‌تر سقوط کرد.
امیرحسین صادقی: مدافع پیکان هم سال‌های درخشش را پشت سر گذاشته و هیچ شانسی برای حضور دوباره در جام‌جهانی ندارد.
احمد آل‌نعمه: حضور در فهرست نهایی جام‌جهانی قبلی به او کمک کرد تا گرانترین بازیکن لیگ چهاردهم لقب بگیرد، اما به مرور افت کرد و حالا هم در دورترین نقطه از تیم‌ملی ایستاده. او نیز امسال جزو لشکر شکست‌خورده نفت تهران بود.
مهرداد پولادی: یک «ناپدید شده» به معنای واقعی کلمه است. او که با مشکل سربازی روبه‌رو است، بعد از جام ملت‌های 2015 آسیا به ایران برگشت. پولادی در حال‌حاضر در لیگ تایلند 
توپ می‌زند.
حسین ماهینی: وضع باشگاهی‌اش از 4سال پیش خیلی بهتر شده، اما مدت‌هاست که به تیم‌ملی دعوت نمی‌شود و بسیار بعید است که در فهرست مسافران روسیه هم جایی داشته باشد.
رضا حقیقی: در مورد مفقود شدن او در این سال‌ها مطالب زیادی نوشته شده. اگر او را دیدید، سلام ما را هم برسانید!
جواد نکونام: از تیم‌ملی خداحافظی کرده است.
بختیار رحمانی: در این 4سال روزگار خوبی را پشت‌سر نگذاشت و طبیعی بود که از تیم‌ملی هم حذف شود. او در حال حاضر در ذوب‌آهن بازی می‌کند و تا حدودی احیا شده، اما این برای بازگشت به برنامه‌های کی‌روش کافی نیست.
خسرو حیدری: جزو ستاره‌های مسنی بود که به تدریج از سوی کی‌روش غربال شدند. 
قاسم حدادی‌فر: هافبک خوش‌فکر ذوب‌آهن 4سال پیش در فهرست نهایی ملی‌پوشان قرار گرفت، اما او مدت‌هاست که از مدار کی‌روش خارج شده.
آندرانیک تیموریان: وقتی با آن صلابت بازی می‌کرد، کمتر کسی احتمال می‌داد به شکلی ناگهانی از برنامه‌های کی‌روش حذف شود. با این وجود افت عجیب آندو مانع از آن شد که او شانس حضور در سومین جام‌جهانی عمرش را پیدا کند. تیموریان این فصل در گسترش‌فولاد توپ زد.