نمایندگان مجلس در گفت‌وگو با همشهری مطرح کردند:
کولبری می‌رود، پیله‌وری می‌آید
دولت بسترهای لازم برای اشتغال جایگزین را در استان‌های مرزی فراهم کند
محمدصادق خسروی‌علیا/ خبرنگار:
دیروز وزیر کشور اعلام کرد: «مطابق مصوبه دولت، کولبری ممنوع می‌شود.» عبدالرضا رحمانی‌فضلی در اجلاس ماهانه اتاق بازرگانی ایران با اشاره به اینکه در بحث کولبری تصمیمات خوبی گرفته شده، گفت: «مطابق مصوبه دولت، کولبری ممنوع می‌شود و هیچ فردی حق ندارد کولبری انجام دهد و مرزها بسته می‌شود. در ازای آن افرادی که حداقل 3سال سابقه حضور در روستا را دارند کارت پیله‌وری دریافت می‌کنند و با ایجاد ۱۵ بازارچه مرزی می‌توانند کالا را در آنجا عرضه کنند. کولبری با کرامات انسان و حقوق شهروندان ایرانی منافات دارد.» با توجه به تصمیم تازه‌ای که دولت برای کولبران درنظر گرفته، چند پرسش مهم مطرح است؛ آیا برای ممنوعیت کولبری، بستری هم فراهم شده و این تصمیم چه تأثیری در زندگی هزاران نان‌آوری دارد که در مرزهای غربی کشور تنها راه درآمدشان کولبری است؟ عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس با تأکید براینکه آمار دقیقی از مجموع کولبران در دست نیست به همشهری گفت: «کولبری در شرایط خاص در کشور به‌عنوان یک شغل درکشور شکل گرفته است. هر چند قاچاق کالا به ضرر اقتصاد کشور است اما مسئله کولبری به گذشته برمی‌گردد و باید تصمیماتی در زمینه اشتغال مرزنشینان اتخاذ می‌شد که متأسفانه این اقدام مهم صورت نگرفته است. یکی از تبعات اینگونه سوءمدیریت‌ها، پیدایش مشاغل کاذبی مانند کولبری، ته‌لنجی و... است. درست است که این مشاغل کاذب به اقتصاد مملکت آسیب می‌رساند، اما از دل همین مشاغل کاذب زندگی‌هایی شکل گرفته است که اگر یکباره و بدون بستر‌سازی تصمیم به حذف آنها گرفته شود بی‌شک با مشکلات جدی مواجه خواهند شد. در واقع نباید کولبران اینگونه قربانی نوسان در تصمیم سیاستمداران و سیاست بازی برخی مسئولان کشور شوند.» حشمت‌الله فلاحت‌پیشه در ادامه عنوان کرد: «باید مسئولان کشور مسئله کولبری را با این دیدگاه تحلیل کنند که مقتضیات اقتصادی کشور مهم است اما در عین حال آن چیزی که اهمیت بیشتری دارد وضع معیشت مرزنشینان کشور است. دولت باید شغل‌های جایگزین را برای کولبری در مرزها ایجاد کند. اگر اشتغال‌زایی در این مناطق رونق پیدا کند به‌طور حتم بسیار ساده و سریع مشکل کولبری هم حل می‌شود. اما وقتی بستر مناسبی برای اشتغال‌زایی در این مناطق که می‌توان گفت استعداد قابل ملاحظه‌ای برای کارآفرینی دارند، فراهم نشده، حذف و ممنوعیت کولبری نمی‌تواند تصمیم مناسب و راهگشایی باشد.» نماینده مردم شهرستان اسلام‌آباد غرب در مجلس با اشاره به اینکه با ممنوع کردن کولبری تنها صورت مسئله پاک می‌شود، ادامه داد:« صدور کارت‌های پیله‌وری برای کولبران نمی‌تواند مسئله کولبری را حل کند. کارت پیله‌وری مربوط به تجارت‌های خیلی کوچک است. این کارت‌ها هنوز نتوانسته تبدیل به یک شغل ثابت و درآمدزا شود. زیرساخت‌های کلان در مرزها و بازارچه‌های منسجم برای رونق گرفتن تجارت با کارت‌های پیله‌وری فراهم نشده است. تا الان هیچ‌گونه اقدام و تصمیم درستی در مورد افزایش بهره‌وری کارت‌های پیله‌وری صورت نگرفته است. درنهایت می‌بینیم کولبران شغل دشوار کولبری را ترجیح می‌دهند به تبدیل شدن به تاجران کوچکی که درآمد چندانی ندارند.» یکی از اعضای کمیسیون اجتماعی مجلس نیز در این رابطه به همشهری گفت: «قبل از هرممنوعیتی برای کولبران باید برای این افراد اشتغال ایجاد شود. باید با ایجاد اشتغال موضوع معیشت کولبران حل شود. ممنوعیت کولبری درصورتی که شرایط اشتغال در شهرهای مرزی ارتقا پیدا کند و کولبران با شغل شرافتمندانه‌‌ای ساماندهی شوند، درست و پاسخگوست، اما اعلام ممنوعیت این شغل بدون بررسی و ریشه‌یابی مسائل و مشکلات و اقدام جدی برای مرتفع ساختن آنها، کار بی‌فایده‌ای است.» سمیه محمودی، نماینده مردم شهرضا و دهاقان در ادامه درمورد آسیب‌های اجتماعی که با حذف کولبری بدون ایجاد شغل جایگزین پدیدار می‌شود، عنوان کرد: «یک تصمیم نسنجیده مسائل و مشکلات اجتماعی، اختلافات خانوادگی و طلاق را درپی دارد. حذف کولبری بدون ایجاد شغل برای مرزنشینان گرایش آنها را به سمت و سوی قاچاق کالا افزایش می‌دهد. متأسفانه ما خیلی وقت‌ها به‌جای اینکه برای پیشگیری هزینه کنیم، پول درمان می‌دهیم. در بحث آسیب‌ها در اغلب مسائل ما می‌توانیم با اشتغال وضعیت معیشت اقشار آسیب‌پذیر را ارتقا دهیم؛ اما متأسفانه به‌جای هزینه کردن در بحث زیرساخت‌ها و موضوعات مربوط به پیشگیری ترجیح می‌دهیم در درمان و رفع مقطعی مشکلات هزینه کنیم؛ درست مانند هزینه‌ای که الان قرار است به‌جای اشتغال‌زایی، خرج ممنوعیت کولبری کنیم.
4هزار کولبر در مرز تمرچین
مدیر بازارچه مرز تمرچین پیرانشهرکه مهم‌ترین مرز تردد کولبران است، گفت: با توجه به کثرت تعداد کولبران در هنگ مرزی به آنان نوبت دهی می شود و ممکن است هفته ای یک‌بار نوبت به آنها برسد. مشکل اشتغال در این ناحیه وجود دارد. وقتی کسی بیکار باشد مجبور می شود ۱۰۰ تا ۲۰۰ کیلو بار بر روی کول خود حمل کند و همین مساله مشکلاتی بسیاری را بوجود آورده است.اسدی چندی پیش در رابطه با وضعیت بیمه کولبران رسمی به ایلنا اعلام کرد: هیچ کولبری تحت بیمه نیست. تنها کاری که انجام داده ایم این است که از حدود ۴ هزار کولبر که از مرز تمرچین تردد می کنند ۱۰ نفر بدون نام بیمه شده اند تا در صورت بروز مشکل تحت پوشش خدمات درمانی قرار گیرند؛ این درحالی است که روزانه بین ۷۰۰ تا هزار نفر از مرز تمرچین برای کولبری تردد می کنند و ممکن است با مشکلات جسمانی بسیاری مواجه شوند
