• پنج شنبه 30 فروردین 1403
  • الْخَمِيس 9 شوال 1445
  • 2024 Apr 18
چهار شنبه 26 اردیبهشت 1397
کد مطلب : 16347
+
-

تحول در بهره‌وری اقتصادی و اشتغال با اینترنت اشیا

شورای‌عالی فضای مجازی تمام وزارتخانه‌ها را مکلف کرده تا 6‌ ماه دیگر، برنامه‌هایشان را برای گسترش IoT در ایران ارائه کنند

تحول در بهره‌وری اقتصادی و اشتغال با اینترنت اشیا


اینترنت اشیا سامانه‌ای است که در آن دستگاه‌ها و چیزهای مختلف در یک شبکه به هم متصل شده و خدمات ویژه‌ای را به کاربر ارائه می‌کند. این سامانه در موارد مختلفی کاربرد دارد اما اطلاع‌رسانی به شهروندان در شهرهای هوشمند یا بهینه‌کردن مرحله داشت محصول در کشاورزی از مزیت‌های این روش است. این پلتفرم چند وقتی است که به‌صورت جدی مورد توجه مسئولان ارشد کشور قرار گرفته است. در تازه‌‌ترین تحول، در جلسه‌ شورای‌عالی فضای مجازی که عصر دوشنبه به ریاست حسن روحانی، رئیس‌جمهور تشکیل شد، اصول حاکم بر توسعه اینترنت اشیا در کشور تصویب شد. برهمین اساس، تمام وزارتخانه‌ها باید در عرض 6‌ ماه برنامه‌هایشان در این حوزه را تهیه کنند. اینترنت اشیا دقیقا چیست؟ چه کاربردهایی دارد و چرا برای ما تا این اندازه مهم است؟


تحول در زندگی ایرانی‌ها با فناوری جدید

عرفان طاهرخانی، هم‌‌مؤسس لینکپ، یکی از شرکت‌های حوزه «اینترنت اشیا» یا به قول دیگر «اینترنت چیزها» درباره فواید این فناوری جدید با همشهری گفت‌وگو کرده است. این فناوری جدید برای کشور فواید بزرگی در حوزه‌های گوناگون خواهد داشت.



بهینه‌سازی دستگاه‌های قدیمی

دستگاه‌هایی که در اینترنت چیزها کار می‌کنند، باید از نظر سخت‌افزاری نسبت به نمونه‌های قبلی مقاوم‌تر باشند، باتری‌هایشان شارژ بیشتری نگه دارد و انتقال داده‌هایشان به‌صورت بهینه برنامه‌ریزی شود. همه اینها گروهی از متخصصان حوزه‌های مختلف را درگیر می‌کند که به جز حوزه اینترنت اشیا،‌ دستاوردهایشان در زمینه‌های دیگر نیز کاربرد دارد.



ایجاد زیرساخت‌های جدید

برای اینکه این سامانه‌های هوشمند کارایی داشته باشند، باید در کنار سامانه‌های کامپیوتری، سخت‌افزارهای سنتی هم گسترش پیدا کنند. برای مثال، سامانه هوشمند یافتن پارکینگ می‌تواند در بهبود وضع ترافیک و آلودگی تأثیر بگذارد اما در کنار آن، باید زیرساخت اصلی یعنی پارکینگ‌های شهری و امکانات‌شان، سامانه‌های جایگزین پارکبان‌ها و... گسترش پیدا کنند. همه اینها به‌معنای افزایش اشتغال‌زایی است.



ایجاد سرویس‌های جدید فناورانه

در اینترنت اشیا اطلاعات به سرورها و دیتاسنترهای متعددی نیاز خواهیم داشت که راه‌اندازی و نگهداری آنها به نیروی متخصص نیاز دارد. در کنار این، بازارهای جدیدی در حوزه‌های صنعتی، شهر هوشمند و... پدید می‌آید که مشتری‌های تازه‌ای خواهد داشت. با آمدن این سامانه‌ها نیروی کار محدود نمی‌شود اما نیروی کار ماهر و آشنا به فناوری، نیاز بازار خواهد بود.




  اینترنت اشیا به زبان ساده

با ارزان‌تر شدن ارتباط اینترنتی و همه‌گیرشدن دستگاه‌های مجهز به حسگر و اتصال Wifi مفهوم «اینترنت چیزها» آرام آرام شکل گرفت. این تعریفی است که جاکوب مورگان، نویسنده حوزه فناوری‌های آینده در سایت فوربس، از مفهومی به نام IoT ارائه می‌کند.


  دستگاه‌های IoT

همه دستگاه‌هایی که یک سوئیچ خاموش و روشن اتصال به اینترنت داشته باشند، یک عضو IoT هستند. تلفن‌های هوشمند، قهوه‌ساز، پهپادهای مورد استفاده از کشاورزی، ماشین لباسشویی‌های هوشمند، هدفون، لامپ‌هایی که به مودم وصل می‌شوند، گجت‌های پوشیدنی مثل ساعت‌های هوشمند همه عضوی از این سیستم هستند.


  شهرهای هوشمند

اینترنت اشیا در شهرهای هوشمند تمام اطلاعات شهروندان و نیازهای آنها را زیر یک سقف و به‌صورت یکپارچه درآورده و از این راه به افزایش بهره‌وری در محیط‌های شهری کمک می‌کند. استارتاپ‌ها در چنین فضایی نقش جدی خواهند داشت و می‌توانند با ایجاد سرویس‌ها و اپ‌های تازه به بهترکردن زندگی شهروندان کمک کنند. پخش‌کردن پیام‌های اضطراری و فوری در شرایط حساس مثل زلزله یا سوانح طبیعی با وجود IoT شکل می‌گیرد.


  خانه‌های آنلاین

در اینترنت چیزها، تقریبا تمام وسایل برقی خانه – از آیفون تصویری گرفته تا سیستم تهویه هوا، قهوه‌ساز، جاروبرقی و... – به هم متصل هستند. با این حساب، زمانی که در خانه نیستید، می‌توانید سیستم تهویه را خاموش کرده و چند دقیقه قبل از ورودتان به خانه، گاز یا مایکروویو را روشن کنید. ماشین لباسشویی یا بقیه وسایل پرمصرف نیز از همین طریق کنترل شده و می‌توانند در زمان‌های غیراوج مصرف – که احتمالا شما سرکار باشید - کار کنند.


  کشاورزی هوشمند

حسگرهایی که شرایط خاک و هوا را می‌سنجند، می‌توانند با استفاده از داده‌های پهپادهای هوشمند کارایی بهتری داشته باشند. در نهایت، تمام این داده‌ها، شرایط باغ و محصول را به‌صورت هوشمند و بدون نیاز به کشاورز بررسی می‌کنند. در این روش، فقط بخش‌هایی از باغ که هنوز محصول در آنها به اندازه کافی رشد نکرده، آب یا مواد مورد نیاز را دریافت می‌کنند. در زمان برداشت محصول نیز کشاورزان می‌توانند روی بخش‌های خاصی از زمین متمرکز شوند.

این خبر را به اشتراک بگذارید