از سامانه بارشی تا زیرشلواری تیم‌ملی!

فریور خراباتی:

یکی سوال کرد: «چرا رادیو کدو؟!» من هم جواب دادم: «پس رادیو چی؟!» او هم از پاسخ ماند. اساسا بهترین راه برای فرار از پاسخ، این است که سوالی آسان را با یک سوال سخت‌‌تر جواب بدهید و اگر این روش جواب نداد، با پشت‌دست طوری توی دهان سوال‌کننده بزنید که 32 دندانش توی دهانش بریزد؛ یعنی راه دیگری الان به ذهن بنده نمی‌رسد. اما در هفته‌ای که گذشت چه اتفاقاتی افتاد؟! بهتر است بگویم چه اتفاقاتی نیفتاد؛ یک فقره سعید گم کردیم که گفتند رفته دنبال ماده ۴۷۷. این را که ماده۴۷۷ چیست، دقیقا نمی‌دانم اما زمان بچگی‌ ما که همزمان با دوران جنگ بود مردها دنبال شیرخشک می‌رفتند، حالا باکلاس شده‌ایم و دنبال ماده ۴۷۷ می‌رویم. خبر دیگر، متاسفانه به وضعیت عجیب و غریب آب و هوا برمی‌گردد که واقعا زیبنده و شایسته نبود که پیش‌بینی هفته پیش رادیو کدو را این‌جوری ضایع کنند. لااقل اگر ابرهای کومولوس و جریان پرفشار و کم‌فشار و سامانه بارشی احترام رادیو کدو را نگه نمی‌دارند، احترام آقای اصغری- گوینده بخش هواشناسی شبکه خبر- را نگه دارند که هروقت یک پیش‌بینی می‌کند، این سامانه بارشی می‌خندد و می‌گوید: «حالا برعکسش رو درست می‌کنم تا حالت جا بیاد»! به هرحال در بخش پیش‌بینی وضعیت آب و هوای این هفته نظر خاصی نداریم، فقط این را می‌دانیم که الان زمستان بهار است، فصل قبل بهار زمستان بود و فصل قبل ترش هم تابستان پاییز بود.
گل سرسبد خبرهای ورزشی این هفته طراحی بسیار زیبای پیراهن تیم ملی فوتبال‌مان برای شرکت در مسابقات جام جهانی است که با روش «زیبایی در سادگی است» و با شعار «نچرال بیوتی» طراحی شده و به‌صورت بشور و بپوش قرار است مورد استفاده قرار گیرد. فقط ‌ای کاش وسط زمین یک کرسی و یک کاسه انار با گلپر هم می‌گذاشتند تا جنس‌مان جورتر می‌شد. شورت ورزشی تیم‌ملی فوتبال‌مان هم می‌تواند یا آبی کمرنگ و مامان‌دوز باشد یا پیژامه راه‌راه سفید- عدسی که بچه‌ها راحت با آن در زمین مسابقه حرکت کنند. به جای کفش ورزشی هم بهتر است یک جفت دمپایی پلاستیکی جلوبسته به بازیکنانمان بدهیم تا حالش را ببرند. خلاصه رادیو کدو این هفته در بهت و حیرت فرورفته بود و همین‌طور که از سرما به‌خودمان می‌لرزیدیم، ژاژ می‌خاییدیم!