پناهی بر آشیانه

  فرزاد سپهر 

مردادماه سال1383شاعری جان به جان‎‌‎آفرین سپرد تا در روستای دژکوه و نزدیک شهر سوق بنا بر وصیت خودش و در کنار آرامگاه مادرش آرام بگیرد. نام او هنوز با طعم کلام خاص خودش در نمایشنامه‎‌‎ها و فیلم‎‌‎های تلویزیونی یادآور شیرین‎‌‎کاری‎‌‎های ماندگار در ذهن مخاطب می‎‌‎شود. کتاب‎‌‎های شعر و نمایشنامه‎‌‎های حسین پناهی همچنان مخاطب دارند و بازی‎‌‎های به یادماندنی او در سریال‎‌‎ها و نمایش‎‌‎های تلویزیونی برای مردم آشناست. حسین پناهی در سال1335در دژکوه از روستاهای استان کهگیلویه‌و‌بویراحمد به دنیا آمد. جوانی را پس از دوران کودکی و نوجوانی در روستا و شهر سوق و بهبهان، در شهرهای شوشتر، اهواز و سپس تهران سپری کرد. دهه‎‌‎های 60و 70در صدا‌و‌سیما با نمایش‎‌‎هایی مانند «محله برو بیا»، «محله بهداشت»، «دو مرغابی در مه »و «یک گل و بهار» از هنرمندان نوآور و مورد‌توجه مخاطبان تلویزیون بود. ساده حرف می‎‌‎زد و به شکل خودش می‎‌‎خندید، ناراحت و عصبانی می‎‌‎شد و نگاه مخاطبش را به دنیای اطراف متفاوت می‎‌‎کرد. پناهی در کنار بازیگری بیشتر خود را شاعر می‎‌‎دانست. انتشار کتاب‎‌‎های شعر «سلام خداحافظ»، «ستاره‎‌‎ها» و «راه با رفیق» با صدای خودش با استقبال خوب دوستداران شعر و صدای او همراه شد. فیلم‎‌‎های «در مسیر تندباد»، «سایه خیال» و «مهاجران» به همراه نقش‎‌‎هایی کوتاه در فیلم‎‌‎های «روز واقعه»، سریال «امام علی»، «مریم مقدس» و «روزی روزگاری» از جمله آثار پرتعداد سینمایی حسین پناهی بود. «یحیی و گلابتون» و «آژانس دوستی» نیز از جمله سریال‎‌‎های ماندگار او بود. نام دختر حسین پناهی در کتاب «نامه‎‌‎هایی به آنا» آمده است. همسرش شوکت صادقی به همراه آنا و 2 فرزند دیگرش لیلا و سینا در کنار دوستداران شعر و هنر حسین پناهی خانواده او هستند.