تصمیم تعیین کننده

حسین رویوران، کارشناس مسائل منطقه:

بعد از حملات آمریکایی‌ها و هم‌پیمانانش به پایگاه‌هایی در سوریه این چندمین‌بار است که حملاتی به اهدافی در سوریه شده که ابتدا عامل آن نامشخص است. نکته‌ای درخصوص منشأ این حملات باید مورد توجه قرار بگیرد و آن اینکه برخی تحلیلگران معتقدند که آمریکا منشأ این حملات است و برخی دیگر معتقد هستند که منشأ این حملات رژیمی غیراز آمریکا با اهداف دیگری است که در ادامه به آن اشاره می‌کنیم.
 حملاتی که حدود یک‌ماه پیش به پایگاه تیفور در سوریه شد هم ابتدا منشأ مشخصی نداشت و برخی آمریکا را عامل آن می‌دانستند اما آمریکا اعلام کرد که این مسئله ربطی به ما ندارد. این موضع باعث گلایه‌هایی از سوی اسرائیل هم شد که چرا منشأ این حملات را مشخص کردید و دست رژیم صهیونیستی رو شد.
نگارنده معتقد است که این بارهم این رژیم اسرائیل است که دست به عملیات نظامی زده است. آنها از فاصله‌ای دور مثل دریا و با فاصله، موشک‌های دور برد خود را با هدایت‌های ماهواره‌ای پرتاب می‌کنند. تلاش اسرائیل این است که بحران در سوریه ادامه پیدا کند. رژیم صهیونیستی معتقد است که بقای اسد در سوریه با کمک ایران برای او خطر دارد، پس لازم است که سوریه تضعیف شود. در واقع باید گفت هدف اسرائیل تضعیف نظام سوریه و هم‌پیمانانش است.
نکته‌ای که در این‌باره باید روی آن تأکید کنیم این است که در ورطه این موقعیتی که نظام سوریه جدیدا از سوی اسرائیل با آن مواجه شده است، این کشور توان پدافندی خود را بالا برده و بعد از این هم در تلاش برای افزایش توان رهگیری و انهدام موشک‌های دوربرد خواهد بود. این مسئله تجربه متراکمی را برای سوریه به‌وجود می‌آورد که نتیجه آن دریافت S300 و افزایش قدرت بازدارندگی سوریه است.
رژیم صهیونیستی با این عملیات‌های خود پیامی به ایران فرستاده است که ما شما را در سوریه بر نمی‌تابیم. آنچه که آنها در تحلیل‌های خود به آن رسیده‌اند این است که نهادینه کردن حضور ایران در سوریه تهدید قطعی برای اسرائیل است.
رفتار اسرائیل منجر به این شده که ایران بعد از ماجرای تیفور اعلام کند که پاسخ این حملات و شهادت جمعی از مدافعان حرم در سوریه را خواهد داد. نکته‌ای که لازم است به آن اشاره کنم این است که پاسخ ایران در آینده تعیین‌کننده خواهد بود. بعد از تصمیم ایران برای پاسخ گویی به اسرائیل است که این رژیم باید تصمیم بگیرد که این وضعیت را ادامه بدهد یا خیر. البته همه می‌دانند ایران رفتار و پاسخش متفاوت خواهد بود. جواب ایران به اسرائیل محرز است و به این دلیل است که این رژیم حدود 3هفته در حالت آماده باش کامل قرار دارد. نگارنده تأکید می‌کند که جدیت ایران قطعی است اما چگونه، کجا و شکل آن به تصمیم میدانی و تصمیم فرماندهان بر‌می‌گردد.
برخی تحلیلگران معتقدند که زمان تصمیم ایران به متغیر‌هایی مثل زمان خروج آمریکا از برجام، تمدید تعلیق تحریم‌ها و یا انتخابات در لبنان برمی‌گردد چرا که ایران مایل نیست تصمیم نظامی‌اش برای پاسخگویی روی این اتفاقات اثر‌گذار باشد، اما معتقدیم حتما ایران جواب حملات را خواهد داد.
راهبرد ایران در سوریه برای ماندن و یا نماندن به متغیرهای نظامی بیگانگان وابسته نیست و به تصمیم و تفاهم کشورمان با حاکمیت مستقر قانونی سوریه بستگی دارد که در آینده چه تفاهمی بین دو کشور صورت خواهد گرفت. این مسئله در مورد موضوع آستانه و مذاکرات مربوط به آن و نظام سیاسی آینده سوریه هم صادق است و حضور ایران در سوریه به نتیجه انتخابات آینده در این کشور و تصمیم دولت قانونی آن بستگی خواهد داشت نه به‌نظر و خواست رژیم صهیونیستی.