امید زندگانی | بازیگر سینما و تلویزیون
با اندک امکانات محله‌ای هم می‌توان تئاتر را احیا کرد و از آن برای راه‌اندازی صحنه نمایش خوب بهره برد. توصیه‌ام به جوانان و علاقه‌مندان به تئاتر این است که قبل از هر چیز فرهنگسراهای محله‌شان را که امکانی برای فعالیت‌های هنری‌شان است دریابند و آنجا را به پاتوقی برای خودشان تبدیل کنند.
سال‌ها پیش یک روز من هم ساختمان گِرد و کاشیکاری شده‌ای را دیدم و فهمیدم که «تئاتر شهر» است. به نظرم حفظ و حراست از بنای تاریخی تئاتر شهر باید روز به روز جدی‌تر گرفته شود. این بنا علاوه بر اینکه تاریخی است برای بسیاری از اهالی هنر، به‌ویژه دست‌اندرکاران سینما و تئاتر امروز ایران، با خاطرات متعدد و رنگارنگی گره خورده است. بسیاری از سینماگران را می‌شناسم که با دیدن همین بنا بسیاری از خاطرات در ذهنشان جان می‌گیرد و زنده می‌شود.
البته من هم تا به آن زمان که 15 یا 16 سال بیشتر سن نداشتم نمی‌دانستم تئاتر شهر چیست و کجاست. روزی از جلو آن رد شدم و پوستری روی دیوار توجه مرا به خودش جلب کرد. وارد تئاتر شهر شدم و کارگردان یکی از نمایش‌ها، پدر مرا شناخت. از آن روز به بعد به تئاتر علاقه‌مند شدم و بعدها هم پا به عرصه سینما گذاشتم. بسیاری از سینماگران موفق ما همان تئاتری‌های دیروز و امروزند. معتقدم تهران قابلیت‌های خوبی برای تئاتری‌ها دارد؛ البته اگر بچه‌های علاقه‌مند به تئاتر به درستی به آنها توجه و از آن به درستی استفاده کنند. و نکته آخر اینکه امروز تئاتر شهر به یکی از نشانه‌های هنری تهران در چهارراه ولی‌عصر(عج) تبدیل شده است. قدر این بنا و یادبود تاریخی را بدانیم و سعی کنیم به بهترین شیوه از آن بهره ببریم.
نمی‌دانستم تئاتر شهر کجاست!
در همینه زمینه :
