پروژه نیمه‌کاره خیابان هنگام ساکنان را به ستوه آورده است
خار «یاس» در چشم اهالی
زینب کریمی| خبرنگار:
منطقه 4
قامت بدریخت و غول‌آسایش از دور پیداست. از هر نقطه‌ای در جنوب خیابان هنگام که چشم تیز کنی ساختمان بتنی را که به شهروندان دهن کجی می‌کند می‌بینی. سال‌هاست جرثقیل‌های بزرگ زردرنگی دورتادور این قامت بتنی خشکشان زده است؛ درست شبیه فیلمی که دکمه (Stop) را زده باشند و به حال خود رهایش کرده‌اند.
پروژه نیمه‌کاره «مجتمع تجاری یاس هنگام» در خیابان هنگام، روبه‌روی بوستان الغدیر قرار دارد و سال‌هاست خاک می‌خورد. وضعیت نامشخص این پروژه و توقف چندساله آن نگرانی اهالی این محدوده را به دنبال داشته است. برای اطلاع از وضعیت این پروژه راهی خیابان هنگام شدیم و به بررسی این موضوع پرداختیم.
از خیابان دانشگاه علم و صنعت تا کوچه چهل و دوم خیابان هنگام، محدوده حصارکشی شده این مجتمع است. حصاری که این ساختمان نیمه‌کاره را از خیابان جدا کرده، ورقه‌های فلزی رنگارنگی است که حالا محل نصب تبلیغات مراکز تجاری شده است. لابه‌لای آگهی‌های تبلیغاتی تابلوهایی با نوشته «خطر سقوط مصالح» و «توقف مطلقاً ممنوع» هم نصب شده. با این حال تعدادی خودرو مقابل حصار فلزی پارک کرده‌اند.
نوشته‌های روی ورقه‌های فلزی می‌گوید قرار است اینجا نخستین بازار بزرگ تخصصی مبل و دکوراسیون کشور باشد. وارد خیابان چهل و دوم می‌شوم. پیشروی مجتمع نیمه‌کاره به خیابان چهل و دوم دالانی نسبتاً باریک در ابتدای خیابان به وجود آورده و به این ترتیب مسیر تردد خودروها مسدود شده است. ساکنان خیابان چهل و دوم هر روز صبح حصار رنگارنگی را که سرتاسر محل شان کشیده شده و مقابل خانه‌هایشان است می‌بینند؛ حصاری به رنگ‌های مشکی، آجری، سفید و آبی که چشم‌انداز هر روز و شب آنان است.
دوربین مداربسته‌ای هم انتهای حصار نصب شده که گویا اطراف را می‌پاید؛ درست در فاصله چندمتری نگهبانی. برای تماشای دیگر زوایای این بنای غول‌پیکر زخمی به ضلع جنوبی پروژه می‌روم. وارد خیابان آبگون می‌شوم. 6 جرثقیل زردرنگی که بدون حرکت ایستاده‌اند از هر سو پیداست.
امنیت نداریم
همسایه دیوار به دیوار مجتمع نیمه‌کاره، کارخانه زمزم است که دود از دودکش‌هایش بیرون است. ترکیب تصویر جرثقیل‌ها و مجتمع نیمه‌کاره با این دود کارخانه، چهره‌ای زشت از این محله ساخته. با گذر از کارخانه زمزم به خیابان دانشگاه می‌رسم. خیابان دانشگاه را تا خیابان هنرسرا می‌روم. سایه این مجتمع و جرثقیل‌هایش بر سر این خیابان هم سنگینی می‌کند. «اینجا پیش از این پارکینگ و تعمیرگاه اتوبوس‌های شرکت واحد بود.
وقتی قرار شد این مجتمع بزرگ در این زمین ساخته شود خاکبرداری آن شروع شد. مساحت اینجا چندین هزارمترمربع است. برای ساخت این بنا ده‌ها مترخاکبرداری کردند. به گمانم چندهزار کامیون از اینجا خاک بردند. به دلیل عمق حفاری زمان خاکبرداری تمام ساختمان‌های اطراف ترک برداشت. به هرکدام از مالکان 2 تا 3 میلیون تومان خسارت دادند. ما که قصد ساخت داشتیم ساختمانمان را کوبیدیم و ساختیم اما بقیه ساختمان‌ها با همان ترک‌ها زندگی می‌کنند.»
اینها حرف‌‌های «سیدعباس مطلبی» است. 17 سال است در این محله زندگی می‌کند و از وضعیت بلاتکلیف این ساختمان ناراضی است. «زهرا پورانی» هم از دیگر ساکنان این محله است که می‌گوید: «نورگیر ما باز است و با نیمه‌کاره بودن این پروژه امنیت ساختمان‌های ما به خطر افتاده است. عیدنوروز امسال 4 روز خانه نبودیم و دزد خانه‌مان را زد.
تصور ما این است که از پشت ساختمان، وارد خانه‌مان شدند. درست از جایی که به دلیل نیمه‌کاره بودن پروژه باز مانده است. نمی‌دانم چرا وقتی نمی‌توانند پروژه‌ای را تمام کنند شروعش می‌کنند. وقتی چنین پروژه‌ای را شروع می‌کنند به اهالی فکر نمی‌کنند و با خودشان نمی‌گویند ساخت‌وساز مجتمعی به این عظیمی چه مزاحمت‌ها و دردسرهایی برای اهالی به دنبال دارد.»
بارها شاهد سقوط مصالح بوده‌ایم
41 سال است در این محله زندگی می‌کند. خانه نوسازشان در اثر خاکبرداری همین مجتمع آسیب‌دیده و خسارت 4،3 میلیونی هم پاسخگوی مرمت خانه‌اش نبوده است. «عصمت قاسمی» می‌گوید: «همسرم مهندس زلزله است. استحکام خانه‌مان آنقدر برایمان مهم بود که به جای 4 طبقه خانه را 3 طبقه ساختیم. چند سال بعد از ساخت خانه، خاکبرداری این مجتمع شروع شد. حفاری 40 متری این ساختمان 4 هزار متری به همه ساختمان‌های این محل از جمله ساختمان نوساز ما آسیب رساند.»
در حالی که ترک‌های خانه‌اش را نشانمان می‌دهد می‌گوید: «این آسیبی که به ساختمان ما وارد شد همه ماجرا نیست. بعد از آن با شروع ساخت‌وساز بارها از جرثقیل‌هایشان بلوک و مصالح سقوط کرد. یکبار یکی از مهمان‌هایمان در اثر سقوط همین مصالح آسیب دید. بعد از آن از ترس جان‌مان، حیاط خلوت خانه‌مان را پوشاندیم. روزهایی که این جرثقیل‌ها بر سر خانه‌هایمان می‌چرخید و مصالح جابه‌جا می‌کرد استرس همه وجودمان را می‌گرفت. می‌گفتند این پروژه در مدت یک سال و 8 ماه تمام می‌شود اما فقط دو سال خاکبرداری‌اش طول کشید.
2 سال گرد و خاک و لرزش و تخریب خانه‌ها را تحمل کردیم و حالا هم اوضاع این است. روی سقف خانه‌های قدیمی ترک‌های عمیقی افتاده که بسیار خطرناک است. حالا هم اوضاع این‌طور است. سال‌هاست از زمان شروع پروژه گذشته و مشکلات آن تمامی ندارد. حتی آنتن موبایل‌هایمان با ارتفاع این ساختمان ضعیف شده است. شنیدیم برخی از مبل‌فروش‌های خیابان دلاوران هم از این پروژه، واحدهای تجاری پیش‌خرید کرده و همه آنها هم بلاتکلیف مانده‌اند.»
پایان مهلت پروانه ساخت
به گفته شهردار ناحیه 4 این ملک متعلق به بنیاد تعاون ناجاست. «محمدپیرعلی» شهردار ناحیه 4 منطقه 4 تهران در این‌باره می‌گوید: «فعالیت ساختمانی این مجتمع تجاری از اسفندماه سال 1388 شروع شد و بعد از 5 سال به دلیل مشکلات مالی، در مرحله اجرای سقف طبقه هشتم ساختمان، پروژه متوقف شد. در حال حاضر بیش از 3 سال است که پروژه رها شده و مهلت پروانه ساختمانی آن به اتمام رسیده است.
در این بین شهرداری برای تأمین امنیت اهالی با صدور اخطارهای متعدد موارد خطرساز پروژه را به صاحبان آن ابلاغ کرد. با اعلام این هشدار‌ها سازندگان پروژه استانداردهای لازم برای ایمن‌سازی 6 دستگاه جرثقیل موجود در پروژه را تأمین کردند. همچنین ادامه ساخت این پروژه در گرو تمدید مجوزهای لازم است.» در نهایت هنوز مشخص نیست این پروژه کی به سرانجام می‌رسد و اهالی تا چند وقت دیگر باید مشکلات و خطرات این پروژه را تحمل کنند.
در همینه زمینه :
