فرمولی برای محاسبه شادی

آبراهام‌ لینکلن معتقد بود انسان‌ها معمولا به اندازه‌ای شاد هستند که در ذهنشان آن را مجسم می‌کنند. آیا شما شاد هستید و آیا دوست‌ داشتید از این شادتر بودید؟ برای پاسخ به این پرسش ابتدا باید بدانید چقدر شاد هستید و برای این کار نیز فرمولی علمی وجود دارد که می‌تواند فاکتور شادی هر فرد را محاسبه کند. اشتیاق به شاد بودن در میان انسان‌ها باعث خلق راهکارهای متنوع و خلاقانه شده ‌است. کافی است در گوگل واژه شادی یا چگونه شاد باشم را جست‌وجو کنید تا با 153میلیون نتیجه مواجه شوید. فرمول محاسبه شادی که در بالا به آن اشاره شد، کشفی است که توسط 4محقق علوم اجتماعی به نام‌های سونجا لیوبومیرسکی، کن شلدون، دیوید شکد و مارتین سلیگمان انجام شده‌است. این افراد درحال مطالعه روی دوقلوهای همسانی بودند که در زمان تولد از هم جدا شده‌اند. این محققان طی مطالعات خود فرمولی خلق کردند که 3فاکتور تعیین‌کننده میزان شادی را توضیح می‌دهد؛ عوامل زیستی، وضعیت زندگی و فعالیت‌های داوطلبانه.  این پژوهش نشان داد که 50درصد از شادی انسان‌ها وراثتی است که این میزان نقطه تراز ذاتی نامیده می‌شود. از 50درصد باقیمانده فاکتور شادی هر فرد 10درصد آن به وضعیت زندگی انسان و میزان رضایت افراد از زندگی و 40درصد دیگر آن نیز به انتخاب سبک زندگی و فعالیت‌های داوطلبانه فرد وابسته است.

آیا کارهایی انجام می‌دهید که منجر به شادی دیگران ‌شود؟ زیرا این رویکرد راهکاری تضمینی برای ورود شادی به زندگی افراد است. آیا فعالیت‌هایی دارید که باعث شادی شخص خودتان شود؟ کارهایی مانند ورزش، شنیدن موسیقی، مدیتیشن یا شرکت در دوره‌های یوگا؟ برای انجام کاری داوطلب می‌شوید؟ از زندگی خود برای تبدیل کردن جهان به جایی زیباتر و بهتر استفاده می‌کنید؟ شادکردن دیگران سریع‌ترین مسیر برای داشتن زندگی شاد است. آیا با دوستانتان همدردی می‌کنید؟ به اطرافیانتان اهمیت می‌دهید؟ اگر تصمیماتی می‌گیرید که در آنها دیگران را بالاتر از خود قرار می‌دهید، ‌این انتخاب‌ها به شکل‌گیری زندگی هدفمند منتهی می‌شوند و پاداش شگفت‌آور چنین رفتاری آن است که با رسیدن به هدف‌های تعیین‌شده، زندگی افراد غنی و شاد خواهد شد.

علاوه بر مشارکت در فعالیت‌های داوطلبانه، عمل دیگری نیز وجود دارد که می‌تواند تضمین‌کننده زندگی شاد‌تر باشد. درواقع افراد می‌توانند نقطه تراز ذاتی خود را با این تمرین ساده قدردانی، افزایش دهند. رابرت امونز، روانشناس دانشگاه کالیفرنیا دیویس در این زمینه تحقیقات جالبی انجام داده‌است. وی داوطلبانی را به 3گروه تقسیم کرد و از یکی از این گروه‌ها خواست برای 10 هفته روزانه 5موضوع را که به‌خاطر آن شکرگزار هستند، بنویسند. گروه دوم برای 10هفته روزانه موضوعات ناخوشایند زندگی خود را نوشتند و گروه سوم به ثبت رویداد‌های خنثی پرداختند.  نتایج نشان داد آنهایی که در گروه اول بودند، به‌طور کلی حس بهتری نسبت به زندگی خود داشتند و نسبت به اعضای دیگر گروه‌ها به آینده خوش‌بین‌تر بودند. همچنین اعضای گروهی که به‌صورت روزانه شکرگزاری کرده بودند به شکلی شگفت‌آور شادتر از دیگر گروه‌ها بودند و میزان شادی این گروه نسبت به دو گروه دیگر 25درصد بیشتر محاسبه شد. این تحقیق همچنین نشان داد نقطه تراز ذاتی شادی پویا و انعطاف‌پذیر است.(ریدردایجست)